Eurasier to średniej wielkości, harmonijnie zbudowany pies o gęstej, puszystej sierści i spokojnym usposobieniu. Jest inteligentny, lojalny i zrównoważony, a przy tym bardzo przywiązany do swojej rodziny, choć wobec obcych może być powściągliwy. Ma łagodny, ale niezależny charakter i potrzebuje cierpliwego, konsekwentnego wychowania.
Aktywność
6/10
Pielęgnacja
7/10
Podatność
3/10
Długość życia
8/10
Eurasier to średniej wielkości, dobrze zbudowany pies o wadze 18–30 kg i wysokości 48–60 cm w kłębie. Jego sylwetka jest harmonijna i elegancka, a proporcje ciała dobrze wyważone.
Kufa eurasiera jest średniej długości, mocna, ale niezbyt szeroka, lekko zwężająca się ku czarnemu nosowi. Oczy są średniej wielkości, lekko skośne i ciemnobrązowe. Uszy są małe do średnich, stojące, trójkątne i wysoko osadzone.
Tułów eurasiera jest umięśniony, ale nie masywny, z dobrze rozwiniętą klatką piersiową i prostym, mocnym grzbietem. Ogon jest średniej długości, puszysty i zawinięty nad grzbietem lub noszony lekko na bok. Kończyny są proste, silne i dobrze umięśnione, zapewniając psu płynny ruch.
Sierść eurasiera jest długa, gęsta i dwuwarstwowa – składa się z miękkiego, obfitego podszerstka oraz dłuższego, prostego lub lekko falistego włosa okrywowego. Na ogonie, szyi i tylnej części ud włos jest szczególnie bujny, tworząc efektowne pióro i kryzę.
Umaszczenie tej rasy może być bardzo zróżnicowane – dopuszczalne są niemal wszystkie kolory oprócz czysto białego, łaciatych wzorów i wątrobianego.
Eurasier został wyhodowany jako pies do towarzystwa, łączący cechy chow chowa, szpica wilczego i samojeda, co miało zapewnić mu zrównoważony temperament i silne więzi z rodziną.
Wyróżnia się łagodnym, ale niezależnym charakterem, dlatego wymaga konsekwentnego i cierpliwego podejścia. Jest czujny i uważny, ale nie wykazuje nadmiernej agresji ani instynktu łowieckiego.
Eurasier jest psem mocno przywiązanym do swojej rodziny, lojalnym i oddanym, ale nie narzucającym się. Lubi spędzać czas blisko domowników i źle znosi długą samotność. Choć nie jest typem psa wylewnie okazującego uczucia, nawiązuje głęboką więź z opiekunami i chętnie uczestniczy w codziennym życiu rodziny.
W stosunku do dzieci jest zazwyczaj cierpliwy i łagodny, dlatego może sprawdzić się jako pies rodzinny. Natomiast należy uczyć najmłodszych odpowiedniego obchodzenia się z psem, a wspólne kontakty zawsze nadzorować.
Eurasier z natury nie jest nadmiernie hałaśliwy ani nadpobudliwy, dlatego dobrze odnajduje się w różnych warunkach mieszkalnych, także w mieszkaniu w bloku – o ile ma zapewnione spokojne miejsce do odpoczynku i odpowiednią dawkę aktywności.
Wobec obcych osób jest raczej powściągliwy i czujny, ale nie wykazuje agresji bez powodu. Może być nieufny, ale dobrze socjalizowany zaakceptuje gości w domu i nie będzie wykazywać nadmiernej podejrzliwości.
Eurasiery zazwyczaj dobrze dogadują się z innymi psami, zwłaszcza jeśli były mądrze socjalizowane od szczeniaka. Nie są z natury konfliktowe, choć wobec obcych psów mogą zachowywać dystans. Nie prowokują bójek, ale potrafią stanowczo wyznaczać granice.
Nie posiadają silnego instynktu łowieckiego, dlatego mogą żyć w jednym domu z kotami i innymi małymi zwierzętami, zwłaszcza jeśli wychowywały się z nimi od szczenięcia. Mimo to, wprowadzanie nowego pupila do domu powinno odbywać się stopniowo i pod kontrolą, aby zapewnić harmonijne relacje między zwierzakami.
Eurasier to zrównoważony i umiarkowanie aktywny pies, który nie wymaga ekstremalnej ilości ruchu, ale wciąż potrzebuje codziennych spacerów i stymulacji umysłowej. Dobrze odnajdzie się zarówno w domu z ogrodem, jak i w mieszkaniu, pod warunkiem że opiekun zadba o zaspokajanie jego potrzeb gatunkowych.
Jest to rasa inteligentna, ale dość niezależna, dlatego szkolenie eurasiera wymaga przede wszystkim cierpliwości i konsekwencji. Nie jest typem psa, który ślepo wykonuje polecenia i może szybko znudzić się wykonywaniem tych samych powtórek – potrzebuje dobrej motywacji, urozmaiconego treningu i krótkich sesji szkoleniowych.
Mocno przywiązuje się do swojego człowieka, dlatego najlepiej reaguje na szkolenie oparte na budowaniu więzi i wzajemnym zaufaniu.
Eurasiery dobrze sprawdzają się w sportach, które rozwijają ich inteligencję i sprawność fizyczną, takich jak obidience, tropienie czy nosework. Mogą również brać udział w sportach rekreacyjnych, takich jak dogtrekking.
Ze względu na swoją spokojną naturę, eurasier może być dobrym wyborem dla osób szukających towarzyskiego, ale nie nadmiernie absorbującego psa. Nie nadaje się jednak dla osób bardzo aktywnych fizycznie, które oczekują psa do intensywnych sportów, ani dla tych, którzy szukają psa bezwarunkowo posłusznego.
Eurasier pochodzi z Niemiec, gdzie w latach 60. XX wieku został wyhodowany przez Juliusa Wipfela jako pies do towarzystwa, łączący cechy chow chowa, szpica wilczego i samojeda. Jego celem było stworzenie zrównoważonego, inteligentnego i lojalnego psa rodzinnego, który jest czujny, ale nie nadmiernie agresywny.
Rasa eurasier została stworzona w Niemczech w latach 60. XX wieku przez kynologa Juliusa Wipfela, który pragnął wyhodować idealnego psa rodzinnego o zrównoważonym charakterze. Początkowo skrzyżowano chow chowa ze szpicem wilczym, tworząc tzw. „wolf-chow”, który z jednej strony był psem niezależnym, a z drugiej silnie przywiązanym do opiekuna.
W kolejnych latach do hodowli dołączono samojeda, co miało na celu nadanie rasie większej otwartości oraz przyjaznego usposobienia. Po latach selekcji powstała rasa o wyjątkowym temperamencie, łącząca lojalność chow chowa, spokój szpica i towarzyskość samojeda.
W 1973 roku rasa otrzymała swoją obecną nazwę – eurasier, która oddaje jej europejskie i azjatyckie korzenie. W tym samym roku została oficjalnie uznana przez Niemiecki Związek Kynologiczny (VDH).
W kolejnych latach eurasier zdobywał coraz większe uznanie w Europie, a jego wzorzec został dopracowany, aby zachować pożądane cechy zarówno w wyglądzie, jak i temperamencie. W 1973 roku Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) oficjalnie uznała rasę, klasyfikując ją w grupie szpiców i ras pierwotnych.
Obecnie eurasier cieszy się umiarkowaną popularnością, szczególnie w krajach europejskich, takich jak Niemcy, Szwajcaria, Austria oraz Francja. Choć nie występuje tak powszechnie jak inne rasy, zyskuje coraz większe grono miłośników dzięki swojemu zrównoważonemu charakterowi, inteligencji i lojalności.
Hodowcy dbają o utrzymanie pierwotnych cech rasy, dlatego eurasiery nadal pozostają psami do towarzystwa. Nie są wykorzystywane do pracy czy sportów użytkowych. Coraz częściej pojawiają się również w innych częściach świata, w tym w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, gdzie powstają nowe hodowle.
Eurasier nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Jego gęsta, dwuwarstwowa sierść linieje sezonowo, dlatego w okresach wymiany włosa należy go regularnie szczotkować. Pies tej rasy potrzebuje też dobrze zbilansowanej diety oraz odpowiedniej profilaktyki zdrowotnej.
Eurasier posiada gęstą, dwuwarstwową sierść, która zapewnia mu ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Linieje dwa razy do roku – wiosną i jesienią, dlatego w tym czasie wymaga codziennego wyczesywania, aby usunąć nadmiar martwego włosa.
Poza okresem linienia wystarczy szczotkowanie 1–2 razy w tygodniu przy użyciu szczotki pudlówki, grzebienia lub zgrzebła.
Nie wymaga częstych kąpieli, ponieważ sierść eurasiera naturalnie odpycha brud. Psa należy kąpać tylko wtedy, gdy jest to konieczne, używając delikatnych szamponów dla psów. Po psa należy dokładnie osuszyć przy pomocy ręcznika lub suszarki z chłodnym nawiewem.
Opiekun powinien regularnie sprawdzać i czyścić uszy psa, aby zapobiec infekcjom i nagromadzeniu woskowiny – najlepiej robić to co 1–2 tygodnie przy pomocy specjalnych preparatów.
Codzienna higiena jamy ustnej jest równie istotna – zaleca się mycie zębów specjalną pastą dla psów oraz podawanie gryzaków pomagających usuwać kamień nazębny.
Należy także kontrolować oczy, zwłaszcza po spacerach w lesie, aby usunąć ewentualne zanieczyszczenia i zapobiec podrażnieniom. Pazury trzeba przycinać co kilka tygodni, jeśli nie ścierają się naturalnie.
Eurasiery to generalnie zdrowe psy, które średnio żyją 12–15 lat. Dzięki starannej selekcji hodowlanej psy te rzadko cierpią na poważne choroby genetyczne, ale jak każda rasa, mają pewne predyspozycje zdrowotne.
Mogą być narażone na kilka typowych schorzeń, takich jak:
Aby zminimalizować ryzyko problemów zdrowotnych, warto wybierać szczenięta ze sprawdzonych hodowli zarejestrowanych w ZKwP (FCI), w których rodzice są przebadani pod kątem chorób genetycznych.
Ważne są również regularne badania profilaktyczne, takie jak kontrola krwi, moczu, USG jamy brzusznej, RTG stawów oraz badania okulistyczne. Dzięki odpowiedniej opiece eurasier może cieszyć się długim i zdrowym życiem u boku swojej rodziny.
Eurasier to rasa o umiarkowanym zapotrzebowaniu energetycznym. Jego dieta powinna być dobrze zbilansowana i dostosowana do poziomu aktywności, wieku oraz ogólnego stanu zdrowia.
Najważniejszym składnikiem jadłospisu powinno być wysokiej jakości białko pochodzenia zwierzęcego, które wspiera rozwój mięśni, prawidłową pracę organizmu oraz utrzymanie zdrowej skóry i sierści. Warto również zadbać o odpowiednie źródła tłuszczów, które dostarczają energii i wspierają funkcjonowanie układu nerwowego.
Dieta eurasiera może opierać się na wysokiej jakości karmie suchej, mokrej lub świeżo przygotowywanych posiłkach, takich jak gotowane jedzenie lub dieta BARF.
Ważne jest, aby pokarm był wolny od sztucznych dodatków, zbędnych wypełniaczy i niskiej jakości składników. Dodatkiem do diety powinny być warzywa i owoce, które dostarczają witamin i minerałów, a także kwasy tłuszczowe omega-3 wspierające zdrowie skóry i sierści.
Jeśli nie wiesz, jaki model żywienia wybrać lub potrzebujesz pomocy z ułożeniem jadłospisu i odpowiednim zbilansowaniem posiłków, warto skonsultować się z psim dietetykiem. Jest to szczególnie istotne, kiedy decydujesz się karmić psa dietą domową.
Jeśli natomiast nie masz czasu lub zasobów na samodzielne komponowanie diety, ale nadal chcesz karmić swojego psa świeżymi, naturalnymi posiłkami, świetnym rozwiązaniem może okazać się catering dla psów PsiBufet.
Posiłki PsiBufet powstają ze składników jakości human-grade, takich jak świeże mięso, podroby oraz warzywa i owoce, wzbogacone o niezbędne witaminy i minerały. Są lekkostrawne i nie zawierają konserwantów i sztucznych wypełniaczy, dzięki czemu mogą być idealnym wyborem także dla psów z wrażliwym układem pokarmowym i skłonnościami do alergii.
Eurasier miał początkowo inną nazwę – przed oficjalnym uznaniem rasy nazywano go „wolf-chow”, ponieważ powstał ze skrzyżowania chow chowa i szpica wilczego. Dopiero po dodaniu samojeda i uzyskaniu ostatecznego wzorca nadano mu obecną nazwę.
W przeciwieństwie do wielu innych ras spokrewnionych ze szpicami eurasiery nie mają silnej potrzeby polowania. Dzięki temu mogą dobrze dogadywać się z kotami i innymi małymi zwierzętami domowymi.
Ich język może być niebieski, różowy lub cętkowany – cecha ta pochodzi od chow chowa, u którego język jest zawsze niebiesko-czarny. U eurasierów kolor języka może się różnić nawet u szczeniąt z tego samego miotu.
Ich sierść nie ma charakterystycznego „psiego zapachu”. Dzięki specyficznej strukturze włosa i naturalnym olejom ich futro nie przesiąka nieprzyjemnymi zapachami, nawet po deszczu.
Jeśli przymierzasz się do kupna psa rasy eurasier, na te pytania warto znać odpowiedź.
