Nova Scotia duck tolling retriever (retriever z Nowej Szkocji; toller) to średniej wielkości pies o energicznym i przyjaznym usposobieniu, znany ze swojego zamiłowania do wody.
Tollery to psy lojalne i inteligentne. Szybko się uczą i idealnie nadają się do aktywności fizycznej i pracy w terenie. Jako psy myśliwskie, wyróżniają się umiejętnością zwabiania i aportowania ptactwa wodnego, a w domu są świetnymi towarzyszami rodziny.
Aktywność
9/10
Pielęgnacja
7/10
Podatność
4/10
Długość życia
7/10
Nova Scotia duck tolling retriever to średniej wielkości pies o harmonijnej i dobrze umięśnionej budowie. Waży od 17 do 23 kg.
Jego głowa jest proporcjonalna, z wyraźnie zaznaczonym stopem. Mordka zwęża się ku nosowi, nadając jej lekko klinowaty kształt. Uszy są średniej wielkości, trójkątne i osadzone wysoko, a oczy mają kształt migdałów i brązowy lub bursztynowy kolor.
Tułów osadzony jest na mocnych, prostych nogach, które umożliwiają psu zwinne i szybkie poruszanie się. Ogon jest gruby u nasady, pokryty obfitym włosem i zwykle noszony na wysokości grzbietu, szczególnie gdy pies jest podekscytowany.
Nova Scotia duck tolling retriever posiada gęstą, dwuwarstwową sierść, składającą się z miękkiego podszerstka oraz średniej długości, prostego lub lekko falowanego włosa okrywowego, który jest wodoodporny.
Umaszczenie jest przeważnie rude lub pomarańczowe z białymi znaczeniami na piersi, łapach, końcu ogona oraz czasem na pysku, co jest charakterystyczne dla tej rasy.
Nova Scotia duck tolling retriever to inteligentny, energiczny i przyjazny pies, pierwotnie hodowany do wabienia i aportowania ptactwa wodnego podczas polowań. Jego początkowe przeznaczenie ukształtowało go jako psa wytrwałego, zwinnego i chętnego do pracy.
Obecnie cechuje się lojalnością, łatwością w szkoleniu oraz silnym instynktem myśliwskim. Jednocześnie jest czułym towarzyszem rodziny. Będzie idealnym wyborem dla osób aktywnych.
Nova Scotia duck tolling retriever to pies z natury przyjazny, energiczny i lojalny wobec swoich domowników. Silnie przywiązuje się do swoich opiekunów i najlepiej czują się w domu, gdzie mogą być częścią codziennego życia rodziny.
W stosunku do dzieci zazwyczaj wykazuje się dużą cierpliwością i delikatnością, dzięki czemu może być dobrym wyborem dla rodzin z dziećmi.
Jednak ze względu na swoją żywiołowość, podczas zabaw z młodszymi dziećmi należy zachować ostrożność, aby pies przypadkowo nie przewrócił malucha. Ważne też, by dzieci nauczyły się odpowiedniego obchodzenia się z psem. Zabawę powinien zawsze nadzorować ktoś dorosły.
Wobec obcych osób tollery mogą być nieco zdystansowane na początku, ale dobrze zsocjalizowane psy szybko otwierają się na gości.
Z innymi psami zwykle dogadują się dobrze, są towarzyskie i potrafią bawić się zarówno z psami w domu, jak i na spacerach. Oczywiście i w tym przypadku ważna jest odpowiednia socjalizacja od szczenięctwa.
Wobec małych zwierząt, takich jak koty czy gryzonie, tollery mogą wykazywać instynkt łowiecki, jednak przy odpowiednim wprowadzeniu i szkoleniu mogą żyć z nimi w zgodzie.
Tollery, jak każde psy, wymagają odpowiedniego wychowania, aby wyrosły na psy pewne siebie i dobrze przystosowane do życia w rodzinie. Niewłaściwie prowadzone, mogą stać się nadmiernie reaktywne lub lękliwe, dlatego należy zapewnić im właściwe warunki rozwoju i odpowiednie wsparcie behawioralne.
Ze względu na swoje pierwotne przeznaczenie jako pies myśliwski, Nova Scotia duck tolling retriever potrzebuje dużej dawki ruchu i stymulacji umysłowej.
Tollery doskonale sprawdzają się w aktywnościach na świeżym powietrzu, takich jak bieganie, pływanie czy długie spacery, a także w sportach, które wymagają szybkości i zwinności.
Są idealnym wyborem dla osób aktywnych, które cenią sobie regularne, intensywne ćwiczenia z psem i szukają psa gotowego na codzienne wyzwania, zarówno fizyczne, jak i intelektualne.
Tollery są wyjątkowo podatne na szkolenie, co czyni je łatwymi do wychowania, zwłaszcza przy wykorzystaniu pozytywnych metod motywacyjnych, takich jak smakołyki i pochwały.
Dzięki ich inteligencji i chęci do współpracy, szybko przyswajają nowe zachowania i z entuzjazmem angażują się w różnorodne zadania.
Ze względu na swoje predyspozycje, psy tej rasy często odnoszą sukcesy w rozmaitych sportach kynologicznych, takich jak agility, obedience, a także w sportach wodnych i konkursach aportowania. Świetnie radzą sobie również w noseworku i innych zadaniach węchowych.
Warto pamiętać, że brak odpowiedniej aktywności i wyzwań intelektualnych może prowadzić do frustracji u psa, co może skutkować problemami behawioralnymi.
Jako pies o wyostrzonych instynktach myśliwskich może być bardziej skłonny do pogoni za ptakami lub innymi małymi zwierzętami na spacerach, więc wskazane jest, aby nauczyć go odpowiedniego przywołania i kontroli na smyczy.
Nova Scotia duck tolling retriever pochodzi z kanadyjskiej prowincji Nowa Szkocja, gdzie został wyhodowany do wabienia i aportowania ptactwa wodnego podczas polowań. Jego zadaniem było imitowanie ruchów lisa, aby zwabiać kaczki w zasięg strzału myśliwych.
Historia rasy Nova Scotia duck tolling retriever sięga XIX wieku, a jej korzenie wywodzą się z kanadyjskiej prowincji Nowa Szkocja. Psy tej rasy zostały wyhodowane przez lokalnych myśliwych, którzy chcieli stworzyć psa o zdolnościach wabienia ptactwa wodnego.
Tollery były mieszanką różnych ras, takich jak spaniele, retrievery, setery i może collie. Ich zadaniem było imitowanie ruchów lisa przy brzegu wody, co miało przyciągać kaczki i inne ptactwo w zasięg strzału.
Mimo skuteczności i wytrwałości tych psów, przez wiele lat były one znane jedynie lokalnie, a rasa nie była szeroko rozpoznawalna ani zarejestrowana.
Wzorzec rasy Nova Scotia duck tolling retriever został oficjalnie opracowany w pierwszej połowie XX wieku.
W 1945 roku rasa została po raz pierwszy uznana przez Kanadyjski Związek Kynologiczny (Canadian Kennel Club), co otworzyło jej drzwi do dalszej popularyzacji. Stopniowo, dzięki staraniom hodowców, rasa zyskała na znaczeniu także poza granicami Kanady.
W 1982 roku FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) oficjalnie uznała rasę i zarejestrowała jej wzorzec, co ugruntowało jej pozycję na arenie międzynarodowej.
Obecnie Nova Scotia duck tolling retriever zyskuje coraz większą popularność na całym świecie, zarówno jako pies myśliwski, jak i towarzysz rodziny. Choć nadal jest mniej znany niż inne retrievery, coraz więcej osób docenia jego energię, inteligencję i wszechstronność.
Tollery cieszą się uznaniem w sportach kynologicznych, takich jak agility i obedience. Ich popularność wciąż rośnie, a ich charakterystyczny wygląd i umiejętności przyciągają uwagę coraz szerszego grona miłośników psów.
Nova Scotia duck tolling retriever wymaga regularnego szczotkowania, aby jego sierść się nie plątała. Psy te są zwykle zdrowe, ale potrzebują odpowiedniej profilaktyki i zbilansowanej diety. Wymagają też dużo ruchu i stymulacji umysłowej do utrzymania dobrej kondycji fizycznej i psychicznej.
Pielęgnacja Nova Scotia duck tolling retriever obejmuje regularne szczotkowanie jego gęstej, dwuwarstwowej sierści, szczególnie w okresach linienia, kiedy zrzuca obfite ilości podszerstka.
Szczotkowanie co najmniej dwa razy w tygodniu pomaga zapobiegać plątaniu się sierści i gromadzeniu zanieczyszczeń. Do tego celu dobrze sprawdzi się szczotka typu slicker lub grzebień o szeroko rozstawionych zębach.
Toller nie wymaga częstych kąpieli – należy to robić tylko wtedy, gdy pies mocno się ubrudzi. Warto używać delikatnego szamponu dla psów, by nie naruszyć naturalnej warstwy ochronnej skóry.
Pielęgnacja powinna również obejmować regularne sprawdzanie uszu, zwłaszcza że retrievery mają zwisające uszy, w których łatwo mogą rozwijać się infekcje. Uszy trzeba delikatnie czyścić, usuwając nadmiar woskowiny i brudu.
Higiena zębów jest równie ważna – codzienne lub przynajmniej cotygodniowe szczotkowanie zębów pomaga zapobiegać odkładaniu się kamienia nazębnego i chorobom dziąseł.
Pielęgnację należy uzupełnić o obcinanie pazurów, jeśli pies samodzielnie ich nie ściera.
Warto także kontrolować stan oczu, regularnie je przemywając, aby usunąć ewentualne zanieczyszczenia i zapobiec podrażnieniom.
Nova Scotia duck tolling retriever to pies zazwyczaj zdrowy i wytrzymały. Jego średnia długość życia wynosi od 12 do 14 lat.
Dobrze znosi różne warunki pogodowe, jednak podczas upałów może wymagać dodatkowej ochrony przed przegrzaniem, dlatego warto zapewnić mu dostęp do cienia i chłodnej wody.
Psy tej rasy mają skłonności do kilku genetycznych chorób, wśród których wymienia się:
Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych chorób, szczenięta należy kupować wyłącznie w sprawdzonych hodowlach zarejestrowanych w ZKwP (FCI), które przeprowadzają odpowiednie testy genetyczne.
Opiekunowie tollera powinni dbać o regularną profilaktykę zdrowotną, w tym coroczne przeglądy zdrowia, szczepienia, stosowanie środków przeciw pasożytom, wykonywanie badań krwi oraz kontrolę stawów.
Nova Scotia duck tolling retriever nie jest zbyt wymagający pod względem żywienia. Jednak ze względu na wysoką aktywność fizyczną i potrzeby zdrowotne, jego dieta powinna być dobrze zbilansowana.
Psy tej rasy można karmić suchą lub mokrą karmą przeznaczoną dla psów średnich ras. Należy zwrócić uwagę, aby karma była wysokiej jakości i nie zawierała sztucznych barwników, konserwantów ani polepszaczy smaku.
Wysoko przetworzona żywność może nie dostarczać psu wszystkich potrzebnych składników odżywczych i może przyczyniać się do problemów zdrowotnych, takich jak alergie czy problemy trawienne.
Tollery, jako psy aktywne, wymagają diety bogatej w białko i zdrowe tłuszcze, które wspierają ich mięśnie i dostarczają energii potrzebnej do codziennych aktywności.
W przypadku psów o wrażliwych żołądkach lub z alergiami pokarmowymi, lepszym wyborem może być dieta domowa, gotowana lub surowa, która daje opiekunom pełną kontrolę nad składnikami.
Przygotowanie zbilansowanych posiłków samodzielnie wymaga jednak wiedzy na temat żywienia psów, co może być wyzwaniem. Warto w tej sytuacji skorzystać z pomocy psiego dietetyka.
Psi catering oferuje alternatywne rozwiązanie dla osób, które chcą unikać przetworzonej karmy, ale nie mają czasu lub umiejętności do samodzielnego gotowania dla swojego psa.
Świeże posiłki PsiBufet są przygotowywane z wysokiej jakości składników, takich jak mięso, podroby, warzywa, owoce i niezbędne suplementy. Wszystkie przepisy zostały stworzone przez specjalistów od żywienia psów, dzięki czemu każdy posiłek dostarcza psu potrzebnych składników odżywczych w odpowiednich proporcjach.
Dodatkowym atutem PsiBufet jest możliwość łatwego kontrolowania porcji jedzenia dzięki specjalnemu kalkulatorowi, który oblicza dzienną dawkę posiłku dla psa na podstawie jego wagi, wieku i poziomu aktywności.
Jest to szczególnie ważne dla psów rasy Nova Scotia duck tolling retriever, które mają skłonność do przybierania na wadze, jeśli nie są odpowiednio żywione.
Dzięki odpowiednio zbilansowanym posiłkom opiekunowie mogą być pewni, że ich pies otrzymuje wszystko, co niezbędne, aby utrzymać zdrową wagę i cieszyć się długim, aktywnym życiem.
Nova Scotia duck tolling retriever to najmniejsza z ras retrieverów, mimo to zachowuje pełną wszechstronność jako pies myśliwski i rodzinny.
Tollery imitują ruchy lisa – ich sposób poruszania się podczas polowań przypomina ruchy lisa przyciągającego uwagę ptaków, co sprawia, że ptactwo wodne podchodzi bliżej myśliwego.
Psy tej rasy mają specjalną, wodoodporną sierść oraz charakterystyczne błoniaste łapy, które ułatwiają im szybkie pływanie i aportowanie w wodzie.
Tollery mają specyficzny sposób wokalizowania, który nazywany jest “toller scream” – jest to wysoki, entuzjastyczny dźwięk, który wydają, gdy są podekscytowane, np. podczas zabawy czy pracy w terenie.
Jeśli przymierzasz się do kupna psa rasy Nova Scotia duck tolling retriever, na te pytania warto znać odpowiedź.
Autor:
Kasia zaczęła swoją przygodę z psami w 2019 roku, kiedy została domem tymczasowym dla psiaków z Fundacji Rasowy Kundel. Przez jej dom przewinęło się 12 różnych piesków, a ostatni z nich – Gucio – został z nią na zawsze. W 2023 roku ukończyła kurs trenerski w warszawskiej szkole dla psów Wymarzony pies. Stale zgłębia swoją wiedzę, czytając książki oraz biorąc udział w kursach i szkoleniach. Praca w PsiBufet pozwala jej łączyć dwie największe pasje – pieski i pisanie.