Amerykański pitbulterier to pies średniej wielkości, o muskularnej budowie i krótkiej, gładkiej sierści. Psy tej rasy są znane ze swojej siły, zwinności i wytrzymałości. Wymagają konsekwentnego szkolenia i odpowiedniej socjalizacji, aby mogły bez problemu funkcjonować w społeczeństwie. Często są niesłusznie oceniane jako agresywne, lecz przy odpowiednim wychowaniu są lojalnymi, przyjaznymi i oddanymi towarzyszami.
Aktywność
9/10
Pielęgnacja
4/10
Podatność
4/10
Długość życia
7/10
Amerykański pitbulterier to średniej wielkości pies o muskularnej i atletycznej sylwetce, mogący ważyć 15-30 kg. Psy tej rasy mają szeroką, proporcjonalną głowę o wyraźnie zaznaczonej kufie zakończonej czarnym nosem.
Średniej wielkości, okrągłe i głęboko osadzone oczy pitbulteriera mają wyrazisty, inteligentny wyraz i mogą występować w różnych kolorach, choć preferowane są ciemne odcienie. Uszy są osadzone wysoko i mogą być zarówno stojące, jak i półstojące lub lekko załamane.
Tułów pitbulteriera jest dobrze umięśniony, zwarty i mocny, a głęboka klatka piersiowa sięga do łokcia. Ogon jest nisko osadzony, gruby u nasady i zwężający się ku końcowi, noszony naturalnie, bez zakręcania nad grzbietem. Mocne, proporcjonalne kończyny pitbulteriera umożliwiają mu dynamiczny i zwinny ruch.
Pitbulterier ma krótką, gładką sierść, która jest jednolita i błyszcząca. Rasa ta występuje w wielu umaszczeniach, w tym czarnym, białym, brązowym, niebieskim, płowym i pręgowanym, z możliwymi białymi znaczeniami. Podszerstek jest minimalny, co sprawia, że sierść przylega blisko do ciała.
Pitbulteriery o jednolitym umaszczeniu powinny mieć nos, powieki i wargi w kolorze dostosowanym do maści – najczęściej czarnym, ale dopuszczalne są również inne odcienie, zależnie od koloru sierści.
Amerykański pitbulterier to rasa wyhodowana w Stanach Zjednoczonych, gdzie początkowo była wykorzystywana do walk psów, a później także do pracy na farmach, w tym do pilnowania gospodarstw i polowania na dziką zwierzynę. Psy tej rasy musiały wykazywać się dużą siłą, wytrzymałością, odwagą i lojalnością wobec opiekuna. Dzisiejsze pitbulteriery zachowały wiele swoich dawnych cech – są odważne, inteligentne, energiczne i bardzo przywiązane do swojej rodziny.
Amerykański pitbulterier uwielbia całą swoją rodzinę i chętnie towarzyszy opiekunom w codziennych czynnościach. Zazwyczaj wybiera sobie jedną osobę, której jest najbardziej oddany, jednak lubi okazywać czułości wszystkim domownikom.
Energiczny i entuzjastyczny pitbulterier uwielbia zabawę, a przy odpowiednim wychowaniu potrafi być delikatny i opiekuńczy wobec dzieci, co dzięki czemu może być wspaniałym psem rodzinnym.
Należy jednak pamiętać, że kontakty nawet najłagodniejszego psa z małymi dziećmi muszą zawsze odbywać się pod nadzorem osoby dorosłej. W chwilach dużej ekscytacji silny pitbulterier może nawet niechcący wyrządzić szkodę dziecku.
W stosunku do obcych osób pitbulteriery mogą wykazywać pewną nieufność, a czasem nawet wyraźną rezerwę, dlatego odpowiednia socjalizacja jest kluczowa, aby zapobiec potencjalnym problemom behawioralnym.
Pitbulterier może doskonale sprawdzić się w roli stróża posesji, ostrzegając o obecności intruzów. Jednak nie może mieszkać wyłącznie na podwórku – pozbawiony bliskiego kontaktu z rodziną stanie się nieszczęśliwy i sfrustrowany, co może prowadzić do problematycznych zachowań.
Pitbulteriery są odważne i pewne siebie, dlatego zazwyczaj nie wszczynają niepotrzebnych awantur z innymi psami napotkanymi na spacerze.
Do spokojnych i zrównoważonych psów mają przyjacielski stosunek, choć nie zawsze nawiązują silne przyjaźnie. W przypadku konfrontacji będą się bronić. Mogą również mieszkać z innymi zwierzętami domowymi, jeśli są odpowiednio wprowadzone i socjalizowane.
Amerykański pitbulterier to pies energiczny, potrzebujący dużej dawki ruchu i ciekawego zajęcia. Niedostateczna ilość zabawy i uwagi ze strony opiekuna mogą sprawić, że pies ten stanie się sfrustrowany, bardzo szczekliwy i nabierze niszczycielskich skłonności.
Dlatego opiekun powinien zapewnić pitbulterierowi regularne, długie spacery z możliwością swobodnego eksplorowania otoczenia oraz poświęcać mu sporo czasu także w domu.
Wytrzymałe i sprawne pitbulteriery doskonale nadają się na towarzysza biegacza lub rowerzysty i chętnie wybiorą się na wyprawę do lasu lub nad jezioro. Mogą również cieszyć się aktywnościami na świeżym powietrzu, takimi jak pływanie. Nie przepadają natomiast za miejskim zgiełkiem i tłumem obcych osób.
Pitbulterier jest inteligentny, chętny do współpracy z opiekunem i szybko się uczy. Dlatego konsekwentny i zaangażowany opiekun nie będzie miał trudności z jego wychowaniem.
Najlepszą metodą szkolenia tego psa jest nagradzanie go za dobre zachowanie – przysmakami, zabawą i pochwałami. Pitbulteriera nie należy natomiast wychowywać za pomocą krzyku ani kar, gdyż złe traktowanie może sprawić, że stanie się on bojaźliwy i agresywny.
Dobrze zmotywowany pies tej rasy może brać udział w takich psich sportach, jak obedience, agility, tropienie użytkowe i nosework.
Amerykański pitbulterier potrzebuje odpowiedniego wychowania i socjalizacji, aby w pełni wykorzystać swój potencjał i stać się zrównoważonym, lojalnym towarzyszem.
Regularne treningi, dużo ruchu i stymulacji umysłowej oraz poświęcenie psu uwagi sprawią, że pitbulterier będzie szczęśliwy, spełniony i zrównoważony emocjonalnie. Zminimalizują też ryzyko wystąpienia problemów behawioralnych.
Amerykański pitbulterier ma swoje korzenie w XIX wieku, kiedy to psy tej rasy były wykorzystywane do walk psów. Choć początkowo miały złą reputację, dziś są doceniane za swoją lojalność, inteligencję i przyjazne usposobienie.
Amerykański pitbulterier ma swoje początki w XIX-wiecznej Wielkiej Brytanii, Irlandii i Szkocji, gdzie hodowano psy do walk byków i niedźwiedzi. Te walki były popularne do momentu, gdy zostały zakazane w 1835 roku, co skłoniło hodowców do przeniesienia się na walki psów, które były łatwiejsze do ukrycia przed prawem.
W wyniku krzyżowania buldogów z terierami powstała rasa, która łączyła siłę i zwinność, niezbędne do tych brutalnych sportów. W drugiej połowie XIX wieku wielu brytyjskich imigrantów przywiozło te psy do Ameryki, gdzie zyskały popularność i zostały nazwane amerykańskimi pitbulterierami.
W 1898 roku Amerykański Klub Kennelowy (AKC) założył United Kennel Club (UKC), który zaczął prowadzić rejestrację tej rasy. W 1936 roku American Kennel Club (AKC) również uznał amerykańskiego pitbulteriera, choć używano wtedy nazwy "american staffordshire terrier", która wciąż jest używana.
W 1972 roku United Kennel Club zmienił nazwę rasy na "american pit bull terrier" dla odróżnienia od amerykańskiego staffordshire terriera.
Warto wiedzieć, że ani FCI (światowa organizacja kynologiczna) ani ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce) nie uznaje rasowego standardu dla amerykańskiego pitbulteriera. Istnieje wiele odmian pitbulli, ale nie są one uznawane przez FCI i ZKwP jako odrębne rasy.
Współczesny Amerykański pitbulterier cieszy się dużą popularnością jako pies rodzinny i towarzyski. Dzięki swojemu przyjacielskiemu charakterowi i lojalności stał się ulubieńcem wielu domów na całym świecie.
Hodowcy psów tej rasy nadal dbają o zachowanie jej pierwotnych cech i standardów, co sprawia, że Amerykański pitbulterier pozostaje jedną z najbardziej cenionych ras psów. Dzięki ciągłemu rozwojowi i selekcji genetycznej, psy tej rasy są coraz zdrowsze i dłużej cieszą się życiem u swego ludzkiego opiekuna.
Obecnie psy tej rasy są często wykorzystywane do różnych zadań, takich jak praca w jednostkach policyjnych czy terapeutycznych, co świadczy o ich wszechstronności i inteligencji.
Amerykański pitbulterier nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji sierści, ale regularne szczotkowanie pomaga w utrzymaniu zdrowej skóry i sierści oraz redukcji linienia. Pitbulteriery mogą być podatne na niektóre problemy zdrowotne, dlatego ważne jest regularne monitorowanie ich stanu zdrowia. Ważne jest także zapewnienie psu odpowiedniej diety i aktywności fizycznej, aby utrzymać go w dobrej kondycji.
Pielęgnacja amerykańskiego pitbulteriera jest stosunkowo prosta ze względu na krótką sierść, jednak regularne szczotkowanie pomoże utrzymać ją w dobrej kondycji i usunie martwe włosy. Ważne jest także regularne przycinanie pazurów oraz dbanie o higienę uszu i zębów, aby uniknąć problemów zdrowotnych.
Regularne kąpiele są zalecane tylko w przypadku zabrudzenia, aby nie usunąć naturalnej warstwy ochronnej skóry psa. Ważne jest również regularne sprawdzanie skóry psa pod kątem wszelkich zmian czy objawów alergii.
Podczas pielęgnacji warto również regularnie kontrolować masę ciała psa i dostosowywać dietę oraz ilość aktywności fizycznej, aby zapewnić mu zdrowy tryb życia i uniknąć problemów z nadwagą.
Amerykański pitbulterier zazwyczaj cieszy się dobrym zdrowiem, jednak jak każda rasa, może być podatny na pewne schorzenia, które wymagają szczególnej uwagi ze strony opiekunów.
Oto niektóre z najczęstszych problemów, na które warto zwrócić uwagę:
Aby minimalizować ryzyko wystąpienia tych problemów, opiekunowie powinni regularnie monitorować zdrowie swojego psa i uczęszczać na wizyty kontrolne do weterynarza.
Ważne jest również, aby wybierać hodowle, które przeprowadzają testy genetyczne rodziców przed rozmnożeniem i starają się eliminować ryzyko dziedzicznych chorób.
Amerykańskie pitbulteriery, podobnie jak wiele innych ras, mają tendencję do nadwagi, szczególnie jeśli nie są odpowiednio żywione i nie mają wystarczającej ilości aktywności fizycznej. Nadwaga może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, takich jak obciążenie stawów, problemy z układem sercowo-naczyniowym czy obniżona jakość życia.
Dieta amerykańskiego pitbulteriera powinna być także uwzględniać ewentualne alergie pokarmowe, dlatego ważne jest regularne monitorowanie reakcji organizmu psa na różne składniki karmy i dostosowywanie diety w razie potrzeby.
Aby zapewnić psu amerykańskiego pitbulteriera zdrową dietę, ważne jest stosowanie się do zasad zbilansowanego żywienia. Posiłki powinny zawierać odpowiednią ilość białka, węglowodanów, tłuszczu, witamin i minerałów.
Gotowe, zbilansowane karmy dostępne na rynku mogą być wygodną opcją, ponieważ są już odpowiednio zbilansowane i zawierają wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Warto jednak wybierać karmy wysokiej jakości, które są wolne od zbędnych dodatków, takich jak sztuczne barwniki czy konserwanty.
Alternatywnie, jeśli właściciel chce przygotowywać posiłki dla psa samodzielnie, powinien dbać o zapewnienie odpowiedniej różnorodności składników oraz zbilansowanie diety. Warto skonsultować się z psim dietetykiem, aby dostosować dietę do indywidualnych potrzeb i preferencji psa. Wygodną alternatywą może być także świeżo gotowane jedzenie dostarczane przez PsiBufet.
Posiłki PsiBufet stworzono na bazie przepisów opracowanych przez doświadczonych specjalistów ds. żywienia psów. Wszystkie przepisy są odpowiednio zbilansowane, smaczne i pozbawione zbędnych dodatków, takich jak sztuczne barwniki, polepszacze smaku czy konserwanty.
Podając swojemu psu PsiBufet, opiekun nie musi obawiać się przekarmienia – ilość jedzenia jest precyzyjnie obliczana przez zaawansowany kalkulator, który bierze pod uwagę indywidualne potrzeby psa, uwzględniając jego codzienną aktywność, wiek i stan zdrowia.
Pierwotnie pitbulteriery były hodowane do walk z bykami i innymi psami, a także do pracy na farmach jako psy pasterskie. Ich inteligencja, siła i odwaga sprawiły, że szybko zyskały popularność w różnych dziedzinach, takich jak praca policyjna czy sporty kynologiczne.
Pitbulteriery słyną z ich potężnych szczęk i mocnego zgryzu. Mają one siłę szczękową, która jest jedną z największych wśród wszystkich ras psów.
Wiele miejsc, w tym niektóre kraje, stany i osiedla, wprowadziło przepisy regulujące posiadanie pitbulterierów ze względu na ich reputację agresywnych psów. Jednak te przepisy spotykają się z krytyką ze względu na to, że opierają się na stereotypach, a nie na rzeczywistej naturze psa.
Wiele znanych osób ma pitbulteriery jako swoich ulubionych pupili. Należą do nich m.in. aktorzy Jessica Alba i Jon Stewart, a także celebryci, tacy jak pitbulterierka o imieniu Stubby, który był bohaterem wojennym podczas I wojny światowej.
Autor:
Kasia zaczęła swoją przygodę z psami w 2019 roku, kiedy została domem tymczasowym dla psiaków z Fundacji Rasowy Kundel. Przez jej dom przewinęło się 12 różnych piesków, a ostatni z nich – Gucio – został z nią na zawsze. W 2023 roku ukończyła kurs trenerski w warszawskiej szkole dla psów Wymarzony pies. Stale zgłębia swoją wiedzę, czytając książki oraz biorąc udział w kursach i szkoleniach. Praca w PsiBufet pozwala jej łączyć dwie największe pasje – pieski i pisanie.