Beagle

Beagle to średniej wielkości pies o krótkiej sierści, mocnej budowie i łagodnym usposobieniu. Jak wiele innych psów myśliwskich, beagle wymagać będzie dużej dawki ruchu i ciekawego zajęcia zaspokajającego jego naturalne instynkty.

Nie sprawdzi się więc w roli leniwego kanapowca – niespełnione potrzeby skutkować będą dużą frustracją i nieposłuszeństwem, przez które psiak może stać się prawdziwym utrapieniem.

Jak każdy pies, beagle potrzebuje odpowiednio dobranej i zbilansowanej diety. Oblicz zapotrzebowanie kaloryczne swojego pieska i dopasuj idealne posiłki ze specjalnym rabatem 15% na dwa pierwsze zamówienia.

>>OBLICZ ZAPOTRZEBOWANIE<<

Z tego artykułu dowiesz się:

• Ile żyją beagle'e i na co mogą chorować?
• Jak wychować beagle'a?
• Jakie problemy wychowawcze może sprawiać beagle?
• Czy beagle to rasa wymagająca w pielęgnacji?
• Dla kogo beagle będzie dobrym wyborem?

Beagle - Opis i wygląd rasy

Beagle to mocny, zwarty pies średniej wielkości, ważący od 9 do 13 kg. Psy tej rasy powinny mieć średniej długości głowę, mocną, ale nie ciężką, bez żadnych fałd skórnych ani zmarszczek. Nos beagle’a jest czarny (u jasno umaszczonych psów może być jaśniejszy), oczy duże, ciemnobrązowe lub orzechowe, o miłym i łagodnym wyrazie. Uszy psa tej rasy powinny być długie, cienkie i zwisające, o zaokrąglonych końcach.

Grzbiet beagle’a jest prosty, klatka piersiowa głęboka, a żebra dobrze wysklepione. Ogon psa tej rasy jest mocny, gęsto owłosiony i prosty. Mocne i silne łapy powinny umożliwiać psu swobodny ruch bez kołysania się na boki.

Psy rasy beagle mają dwuwarstwową sierść złożoną z krótkich i gęstych włosów okrywowych oraz podszerstka chroniącego skórę przed każdą pogodą. Większość beagle’i jest trójbarwna – na białym tle znajdować się mogą łaty w kolorze czerwonym, płowym, czarnym i cytrynowym.

W rasie tej spotkać można też psy dwukolorowe, w szare lub kremowe łaty, niemal całkowicie białe i z niewielkimi czarnymi lub brązowymi plamkami rozsianymi wokół znaczeń.

Beagle - Charakter i usposobienie

Beagle’e to psy wesołe, odważne, energiczne, czujne i inteligentne. Są przyjacielsko nastawione do ludzi i innych psów. Uwielbiają aktywnie spędzać czas, chętnie bawią się z dziećmi, dzięki czemu sprawdzą się w roli towarzysza nawet większej rodziny.

Trzeba jednak pamiętać, że są to psy myśliwskie, dlatego podobnie jak whippet, obdarzone są dość silnym instynktem łowieckim, stworzone do samodzielnej pracy. Z tego względu bywają uparte, niezależne i potrzebować będą ciekawego zajęcia zaspokajającego ich potrzeby i zabezpieczenia przed ucieczką.

Charakter

Beagle’e są niezwykle czułe wobec swoich opiekunów i silnie przywiązują się do swojej rodziny. Najlepiej czują się tam, gdzie mogą być częścią codziennego życia. Uwielbiają towarzystwo ludzi, chętnie uczestniczą w domowych aktywnościach i źle znoszą samotność. To psy, które potrzebują bliskości i obecności człowieka – są czułe, lojalne i oddane.

W stosunku do dzieci są zazwyczaj łagodne i delikatne, choć nieodpowiednio wychowany lub silnie podekscytowany pies tej rasy może skakać na maluchy i przewracać je podczas zabawy. Z tego względu wszystkie kontakty psiaka z dziećmi powinny być zawsze nadzorowane przez osobę dorosłą. Warto też uczyć dzieci szacunku do psa i jego przestrzeni.

Beagle są przyjazne również wobec obcych. Nie mają silnych skłonności do bycia psami stróżującymi – zamiast szczekać na nieznajomego, częściej machają ogonem i oczekują pieszczot. Ich otwarty charakter sprawia, że z łatwością nawiązują nowe znajomości, choć niektóre osobniki mogą być początkowo nieco ostrożne.

Psy tej rasy lubią komunikować swoje potrzeby i emocje poprzez szczekanie, mogą mieć także skłonność do lęku separacyjnego, czyli wycia, piszczenia i niszczenia, gdy zostają same w domu.

Psy rasy beagle wyhodowane zostały do polowań w dużych grupach psów, a ich zadaniem było przede wszystkim wytropienie zwierzyny, a nie jej zagryzienie. Dzięki temu dobrze odnajdują się w towarzystwie innych zwierząt.

Z innymi psami beagle dogadują się zazwyczaj bardzo dobrze. Uwielbia wspólne zabawy i spacery – dobrze prowadzony beagle to pies społeczny i bezkonfliktowy.

Nieodpowiednia socjalizacja w wieku szczenięcym i brak regularnych kontaktów z czworonogami mogą jednak sprawić, że beagle stanie się natarczywy, a nawet agresywny w stosunku do innych zwierząt. Dlatego tak ważne jest odpowiednie prowadzenie psa od szczenięctwa i zapewnianie mu mądrych kontaktów z psami. Jeśli nie mamy doświadczenia, można zwrócić się o pomoc do psiego behawiorysty.

Usposobienie

Beagle to pies o pogodnym, towarzyskim i wesołym usposobieniu. To jedna z tych ras, które z łatwością zyskują sympatię otoczenia – są otwarte, ciekawskie i pełne energii. Wrodzony urok osobisty sprawia, że trudno się w nich nie zakochać. Jednak nie jest to pies dla każdego.

Stworzony do tropienia zwierzyny podczas wielogodzinnych polowań beagle potrzebować będzie dość dużej dawki aktywności. Nie powinny być to jednak wielokilometrowe wyprawy rowerowe czy monotonne bieganie za piłką – te myśliwskie psy wymagają zajęcia, które przede wszystkim zaangażuje ich wyjątkowo wyczulony zmysł węchu i silny instynkt tropienia.

Dla psa tej rasy doskonałą rozrywką będzie wyprawa do lasu, spacer po łąkach czy polnej drodze. Trzeba jednak pamiętać, że beagle’e mogą mieć skłonność do ucieczek, jeśli napotkają zapach zwierzyny. Dlatego w takich miejscach powinny być zawsze prowadzone na długiej lince umożliwiającej im swobodne eksplorowanie otoczenia i uniemożliwiającej zbytnie oddalenie się od opiekuna.

Beagle’e są wprawdzie inteligentne, ale ich szkolenie nie należy do najłatwiejszych. Psy tej rasy są bardzo samodzielne, łatwo się rozpraszają i nudzą powtarzanymi komendami, bywają też uparte. Nie należy więc oczekiwać od beagle’a ślepego posłuszeństwa i dokładnego wykonywania poleceń.

Trzeba jednak pamiętać, że stosowanie krzyku, kar i przymuszanie tego psa do czegokolwiek prowadzić może jedynie do jeszcze większego oporu i unikania opiekuna. Beagle’a najłatwiej zmotywować do współpracy z człowiekiem, nagradzając go za dobre zachowanie przysmakami i pochwałami słownymi.

Psy rasy beagle raczej nie sprawdzą się w takich sportach, jak obedience, agility czy frisbee. Mogą być za to doskonałymi psami tropiącymi i chętnie biorą udział w zajęciach nosework'u czy mantrailingu.

Beagle - Historia rasy

Beagle to rasa stworzona do polowań na zające. Pierwotnym zadaniem tych psów było grupowe podążanie za zapachem zwierzyny i wypłaszanie jej z zarośli dla myśliwego jadącego konno za sforą.

Początki

Pochodzenie rasy beagle nie jest do końca znane. Pierwsze wzmianki o małych myśliwskich psach w typie dzisiejszych beagle’i pochodzą już ze starożytnej Grecji. Psy te trafiły na Wyspy Brytyjskie najprawdopodobniej podczas podbojów rzymskich.

Psiaki nie były przy tym ani szybkie, ani zbyt skuteczne. Istnieją przypuszczenia, że zaczęto je krzyżować z greyhoundami i psami gończymi pochodzącymi między innymi z południowej Francji, by poprawić ich cechy użytkowe.

Za postępującą miniaturyzację psów myśliwskich odpowiadała przede wszystkim królowa Elżbieta I, która hodowała pieski tak małe, że bez trudu mieściły się w kieszeni płaszcza. Na miejsce polowania wożono je w mocowanych do siodeł jukach.

Stąd też prawdopodobnie wywodzi się nazwa rasy – „beg” lub „beag” oznaczać miało niewielkie rozmiary, a mianem „beagle” określano niegdyś każdego małego psa myśliwskiego.

Rozwój rasy

Polowania z udziałem beagle’i stały się niezwykle popularne w XIX wieku. Hodowane w ogromnych złajach liczących kilkadziesiąt sztuk, psy mogły tropić zwierzynę przez cały dzień, obserwowane przez myśliwych jadących na koniach.

Jednym z hodowców, którzy mieli największy wpływ na kształtowanie się rasy, był wielebny Philip Honeywood. Jego czysto białe psy służyły mu przede wszystkim do polowań – doskonaleniem rasy i stworzeniem eleganckiego, skutecznego psa zajął się Thomas Johnson.

Stworzył on dwie odmiany psów – szorstkowłosą (która z czasem zanikła) i gładkowłosą – jednak jego psy różniły się od siebie wielkością, wyglądem i skutecznością podczas polowań. W książce z 1856 roku John Henry Walsh opisuje cztery typy beagle’i: beagle średni, karłowaty, fox beagle i szorstkowłosy terrier beagle. Pod koniec XIX wieku liczba beagle’i zaczęła znacząco spadać.

By ratować rasę od wyginięcia, w 1890 roku założono w Anglii Klub Beagle’a, który niedługo potem stworzył pierwszy wzorzec rasy. W 1896 roku odbyła się pierwsza wystawa klubowa, a rasa zyskiwała coraz większe uznanie. Po I wojnie światowej europejska populacja beagle’i drastycznie spadła, odbudowana została dopiero po II wojnie światowej dzięki psom pochodzącym z USA.

Obecnie

Dziś beagle to jedna z najbardziej rozpoznawalnych i lubianych ras na świecie. W wielu krajach, w tym w Polsce, beagle należą do czołówki najpopularniejszych ras.

Obecnie beagle’e nie są już wykorzystywane przy polowaniach, choć zachowały wiele cech użytkowych. Od czasów II wojny światowej to przede wszystkim doskonałe psy rodzinne, które świetnie odnajdują się w rodzinach z dziećmi.

Wybitny węch sprawia, że psy tej rasy są często wykorzystywane przez rozmaite służby do wyszukiwania materiałów wybuchowych i innych nielegalnych substancji. Dzięki wrodzonej łagodności beagle’e sprawdzają się także w dogoterapii.

Beagle - Pielęgnacja i zdrowie

Beagle nie wymaga skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Szczotkowanie jego krótkiej sierści nie jest zbyt czasochłonne. Psy tej rasy nie są chorowite i odznaczają się wyjątkowo dobrym apetytem, który niestety wiąże się z tendencją do otyłości.

Pielęgnacja

Beagle linieje praktycznie przez cały rok, a krótkie, twarde włoski wbijają się w każdy możliwy materiał. Regularne czesanie psa za pomocą gumowej rękawicy, szczotki z włosem lub furminatora może jednak znacznie ograniczyć ilość sierści gubionej przez zwierzaka.

Beagle’e nie wymagają częstych kąpieli – gdy psiak poważnie się ubrudzi, wystarczy przetrzeć go zwilżoną ścierką lub wyczesać zabrudzenia włosianą szczotką. Jeśli jednak kąpiel będzie konieczna, należy stosować wyłącznie szampony przeznaczone dla psów, a po umyciu dokładnie osuszyć sierść ręcznikiem.

Opiekun psa rasy beagle musi także pamiętać o regularnym sprawdzaniu i czyszczeniu uszu, gdyż w pozbawionych wystarczającej wentylacji kanałach słuchowych mogą rozwijać się infekcje o różnym podłożu. Warto zwracać uwagę również na oczy psa oraz przycinać pazury, jeśli zwierzak nie ściera ich podczas spacerów.

Ważnym elementem pielęgnacji jest dbanie o higienę pyszczka, aby zapobiegać powstawaniu kamienia nazębnego. W tym celu warto przyzwyczaić psa do mycia zębów specjalną pastą i szczotką. Można też wspomóc się podawaniem gryzaków, np. Smile Sticks wzbogaconych o wodorosty, które rozpuszczają płytkę nazębną.

Zdrowie

Beagle to dość odporna rasa – przy odpowiednim żywieniu i stosowaniu właściwej profilaktyki zdrowotnej psiaki te mogą żyć nawet 15 lat. Nie znaczy to jednak, że beagle’e nie chorują.

W rasie tej stwierdza się skłonności do takich przypadłości zdrowotnych, jak:

• nadwaga i otyłość,
• zwyrodnienia stawów i choroby kręgosłupa,
• autoimmunologiczne zapalenie stawów,
• wrodzona łamliwość kości,
• noworodkowy zanik kory móżdżku,
• małoocze,
• padaczka,
• niedoczynność tarczycy,
• zespół Cushinga,
• cukrzyca,
• zapalenie uszu,
• dziedziczne choroby oczu: jaskra, zaćma, wypadanie gruczołu trzeciej powieki, postępujący zanik siatkówki.

Wiele chorób genetycznych u beagle’i objawia się już w wieku szczenięcym, jednak niektóre z nich mogą dawać objawy dopiero w późnej starości. Dlatego przynajmniej raz do roku każdy pies powinien mieć wykonywany profilaktyczny przegląd zdrowotny obejmujący m.in. badania krwi i moczu.

Starszym psom tej rasy należy także badać serce. Aby beagle jak najdłużej cieszył się dobrym zdrowiem, należy zadbać o zachowanie szczupłej sylwetki u psiaka i odpowiednią ilość codziennej aktywności fizycznej.

Chcąc kupić szczeniaka beagle’a należy uważnie wybierać hodowlę, z której ma pochodzić maluch – zwróćmy uwagę, by była to hodowla zarejestrowana w ZKwP (FCI). Odpowiedzialny hodowca zawsze wykonuje rodzicom miotu regularne badania serca, oczu i stawów. Powinien także przedstawić wyniki badań genetycznych, wykluczających nosicielstwo genów odpowiadających za najczęstsze dla rasy choroby wrodzone.

Żywienie

Ze względu na niezwykłą zachłanność w kwestii jedzenia i często niedostateczną dawkę ruchu, beagle to rasa szczególnie narażona na nadwagę i otyłość. Opiekun psa musi więc zadbać o dobór właściwej diety i odpowiednie dawkowanie karmy, które zapewnią psu szczupłą sylwetkę i dobrą kondycję.

Należy także pamiętać, by nie podawać psu zbyt dużo smakołyków między posiłkami. Beagle’e nie są wybredne i zjedzą niemal każdy rodzaj podanego im jedzenia.

Trzeba jednak pamiętać, że ich posiłki muszą być zbilansowane i dostarczać wszystkich niezbędnych składników pokarmowych. W żywieniu psów tej rasy sprawdzą się pełnoporcjowe, gotowe karmy suche i mokre dostosowane do wieku, stanu zdrowia i aktywności czworonoga.

Beagle’a można karmić także domową dietą gotowaną lub BARF-em – pod warunkiem że opiekun będzie umiał odpowiednio ją zbilansować. Zarówno niedobory, jak i nadmiar substancji mineralnych, witamin i innych składników pokarmowych mogą poważnie odbić się na zdrowiu psa i doprowadzić do wielu poważnych chorób, dlatego warto zasięgnąć porady doświadczonego psiego dietetyka.

Chcąc zapewnić psu wartościowe, gotowane posiłki można zdecydować się na jedzenie od PsiBufet – dietę złożoną wyłącznie z najwyższej jakości składników jakości human-grade.

Gotowane na parze mięso, podroby i warzywa w proporcjach dobranych przez specjalistów i uzupełnione niezbędnymi suplementami zapewnią czworonogowi wszystkie potrzebne składniki pokarmowe. Dostarczą też odpowiedniej dawki energii w lekkostrawnej, niezwykle smakowitej formie.

Korzystając z PsiBufet, nie trzeba też martwić się o przekarmienie. Dzienną wielkość porcji dla beagle'a obliczy specjalny kalkulator, który bierze pod uwagę indywidualne cechy zwierzaka.

Chcesz wypróbować świeże posiłki? Wypełnij krótką ankietę żywieniową o swoim piesku, oblicz jego zapotrzebowanie energetyczne i poznaj propozycję menu wraz z cenami.

>>OBLICZ ZAPOTRZEBOWANIE<<

Beagle - Ciekawostki

Beagle to rasa, która jest najczęściej hodowana przez rozmaite ośrodki badawcze. Te średniej wielkości, łagodne i łakome psiaki są wykorzystywane w laboratoriach do prowadzenia przeróżnych badań – z zakresu medycyny ludzkiej i weterynaryjnej – a także do testowania kosmetyków, potencjalnie szkodliwych dodatków żywieniowych i środków chemicznych.

Istnieje wiele organizacji, które zajmują się ratowaniem laboratoryjnych beagle’i i szukaniem im domów. Na szczęście w wielu europejskich krajach zakazano testowania kosmetyków na psach.

W USA funkcjonuje specjalna jednostka o nazwie Beagle Brigade, której psy patrolują lotniska w poszukiwaniu nielegalnych produktów spożywczych. Wybrano beagle nie tylko za ich skuteczność, ale i za... przyjazny wygląd – nie wzbudzają strachu wśród pasażerów.

W dawnych czasach hodowcy celowo wybierali psy z białą końcówką ogona, ponieważ było je łatwiej dostrzec w wysokiej trawie podczas polowań. Do dziś jest to cecha pożądana we wzorcu rasy.

Beagle są znane z niepohamowanego apetytu – mają tendencję do zjadania wszystkiego, co wpadnie im w łapki. Wynika to częściowo z ich genetyki – organizm beagle’a nie produkuje w pełni działającego hormonu sytości (leptyny), co sprawia, że beagle prawie nigdy nie czują się najedzone.

Warto wiedzieć

Jeśli planujesz zostać opiekunem beagle’a, na te pytania warto znać odpowiedzi!

• Kiedy beagle jest dorosły? Średnie psy rosną dość szybko i kończą okres wzrostu w okolicach 12. miesiąca życia. Do osiągnięcia pełnej dojrzałości fizycznej i psychicznej potrzeba jednak jeszcze trochę czasu. Dlatego beagle staje się dorosły po skończeniu około dwóch lat.
• Ile żyją beagle'e? Psy tej rasy są dość odporne na choroby i mogą naprawdę długo towarzyszyć swojemu opiekunowi. Beagle’e żyją średnio 13 lat, choć wiele psów tej rasy dożywa lat 15.
• Ile kosztuje beagle z rodowodem? Szczeniak beagle’a kosztuje średnio 5000 zł. Cena beagle’a zależy przede wszystkim od pochodzenia psiaka, osiągnięć wystawowych jego rodziców i umaszczenia malucha.
• Czy beagle'e są głośne? Beagle to rasa znana z tego, że potrafi być dość wokalna. Mają charakterystyczny głos – coś pomiędzy szczekaniem a wyciem – który chętnie wykorzystują, gdy się nudzą, ekscytują albo coś wyczują. Dobra socjalizacja i odpowiednie zajęcie pomagają ograniczyć nadmierne szczekanie.
• Czy beagle to trudny pies? Beagle może być wyzwaniem dla niedoświadczonych opiekunów – to pies energiczny, niezależny i uparty. Jednak przy odpowiednim podejściu, cierpliwości i konsekwencji, beagle odwdzięcza się ogromną lojalnością i radością życia.
• Jak wychować beagle'a? Beagle to myśliwska rasa, która do pełni szczęścia potrzebuje dużo aktywności fizycznej i interesującego zajęcia umysłowego. Bez zaspokojenia tych potrzeb beagle może stać się sfrustrowany, niszczyć w domu i sprawiać inne poważne problemy. Chcąc wychować beagle’a, należy przede wszystkim pozwolić psu na zaspokojenie jego instynktów, a także konsekwentnie przestrzegać ustalonych w domu zasad i nagradzać zwierzaka za poprawne zachowanie.
• Ile powinien ważyć beagle? Standardowej wielkości samiec beagle’a powinien ważyć 10-13 kg. Suki tej rasy są nieco mniejsze, a ich prawidłowa masa ciała mieści się zazwyczaj w przedziale 9-12 kg.
• Czy beagle może zostawać sam w domu? Beagle źle znoszą samotność i nie przepadają za długą rozłąką. Pozostawiony sam na zbyt długo może się nudzić i zacząć niszczyć rzeczy lub szczekać. Jeśli musisz go zostawić, warto zapewnić mu dużo zabawek i zadbać o wcześniejszy spacer. Bardzo ważny jest też systematyczny trening samotności już od szczenięctwa.
• Jakie są wady beagle'a? Beagle może być hałaśliwy, uparty i skłonny do ucieczek, gdy poczuje ciekawy zapach. Wymaga też sporo ruchu i cierpliwości przy szkoleniu. To pies z silnym instynktem łowieckim, co czasem utrudnia przywoływanie go na spacerach.
• Czy beagle'e uciekają? Tak, beagle'e są znane z tego, że lubią „pójść za nosem”. Gdy wyczują interesujący zapach, mogą zapomnieć o całym świecie. Dlatego bardzo ważne jest bezpieczne ogrodzenie podwórka i nauka przywołania od szczeniaka.
• Jakiego opiekuna potrzebuje beagle? Beagle potrzebuje aktywnego, cierpliwego i konsekwentnego opiekuna, który zapewni mu zarówno ruch fizyczny, jak i zajęcia umysłowe. To pies, który lubi towarzystwo ludzi i innych psów – najlepiej odnajdzie się w domu, gdzie nie będzie zbyt długo samotny.
• Czy beagle nadaje się na pierwszego psa? Może być dobrym pierwszym psem, o ile nowy opiekun jest gotów na naukę, ma czas i chęci do pracy z pupilem. Beagle wymaga konsekwencji, ale jego przyjazna natura i radość życia sprawiają, że można się z nim szybko zżyć.
• Czy beagle nadaje się do domu z dziećmi? Beagle to łagodny, towarzyski pies, który świetnie dogaduje się z dziećmi. Jest cierpliwy, lubi zabawy i ma dużo energii – to idealny kompan dla aktywnej rodziny. Oczywiście kontakty psa z najmłodszymi dobrze jest zawsze nadzorować, a dzieci uczyć szacunku wobec psich granic.
• Czy beagle może mieszkać w bloku? Beagle może mieszkać w mieszkaniu, pod warunkiem że zapewni mu się odpowiednią dawkę ruchu i stymulacji. Długie spacery, zabawy i kontakt z innymi psami są dla niego bardzo ważne. Warto też zwrócić uwagę na jego skłonność do szczekania – może to przeszkadzać sąsiadom.
• Czy beagle lubi się przytulać? To zależy od psa – niektóre beagle'e są bardzo czułe i chętnie się przytulają, inne wolą bliskość na swoich zasadach. Generalnie to psy towarzyskie, które lubią być blisko człowieka, choć bardziej niż przytulanie wolą wspólne aktywności.
• Skąd adoptować beagle’a? Beagle'a można adoptować z różnych źródeł – przede wszystkim warto zajrzeć do schronisk, fundacji zajmujących się pomocą psom myśliwskim lub specjalistycznych grup adopcyjnych. W Polsce działa m.in. Stowarzyszenie Beagle w Potrzebie, która pomaga znaleźć domy dla beagle’i odebranych z trudnych warunków, po przejściach lub oddanych przez właścicieli.