Czas czytania: 12 min
10 cze 2024
Nagła utrata apetytu u psa zawsze powinna wzbudzić niepokój opiekunów czworonoga. Niechęć do jedzenia może być zarówno objawem lekkiego pogorszenia samopoczucia zwierzaka, jak i konsekwencją poważniejszych chorób. Dlatego jeśli pies nie ma apetytu przez dłuższy czas, wskazana będzie wizyta u lekarza weterynarii.
Co może spowodować brak apetytu u psa? Co należy zrobić, jeśli pies nie chce jeść karmy? Jak długo pies może nie jeść i w jaki sposób zachęcić psa do jedzenia? Na te pytania postaramy się odpowiedzieć w poniższym artykule.
Brak apetytu u psa może być jednym z pierwszych objawów wielu dolegliwości zdrowotnych. Bywa także konsekwencją problemów behawioralnych, przekarmienia, stresu lub buzujących hormonów.
U niekastrowanych samców przyczyną utraty apetytu może być obecność suki w cieczce, z kolei u samic — ruja lub ciąża urojona.
Brak łaknienia może być również następstwem postępujących procesów starzenia, którym towarzyszy utrata węchu i osłabienie odczuwania smaku.
Niektóre psy mogą odmawiać jedzenia także przy wysokich temperaturach.
Warto przyjrzeć się bliżej powodom, które mogą wpływać na apetyt psa. Gdy je poznamy, łatwiej będzie poszukać skutecznych rozwiązań.
Wśród możliwych przyczyn braku łaknienia możemy wymienić stan zdrowia psa — zwłaszcza w przypadku, kiedy pies nagle przestaje jeść.
Zmniejszenie apetytu może być objawem wielu chorób, na przykład bardzo niebezpiecznej babeszjozy — choroby wywoływanej przez kleszcze. Problemy z zębami również mogą wpływać na niechęć do jedzenia — pies odczuwa wtedy ból w jamie ustnej. Przeważnie zorientujemy się, kiedy pupil odmawia jedzenia z powodu właśnie kłopotów ze zdrowiem.
Wśród najczęstszych problemów zdrowotnych będących przyczyną braku apetytu u psa można wymienić:
Brak apetytu u psa może być także skutkiem oddziaływania niektórych leków, reakcją po szczepieniu lub objawem obecności ciała obcego w przewodzie pokarmowym psa.
Lampka ostrzegawcza powinna zapalić nam się szczególnie wtedy, kiedy brakowi apetytu towarzyszą inne objawy. Pies może być osowiały, stracić energię do spacerów i zabawy. Aby potwierdzić swoje przypuszczenia i postawić odpowiednią diagnozę, a następnie wdrożyć leczenie, musimy udać się z czworonogiem do lekarza weterynarii.
Czy wiesz, że zdarzają się psy niejadki, które... mają nadwagę? Tak, to możliwe!
Opiekunom wydaje się, że ich psiak nic nie je, bo gdy stawiają mu miskę z jedzeniem, ten tylko wącha zawartość i odchodzi. Dzieje się tak, gdyż ten niejadek w rzeczywistości dostaje bardzo dużo innego pożywienia. A to spadnie mu coś ze stołu, a to asystuje w kuchni podczas gotowania, a to dostanie kaloryczny gryzak, do tego jeszcze smaczki na spacerze.
Po takim dniu (pełnym jedzenia) przychodzi czas kolacji, której zwierzak nie chce ruszyć. Nic dziwnego, skoro przez cały dzień spożył już dwa razy więcej kalorii niż powinien! Tyle tylko, że nie pochodziły one z pełnowartościowego posiłku, a z różnych ludzkich przysmaków, które wcale nie są dla psiaka zdrowe.
Nawet jeśli psiak dostaje odpowiednie smakołyki, ale jest ich po prostu zbyt dużo, również nie będzie to dla niego korzystne. Przysmaki powinny stanowić jedynie dodatek w diecie psa — nie dostarczają bowiem wszystkich niezbędnych wartości odżywczych.
Zaczyna się przeważnie bardzo podobnie. Pies mniej chętnie je, więc dochodzimy do wniosku, że dana karma już mu się znudziła. Kupujemy nową — początkowo wciąga ją z wielkim apetytem. Do czasu. Po kilku tygodniach znów z niechęcią podchodzi do swojej miski. Więc my znów — nowe opakowanie, nowy smak.
W efekcie przyzwyczajamy psiaka do tego, że gdy tylko zacznie marudzić, my od razu zaskoczymy go nowością. Początkowo wystarczyło zmieniać pożywienie co kilka tygodni, ale szybko okazuje się, że trzeba już co kilka dni.
Stop!
To prowadzi do tego, że pupil przestanie jeść cokolwiek, oczekując nowości. Tak naprawdę psi układ pokarmowy nie lubi częstych zmian i dość długo przyzwyczaja się do nowego składu karmy. Dlatego za każdym razem, gdy wprowadzamy jakąś nowość do psiej diety, należy robić to stopniowo.
Im rzadziej będziemy zmieniać rodzaj pożywienia, tym lepiej. Jeśli dane jedzenie psu służy i jest wysokiej jakości, powinniśmy się go trzymać. Najlepiej jest przyjąć, że nie zmieniamy rodzaju pożywienia częściej niż co 3 miesiące i robimy to tylko wtedy, gdy rzeczywiście jest taka potrzeba. Co to dokładnie znaczy? Zmianę doradzi nam weterynarz lub dietetyk zwierzęcy ze względu na kłopoty zdrowotne.
Może się to wydawać mało istotne, choć takie nie jest. Zmiana miski na inną wyleczyła niejednego niejadka!
Dzieje się tak, gdyż nie wszystkim psiakom odpowiadają wszystkie materiały, z których robi się naczynia. Jednemu psu nie robi żadnej różnicy, czy je z metalu, czy z plastiku. Inny z kolei zje tylko z miseczki ceramicznej. Dlatego warto popróbować różnych naczyń i upewnić się, czy nie w tym właśnie tkwi problem.
Najczęściej poleca się miski ceramiczne, a za najsłabsze jakościowo uważa się te wykonane z plastiku. Warto wiedzieć, że metal i plastik może zmieniać smak jedzenia. Inną, równie ważną kwestią jest czystość miseczek. Czy myjesz naczynie swojego pupila po każdym posiłku, tak jak swój talerz? Tak właśnie powinno się robić!
Wystarczy gąbka, ciepła woda, płyn do naczyń. Każdą nową porcję jedzenia powinniśmy nakładać do czystej miski. To zresztą kwestia higieny — w ten sposób pozbywamy się groźnych dla zdrowia bakterii, które lubią się mnożyć w resztkach jedzenia wymieszanych z psią śliną.
Powiązaną kwestią jest nieciekawy sposób podania. Może być tak, że pies nie chce jeść z miski, bo najzwyczajniej na świecie jest to dla niego nudne.
Jeśli Twój pies ma stały dostęp do jedzenia, to także nie najlepszy pomysł. Trudniej wtedy kontrolować ilość przyjmowanego przez psa pokarmu. Jedzenie długo stojące w misce wietrzeje i może być mniej smaczne, a w dodatku może szybciej się psuć. Stały dostęp może też powodować, że pies traci zainteresowanie karmą, a jego odczuwanie głodu będzie zaburzone.
Psy to drapieżniki, które uwielbiają zdobywać pożywienie. Dlatego często dużo atrakcyjniejsze od jedzenia z miski będzie dla nich wydobywanie pokarmu z rozmaitych zabawek na jedzenie, takich jak kong czy mata do lizania, które doskonale sprawdzą się do podawania mokrej karmy.
Jeśli karmisz psa suchym jedzeniem, możesz ukryć je w macie węchowej i podać psu do wywąchania lub wykorzystać porcję karmy do krótkiej sesji treningowej.
Psy najlepiej odnajdują się w rutynie — i dotyczy to nie tylko opieki nad nimi w kwestii panujących w domu zasad czy pór spacerów. Odnosi się to także do sposobu żywienia.
Psi układ pokarmowy funkcjonuje najlepiej, gdy dostaje ten sam rodzaj pożywienia, bez żadnych modyfikacji, bez niespodziewanych dodatków, podawany o stałych porach.
Sprawdza się też karmienie w dwóch albo trzech posiłkach dziennie — a nie tylko raz. Idealnie jest więc przyjąć godziny, w których zawsze podajemy psiakowi śniadanie i kolacje, a następnie się ich trzymać.
Zaburzenia łaknienia u psa mogą mieć swoje podłoże także w problemach na tle behawioralnym. które wymagają uważnej obserwacji ze strony opiekuna. Behawioralne przyczyny braku apetytu mogą obejmować szeroki zakres problemów emocjonalnych i psychicznych, które wpływają na codzienne funkcjonowanie naszego czworonożnego przyjaciela.
Stres jest jedną z najczęstszych przyczyn zaburzeń łaknienia u psów. Może być wywołany różnymi czynnikami, takimi jak zmiana rutyny, nowe otoczenie, obecność innych zwierząt, a nawet hałas zewnętrzny. Zestresowane psy mogą odmawiać jedzenia, co jest ich naturalną reakcją obronną. Opiekunowie powinni zwrócić uwagę na źródła stresu i starać się je minimalizować, aby poprawić komfort życia swojego pupila.
Lęk, w tym lęk separacyjny, to kolejna istotna przyczyna braku apetytu u psów. Psy, które cierpią na lęk separacyjny, mogą odmawiać jedzenia, nie tylko gdy ich opiekunowie są nieobecni — stan ten wiąże się bowiem z przewlekłym stresem. W takich przypadkach warto zwrócić się do specjalisty, który pomoże w terapii behawioralnej i wprowadzeniu strategii redukcji lęku, co może przyczynić się do poprawy apetytu psa.
Burze, fajerwerki i inne głośne dźwięki mogą wywołać u psów strach, który również może wpływać na ich apetyt. Psy często reagują na głośne dźwięki lękiem, drżeniem, ukrywaniem się, a także brakiem apetytu. Opiekunowie powinni starać się zapewnić swoim psom spokojne miejsce podczas takich wydarzeń i, jeśli to konieczne, skonsultować się z weterynarzem w celu uzyskania porady dotyczącej łagodzenia lęku.
Podobnie jak ludzie, psy mogą cierpieć na depresję, której jednym z objawów często są zmiany apetytu. Depresja u psa może być spowodowana różnymi czynnikami, w tym zmianą środowiska, brakiem interakcji społecznych, a nawet brakiem odpowiedniego poziomu aktywności fizycznej. Objawy depresji warto skonsultować z weterynarzem, który może zalecić odpowiednie leczenie i działania wspierające zdrowie psychiczne psa.
Również strata bliskiej osoby lub dłuższa rozłąka z opiekunem mogą prowadzić do poważnych problemów behawioralnych, w tym do utraty apetytu. Taka reakcja jest naturalna, ale wymaga uwagi i wsparcia ze strony pozostałych członków rodziny, którzy mogą pomóc psu przetrwać trudny okres.
Zmiana miejsca zamieszkania to kolejny stresujący czynnik, który może wpływać na apetyt psa. Nowe otoczenie, zapachy, dźwięki i brak znajomych elementów mogą sprawić, że pies poczuje się zagubiony i niespokojny, co z kolei może skutkować odmową jedzenia.
Jeśli Twój psiak jest z adopcji, bardzo możliwe, że nie chce jeść psiego jedzenia, ponieważ wcześniej był dokarmiany ludzkim pożywieniem bądź jadł to, co znalazł.
W takich przypadkach ważne jest, aby dać psu czas i stopniowo wprowadzać psa do nowego środowiska, zapewniając mu jak najwięcej poczucia bezpieczeństwa.
Przekarmienie, stały dostęp do miski z pokarmem, niska smakowitość posiłków i podawanie dodatkowych przysmaków mogą sprawić, że pies nie będzie miał ochoty na jedzenie swojej karmy. Niechęć do jedzenia może być również spowodowana zatruciem po zjedzeniu znalezionych na spacerze śmieci lub resztek z ludzkiego stołu, a także niedoborami lub nadmiarem niektórych składników mineralnych i witamin w diecie.
Niewłaściwie zbilansowana dieta może prowadzić do problemów zdrowotnych, które objawiają się niechęcią do jedzenia. Warto skonsultować dietę psa z dietetykiem zwierzęcym, aby upewnić się, że otrzymuje on wszystkie niezbędne składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach.
Smakowitość posiłków jest kolejnym kluczowym czynnikiem wpływającym na apetyt psa. Jeśli jedzenie jest dla niego mało atrakcyjne pod względem smaku, pies może odmawiać jedzenia. Warto zwrócić uwagę na skład karmy oraz jej jakość. Wybór karmy o wysokiej zawartości mięsa i naturalnych składnikach może zwiększyć jej atrakcyjność dla psa.
Psy są także znane z tego, że potrafią znajdować i zjadać różne rzeczy podczas spacerów, w tym śmieci, resztki jedzenia czy nawet trujące rośliny. Zatrucie pokarmowe może prowadzić do utraty apetytu, wymiotów, biegunki i ogólnego złego samopoczucia. Dlatego opiekunowie powinni być czujni i dbać o to, aby ich pies nie miał dostępu do niebezpiecznych substancji.
Krótkotrwały brak apetytu u psa nie niesie ze sobą żadnych poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dorosły, zdrowy pies, który nie je przez jeden dzień, nie nabawi się żadnych niedoborów pokarmowych.
Spadek cukru we krwi może jednak wywołać rozdrażnienie u psa i zwiększoną reaktywność. Dlatego w przypadku psów cierpiących na zaburzenia behawioralne ważne jest podawanie zwierzęciu kilku posiłków w ciągu dnia, co zapobiegnie spadkom cukru we krwi.
Długotrwały problem z jedzeniem u psa może mieć już poważne konsekwencje. Należą do nich nie tylko takie zmiany w ogranizmie psa, jak utrata tkanki tłuszczowej i spadek poziomu cukru we krwi, ale także niedobory składników pokarmowych i wynikające z nich zaburzenia pracy narządów wewnętrznych, zaniki tkanki mięśniowej i zwiększona podatność na infekcje bakteryjne, wirusowe, grzybicze i choroby skóry, w tym nużycę.
Jeśli pies nie chce jeść i pić, narażony jest także na odwodnienie, które może prowadzić nawet do śmierci zwierzęcia.
Niedożywiony pies będzie miał ponadto matową, suchą sierść i będzie unikał wszelkiej aktywności fizycznej. Na konsekwencje braku apetytu narażone są najbardziej psy przewlekle chore i najmłodsze szczenięta.
W przypadku psów rosnących pominięcie zaledwie kilku posiłków może mieć negatywny wpływ na rozwój organizmu i skutkować zaburzeniami wzrostu, niedoborami pokarmowymi czy wadami rozwojowymi. Dlatego jeśli szczeniak nie chce jeść, powinniśmy jak najszybciej zabrać go na dokładne badania.
Jednodniowy problem z jedzeniem nie powinien być powodem do paniki. Jeśli pies nie ma apetytu przez jeden dzień i nie występują u niego żadne inne niepokojące objawy, takie jak biegunka, wymioty, apatia czy bladość błon śluzowych, powinniśmy obserwować jego zachowanie i pilnować, by pił wystarczającą ilość wody.
Jeśli jednak brak apetytu u psa utrzymuje się dłużej niż jeden dzień, pies chudnie lub problemom z jedzeniem towarzyszą inne niepokojące objawy, powinniśmy skontaktować się z weterynarzem w celu ustalenia przyczyny braku łaknienia. Lekarz powinien dokładnie obejrzeć psa, zmierzyć mu temperaturę, a w przypadku podejrzeń jakichkolwiek dolegliwości zdrowotnych pobrać krew do badań. Pozwoli to na ustalenie przyczyny braku apetytu u psa i ewentualne wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Przeczytaj więcej:
Brak apetytu u psa może być skutkiem bardziej lub mniej poważnych dolegliwości zdrowotnych, zaburzeń behawioralnych lub konsekwencją podawania psu niewłaściwej diety. Jednodniowe problemy z jedzeniem u psa, którym nie towarzyszą żadne inne niepokojące objawy, nie powinny wzbudzać niepokoju w opiekunie. Są zazwyczaj skutkiem niewielkiego zatrucia lub chwilowego pogorszenia nastroju zwierzęcia.
Jeśli jednak pies nie chce jeść przez dłuższy czas, konieczna będzie wizyta u specjalisty. Ustali on przyczynę braku apetytu u czworonoga i w przypadku choroby wdroży odpowiednie leczenie. Zdrowy, dorosły pies niejadek może wymagać wprowadzenia modyfikacji w diecie — ograniczenia przysmaków i przekąsek, określenia stałych pór karmienia i odpowiedniej wielkości porcji lub całkowitej zmiany diety podawanej zwierzęciu.
