American staffordshire terrier to średniej wielkości, wyjątkowo silny i dobrze umięśniony pies o dużej głowie i niezwykle silnej szczęce. Energiczne, uwielbiające każdy rodzaj aktywności fizycznej amstaffy są niezwykle czułe i cierpliwe w stosunku do swoich opiekunów. Nie zawsze jednak dobrze odnajdują się w towarzystwie innych psów. Z tego względu pies rasy amstaff potrzebuje odpowiedzialnego opiekuna, który zapewni mu właściwą socjalizację.
Aktywność
7/10
Pielęgnacja
4/10
Podatność
4/10
Długość życia
8/10
Ile żyją amstaffy?
Czy amstaff to rasa niebezpieczna i czy na amstaffa trzeba mieć pozwolenie?
Jak wygląda amstaff?
Ile kosztuje amstaff?
Jak wychować amstaffa?
American staffordshire terrier to średniej wielkości, dobrze umięśniony pies ważący 18-32 kg. Głowa u amstaffa jest duża i szeroka, a szczęka dobrze zarysowana i o dużej sile chwytu. Oczy powinny być ciemne, okrągłe i szeroko rozstawione, nos musi być zawsze czarnego koloru. Uszy u psa tej rasy powinny być stosunkowo małe i krótkie, załamane, ale nie oklapnięte.
Klatka piersiowa amstaffa powinna być głęboka, szeroka i długa, a grzbiet krótki i lekko opadający w kierunku zadu. Ogon musi być zawsze prosty i nisko osadzony, a kończyny szeroko rozstawione, proste i dobrze umięśnione. Zgodny ze wzorcem amstaff powinien sprawiać wrażenie wyjątkowo silnego i zwinnego psa.
American staffordshire terrier ma krótką, przylegającą i twardą w dotyku sierść. Psy tej rasy mogą występować w każdym umaszczeniu, oprócz czarnego podpalanego i czekoladowego. Nie powinny być także całkowicie białe.
Pies rasy american staffordshire terrier jest przyjaźnie nastawiony do ludzi i niezwykle wylewnie okazuje swoje uczucia. Nie przepada natomiast za innymi czworonogami i często popada z nimi w konflikty. Chętne do zabawy, łatwe w szkoleniu i uwielbiające wszelką aktywność amstaffy mogą być doskonałymi towarzyszami zabaw dla nieco starszych dzieci.
Bywają jednak niedelikatne, dlatego ich kontakty z maluchami powinny zawsze odbywać się pod nadzorem osób dorosłych. Te czułe i radosne psiaki sprawdzą się także w roli towarzysza osoby samotnej, o ile opiekun będzie mógł poświęcić pupilowi wystarczająco dużo czasu.
W stosunku do człowieka amstaffy są z reguły bardzo przyjazne i otwarte – z chęcią oddają się pieszczotom, rozdają całusy i szybko angażują we wszystkie, nawet bardzo intensywne zabawy z nowo poznanymi ludźmi. Wymagają dużo uwagi ze strony swoich opiekunów, dlatego nie powinny być trzymane na podwórku czy w kojcu. Najszczęśliwsze będą przy boku ukochanej rodziny, z którą najchętniej spędzałyby każdą chwilę.
Większość amstaffów ma problemy w kontaktach z innymi zwierzętami. Psy tej rasy nie są odporne na stres i bardzo łatwo się pobudzają, co może prowadzić do reaktywności. Do tego w trudnych dla siebie sytuacjach często odruchowo łapią przeróżne przedmioty w silne szczęki. Takie zachowanie może stwarzać ryzyko szczególnie dla mniejszych, delikatnych psów.
Prawdopodobieństwo wystąpienia problemów w relacjach z innymi psami zmniejszyć można oczywiście poprzez odpowiednią socjalizację w wieku szczenięcym i udział w zajęciach organizowanych przez behawiorystę. Jednak opiekun amstaffa powinien zawsze nadzorować kontakty swojego pupila z innymi czworonogami.
Psy rasy american staffordshire terrier są niezwykle wytrzymałe i wymagają dość dużej dawki ruchu, zabawy i zajęcia angażującego umysł. Amstaff może być doskonałym towarzyszem, którego można zabierać na długie spacery, wycieczkę rowerową czy nawet górską wyprawę. Krótka sierść sprawia jednak, że nie jest on zbyt odporny na niekorzystne warunki pogodowe, dlatego z zabaw na świeżym powietrzu lepiej zrezygnować podczas dużych upałów oraz deszczowej i wietrznej pogody.
Takie dni warto spędzać w domu, zajmując psa zabawami na inteligencję lub podając mu wytrzymałe, gumowe gryzaki wypełnione lekkostrawnym jedzeniem od PsiBufet.
Energiczny amstaff ucieszy się nie tylko z aktywności fizycznej – czas między spacerami chętnie spędzi na kanapie lub w łóżku opiekuna. Amstaffy są inteligentne, szybko więc uczą się komend i przeróżnych sztuczek w zamian za drobne przysmaki czy chwilę zabawy.
W szkoleniu tych psów należy stosować wyłącznie pozytywne metody – karanie amstaffa krzykiem lub używanie przemocy fizycznej będzie miało druzgocący wpływ na jego wrażliwą psychikę.
Dobrze umięśnione, wytrzymałe i obdarzone silnymi szczękami amstaffy doskonale sprawdzają się w sportach wymagających siły i zaciętości. Miłośnicy terierów typu bull organizują dla swoich czworonogów zawody z weight pullingu (przeciąganie ciężarów na czas), często także szkolą je w kierunku obrony sportowej.
American staffordshire terrier, podobnie jak inne teriery typu bull (bulterier, angielski staffordshire bull terrier czy american pit bull terrier) wywodzą się od psów hodowanych niegdyś w Anglii do krwawych walk.
Historia amstaffów sięga XVIII-wiecznej Anglii – czasów, gdy na Wyspach Brytyjskich niezwykle popularne były walki z udziałem psów i byków. Biorące udział w tym krwawym sporcie psy musiały być silne, dobrze umięśnione i zwinne, a przy tym odznaczać się wyjątkową odwagą i zawziętością. By osiągnąć takie cechy, masywne buldogi krzyżowano z terierami, tworząc w ten sposób nieustraszone, średniej wielkości „pit dogi” o niezwykle mocnej szczęce.
Nie prowadzono jednak przemyślanej hodowli takich psów – czworonogi z różnych rejonów kraju różniły się więc od siebie w zależności od lokalnej mody. Psy stworzone do walk wykazywać miały dużą agresję wobec innych psów i zwierząt, natomiast w stosunku do człowieka musiały być bezwzględnie łagodne. Pies, który nawet w amoku walki ugryzł choć raz opiekuna, sędziego lub kogoś z widowni, był natychmiast zabijany.
Gdy w latach 30. XIX wieku zakazano krwawych walk z udziałem psów, wiele z energicznych, pozytywnie nastawionych do ludzi pit dogów odnalazło się w roli towarzysza rodziny. Wśród lokalnych odmian pit dogów najbardziej odznaczał się typ pochodzący z Cradley Health oraz Walsall.
Pierwszy z nich dał początek dzisiejszym staffikom (angielski staffordshire bull terrier), drugi wraz z imigrantami zawędrował do USA, gdzie posłużył do stworzenia dwóch ras – amstaffów (american staffordshire terrier) oraz pitbuli (american pit bull terrier).
Po przybyciu pit dogów do USA krwawe walki psów szybko stały się ulubioną rozrywką biedoty i sposobem na szybkie zarobienie pieniędzy. Amerykanie hodowali więc pit dogi na ogromną skalę, preferując przy tym większe, zwinniejsze osobniki i dążąc do ujednolicenia ich wyglądu. Rosnąca popularność tych psów skłoniła ich wielbicieli do wystąpienia o uznanie istnienia nowej rasy.
Jednak American Kennel Club nie wydał na to zgody – nie chciał być bowiem kojarzony z okrucieństwem wobec zwierząt. Do uznania amerykańskiej rasy psów wywodzących się od angielskich pit dogów doszło dopiero po wprowadzeniu kolejnych, bardziej surowych przepisów dotyczących zakazu walk psów.
W 1935 roku brytyjski Kennel Club zaakceptował rasę staffordshire bull terrier (staffik), a w ślad za nim poszły American Kennel Club i FCI akceptujące istnienie odrębnej populacji amerykańskich pit dogów, zastrzegając jednak, że zarejestrowane w organizacji psy nie mogą być używane do walk.
Początkowo psy te uznano za odmianę staffików, jednak w 1972 roku, ze względu na znaczne różnice rozmiarów, wyodrębniono z nich osobną rasę, podkreślając w jej nazwie amerykańskie pochodzenie.
Odpowiedzialni hodowcy obecnych amstaffów ogromny nacisk stawiają nie tylko na sprawność fizyczną psów i ich rozbudowaną muskulaturę, ale także na charakter. Dzisiejsze psy rasy american staffordshire terrier powinny być łagodne wobec ludzi i silnie przywiązane do swojej rodziny, a także doskonale sprawdzać się w roli domowego pupila.
Wciąż jednak natknąć się można na pseudohodowców, którzy rozmnażają psy z przeznaczeniem do walk. Dlatego chcąc kupić szczeniaka amstaffa, należy zachować wyjątkową ostrożność, zapoznać się z rodzicami miotu i zapytać hodowcę o dokumenty świadczące o przynależności do FCI (ZKwP).
American staffordshire terrier nie jest wymagający pod względem pielęgnacji. Psy tej rasy są natomiast podatne na przeróżne urazy układu ruchu. Wymagać będą także odpowiedniego żywienia, dostosowanego do ich indywidualnych potrzeb.
Krótka i gładka sierść u psów rasy american staffordshire terrier nie jest trudna w pielęgnacji. Wymaga jedynie regularnego czesania, które pozwoli usunąć martwe włosy i nadmiar podszerstka, dodatkowo pobudzając krążenie krwi w skórze.
Amstaffa nie należy zbyt często kąpać – mycie w szamponie przeznaczonym dla psów wskazane będzie wyłącznie wtedy, gdy zwierzak wyjątkowo ubrudzi się podczas spaceru.
Opiekun psa tej rasy powinien regularnie sprawdzać stan oczu i uszu i czyścić je za pomocą zwilżonego płatka kosmetycznego, gdy zajdzie taka potrzeba. Amstaffowi należy także przycinać pazury, jeśli psiak nie ściera ich samodzielnie podczas spacerów.
Amstaffy to psy wytrzymałe i odporne – dzięki odpowiedniej profilaktyce zdrowotnej i prawidłowemu żywieniu mogą żyć nawet 15 lat.
Trzeba jednak pamiętać, że w rasie tej wystąpić mogą niektóre dolegliwości zdrowotne typowe dla terierów typu bull. Są to między innymi:
Szukając szczenięcia rasy american staffordshire terrier, należy ostrożnie wybierać hodowle. Odpowiedzialni hodowcy amstaffów badają swoje psy w kierunku chorób dziedzicznych i dopuszczają do rozrodu tylko w pełni zdrowe czworonogi, co pozwala na znaczne zmniejszenie ryzyka wystąpienia problemów zdrowotnych u ich potomstwa.
Aktywne, energiczne i bardzo dynamiczne psy rasy american staffordshire terrier narażone są także na przeróżne urazy powstałe w wyniku przeciążeń układu ruchu. Są to w szczególności zerwanie więzadła krzyżowego i zwichnięcie rzepki. Opiekując się amstaffem, należy więc zachować ostrożność podczas zabaw i nie zachęcać zwierzaka do zbyt forsownych ćwiczeń.
American staffordshire terrier nie jest psem wybrednym. Nie znaczy to jednak, że można karmić go niskiej jakości dietą. Psy tej rasy wymagać będą wartościowego pożywienia, które dostarczy im energii do codziennej aktywności i białka zwierzęcego pozwalającego rozwinąć muskulaturę. Dieta dla amstaffa powinna być więc dobrze zbilansowana, dostosowana do wieku i poziomu aktywności czworonoga.
Trzeba także pamiętać, że psy rasy amstaff dość często cierpią na alergie pokarmowe objawiające się problemami skórnymi i niestrawnością. Dlatego w ich żywieniu często stosuje się lekkostrawne karmy przeznaczone dla psów o wrażliwym żołądku. Alternatywą dla karm gotowych kupionych w sklepie mogą być posiłki złożone ze świeżych składników (mięsa, podrobów, warzyw) uzupełnione o niezbędne suplementy.
Samodzielne układanie jadłospisu dla psa wymaga jednak dość dużej, specjalistycznej wiedzy – niewłaściwe zbilansowanie substancji odżywczych prowadzić będzie do niedoborów żywieniowych, które poważnie odbiją się na stanie zdrowia zwierzaka. Chcąc podawać psu zdrowe, świeże posiłki warto więc skorzystać z diet oferowanych przez PsiBufet.
Lekkostrawne i wyjątkowo smaczne receptury zostały ułożone przez ekspertów w dziedzinie żywienia psów, dzięki temu jedzenie dostarcza czworonogowi wszystkich składników odżywczych w odpowiednich, bezpiecznych proporcjach. Posiłki PsiBufet są ponadto monobiałkowe, dzięki czemu sprawdzą się w żywieniu psów z nietolerancją lub alergią pokarmową.
Amstaffy to nie jedyna rasa wyodrębniona z amerykańskich psów używanych niegdyś do walk. Jej bliskimi krewnymi są pit bulle (american pit bull terrier), które znacznie bardziej przypominają ówczesne psy biorące udział w krwawych walkach.
Rasa pit bull wciąż jest bardzo zróżnicowana – jej hodowcy stawiają przede wszystkim na zawzięty charakter i nieustępliwość, a mniej na wygląd. Z tego względu american pit bull terrier nie jest uznawany przez niektóre organizacje kynologiczne, w tym FCI i ZKwP.
Jeśli planujesz zostać opiekunem amstaffa, na te pytania warto znać odpowiedzi!