Japanese Chin

Japanese Chin

Chin japoński to niewielki, elegancki pies o długiej, jedwabistej sierści, krótkiej kufie i dużych, wyrazistych oczach. Jest towarzyski, czuły i lojalny wobec swoich opiekunów, ale bywa też niezależny i nieco uparty. Jego spokojna natura pozwala mu dobrze odnajdywać się w roli psa do towarzystwa – zarówno w mieszkaniu w bloku, jak i w domu z ogrodem.


Jak każdy pies, chin japoński potrzebuje odpowiednio dobranej i zbilansowanej diety. Oblicz zapotrzebowanie kaloryczne swojego pieska i dopasuj idealne posiłki ze specjalnym rabatem 15% na dwa pierwsze zamówienia.


>>OBLICZ ZAPOTRZEBOWANIE<<


Aktywność

Aktywność

5/10

Pielęgnacja

Pielęgnacja

7/10

Podatność

Podatność

3/10

Długość życia

Długość życia

9/10

Z tego artykułu dowiesz się:

  • Ile żyje chin japoński i na co może chorować?
  • Dla kogo chin japoński będzie idealnym wyborem?
  • Jakim psem jest chin japoński?
  • Czy pielęgnacja china japońskiego jest trudna?
  • Czym karmić psa rasy chin japoński?

Japanese Chin - Opis i wygląd rasy

Chin japoński to niewielki, elegancki pies o zwartej i harmonijnej budowie ciała. Waży zazwyczaj od 2 do 5 kg.


Sylwetka psów tej rasy jest lekko kwadratowa, z dobrze zaznaczoną klatką piersiową i prostym grzbietem. Poruszają się z wyjątkową gracją i lekkością, często porównywaną do kociego chodu. Kończyny są smukłe, proste i dobrze umięśnione, a gęsto porośnięty długim włosem ogon noszony jest zawinięty na grzbiecie.


Mordka china japońskiego ma spłaszczony profil, charakterystyczny dla ras brachycefalicznych. Głowa jest szeroka, kufa bardzo krótka i uniesiona ku górze, a oczy duże, ciemne i szeroko rozstawione. Uszy są małe, osadzone wysoko i porośnięte długim, opadającym włosem. Nos jest zawsze czarny i okrągły, delikatnie kontrastujący z często białym umaszczeniem pyska.


Sierść china japońskiego to jego największy atut – długa, prosta i jedwabista, nie przylega do ciała, lecz układa się luźno. Włos tworzy efektowną kryzę wokół szyi, a na tylnych kończynach występują tzw. portki. Umaszczenie najczęściej jest białe z czarnymi, czerwonymi lub kremowymi łatami rozmieszczonymi symetrycznie na głowie i ciele.

Japanese Chin

Japanese Chin - Charakter i usposobienie

Chin japoński to pies o arystokratycznym rodowodzie – początkowo hodowany jako pies do towarzystwa na dworach japońskiej arystokracji. Do dziś zachował spokojny, dumny i nieco niezależny charakter, choć bardzo silnie przywiązuje się do swojego opiekuna.


Jest czuły, łagodny i inteligentny, dobrze odnajduje się w spokojnym, domowym otoczeniu. Dzięki swojej wrażliwości i opanowaniu świetnie sprawdza się jako pies do towarzystwa, zwłaszcza dla osób starszych lub mieszkających w bloku.

Charakter

Chiny japońskie to psy łagodne, czułe i bardzo przywiązane do swoich opiekunów, choć potrafią też zachować pewną niezależność. Są z natury spokojne i zrównoważone, dobrze czują się w towarzystwie domowników i chętnie okazują im uczucia, jednak najczęściej wybierają sobie jedną osobę, do której lgną najmocniej.


W stosunku do dzieci zazwyczaj są cierpliwe i delikatne, ale ze względu na swój niewielki rozmiar i wrażliwość najlepiej odnajdują się w domu z nieco starszymi dziećmi, które potrafią uszanować ich przestrzeń.

Wobec obcych osób mogą być nieco powściągliwe, a nawet zdystansowane, jednak rzadko bywają agresywne – raczej wolą się wycofać niż wszczynać konflikt.


W relacjach z innymi psami i małymi zwierzętami zazwyczaj zachowują spokój i łagodność, szczególnie jeśli zostały odpowiednio zsocjalizowane.


Dzięki swojej delikatnej naturze i braku silnego instynktu łowieckiego dobrze odnajdują się w domu, w którym są także inne zwierzęta, takie jak koty czy gryzonie.

Usposobienie

Chin japoński to pies umiarkowanie aktywny, który nie wymaga intensywnego wysiłku fizycznego. Jednak z chęcią wybierze się na spacer i zaangażuje się w zabawę z opiekunem. Dzięki swojej niewielkiej posturze i zrównoważonemu usposobieniu świetnie sprawdzi się jako towarzysz dla osób starszych, singli lub rodzin prowadzących spokojny tryb życia.


Psy tej rasy są inteligentne, ale dość niezależne, co może stanowić pewne wyzwanie w trakcie szkolenia. Chiny najlepiej reagują na pozytywne wzmocnienia w postaci nagród i pochwał. Nie lubią presji i szorstkiego traktowania, dlatego opiekun musi wykazać się cierpliwością i wyczuciem. Ich szkolenie może nie być błyskawiczne, ale z odpowiednim podejściem potrafią opanować podstawowe komendy i zasady funkcjonowania w domu.


Choć nie są typowymi psami sportowymi, chiny japońskie z powodzeniem uczestniczą w takich aktywnościach jak obedience czy rally-o, które świetnie rozwijają relację z opiekunem, a także stymulują psią głowę.

Japanese Chin - Historia rasy

Chin japoński pochodzi z Dalekiego Wschodu, prawdopodobnie z Chin lub Korei, skąd został sprowadzony do Japonii już w starożytności. Od wieków pełnił rolę psa do towarzystwa na cesarskim dworze i był uważany za symbol luksusu oraz prestiżu.

Początki

Historia china japońskiego sięga starożytności, a jego korzenie prawdopodobnie wywodzą się z Chin lub Korei. Według niektórych źródeł psy przypominające dzisiejsze chiny trafiły do Japonii już około VI wieku, gdzie zostały podarowane cesarzowi jako prezent dyplomatyczny.


W Kraju Kwitnącej Wiśni rasa ta szybko zyskała status psa dworskiego, otaczanego szacunkiem i opieką – były trzymane wyłącznie przez arystokrację, a niekiedy nawet przez damy dworu noszone w rękawach szerokich kimono.

Rozwój rasy

W okresie Edo (1603–1868) chin japoński stał się symbolem statusu społecznego, a jego hodowla była starannie kontrolowana przez szlachtę. Z czasem niektóre psy trafiły na Zachód – m.in. do Wielkiej Brytanii i USA – głównie za sprawą europejskich dyplomatów i podróżników.


Oficjalny wzorzec rasy został opracowany w Japonii, a następnie dostosowany do standardów międzynarodowych. Rasa została uznana przez Międzynarodową Fedarację Kynologiczną (FCI) w 1957 roku.


Chin japoński został sprowadzony do Polski na początku lat 80. XX wieku. Pierwsze osobniki tej rasy trafiły do naszego kraju z Czechosłowacji i Węgier, skąd przywieźli je pasjonaci ras orientalnych.

Obecnie

Obecnie chin japoński to ceniony pies do towarzystwa, szczególnie popularny w Japonii, ale również w Europie i Ameryce Północnej.


Choć nie jest tak rozpoznawalny jak inne rasy ozdobne, zyskuje sympatię poprzez swój łagodny charakter, spokojne usposobienie i dostojny wygląd. Jest chętnie wybierany przez osoby starsze, samotne lub szukające cichego, wiernego towarzysza do domu.

Japanese Chin - Pielęgnacja i zdrowie

Japanese Chin

Długa, jedwabista sierść china japońskiego wymaga szczotkowania co najmniej kilka razy w tygodniu. Dobrze jest regularnie przemywać wrażliwe oczy psa oraz czyścić mu zęby, by zapobiegać osadzaniu się kamienia nazębnego. Ważna jest również odpowiednio zbilansowana dieta, która zapewni psu witalność na długie lata.

Pielęgnacja

Sierść china japońskiego jest długa, prosta i jedwabista, dlatego wymaga regularnego czesania, najlepiej 2–3 razy w tygodniu, by zapobiec plątaniu i kołtunieniu się włosów. Do pielęgnacji najlepiej sprawdzą się szczotki z miękkim włosiem oraz grzebień o drobnym rozstawie zębów, który pomoże dokładnie rozczesać delikatne partie sierści – zwłaszcza za uszami, na ogonie, w pachwinach i przy łapach.


Chiny nie mają podszerstka, co ułatwia utrzymanie sierści w czystości, jednak nie zwalnia z obowiązku jej systematycznej pielęgnacji. Brak podszerstka sprawia również, że będą szybciej marznąć – dlatego mogą potrzebować ciepłego ubranka na spacery w chłodniejsze dni.


Nie zaleca się kąpać china japońskiego częściej niż raz na kilka tygodni lub tylko wtedy, gdy pies wyraźnie się ubrudzi. Do kąpieli należy używać wyłącznie łagodnych szamponów dla psów oraz odżywek, które nie obciążą delikatnej sierści.


Po kąpieli włosy należy delikatnie osuszyć ręcznikiem, a następnie dokładnie wysuszyć suszarką z chłodnym nawiewem, czesząc psa warstwami, aby zapobiec splątaniu.


Pielęgnacja china japońskiego powinna obejmować również codzienne przemywanie oczu – ze względu na ich dużą powierzchnię i wypukłość są podatne na podrażnienia i nadmierne łzawienie.


Powinniśmy także regularnie czyścić zęby psa szczoteczką i pastą przeznaczoną dla zwierząt, aby zapobiec osadzaniu się kamienia nazębnego. Możemy również wspomóc się w dbaniu o higienę pyszczka specjalnymi gryzakami – najlepiej takimi, które zawierają funkcjonalne dodatki, jak antybakteryjne wodorosty.


Pazury china japońskiego należy przycinać, jeśli pies sam ich nie ściera, a uszy kontrolować raz na kilka dni i czyścić je delikatnie z nadmiaru woskowiny tylko wtedy, gdy to konieczne.

Zdrowie

Chiny japońskie to rasa długowieczna – przy odpowiedniej opiece psy te mogą dożyć nawet 14–16 lat.


Z reguły cieszą się dobrym zdrowiem, szczególnie jeśli utrzymują prawidłową wagę, otrzymują wysokiej jakości pożywienie i są regularnie poddawane badaniom profilaktycznym.


Jak u każdego psa, u china japońskiego mogą występować predyspozycje do niektórych problemów zdrowotnych, w tym:


  • zwichnięcia rzepki (patella luxation),
  • problemów z sercem (np. szmery sercowe, wady wrodzone),
  • chorób oczu, takich jak zaćma, jaskra czy postępujący zanik siatkówki,
  • nadmiernego łzawienia i infekcji spojówek,
  • problemów z układem oddechowym wynikających z krótkiej kufy.


Ważna jest także profilaktyka stomatologiczna – małe rasy często mają skłonność do osadzania się kamienia nazębnego, co w następstwie może prowadzić do zapalenia dziąseł i utraty zębów.


Aby zminimalizować ryzyko chorób genetycznych, warto wybierać szczenięta wyłącznie ze sprawdzonych hodowli zrzeszonych w ZKwP (FCI), gdzie psy hodowlane są przebadane, a hodowcy dbają także o socjalizację szczeniąt już od pierwszych tygodni.

Żywienie

Chin japoński to pies o drobnej budowie i delikatnym układzie pokarmowym, który wymaga starannie dobranej, zbilansowanej diety. Psy tej rasy często bywają wybredne i wrażliwe na niektóre składniki. Nieprawidłowe żywienie może prowadzić do problemów trawiennych, alergii skórnych lub braku apetytu.


Dlatego, wybierając karmę suchą lub mokrą, należy uważnie analizować składy i unikać produktów niskiej jakości, zawierających sztuczne barwniki, konserwanty oraz produkty uboczne zamiast prawdziwego mięsa i warzyw.


Dieta china japońskiego powinna być lekkostrawna i bogata w składniki odżywcze, dopasowana do wieku psa, jego aktywności oraz indywidualnych potrzeb zdrowotnych.


Opiekunowie chinów japońskich często decydują się na domowe diety, takie jak BARF lub jego gotowany odpowiednik. Samodzielne przygotowywanie posiłków daje pełną kontrolę na składem, co jest istotne w przypadku psiaków o wrażliwych brzuszkach.


Natomiast zbilansowanie domowej diety może być trudne, jeśli nie mamy odpowiedniej wiedzy. Warto wtedy skorzystać z pomocy doświadczonego dietetyka zwierzęcego, aby uniknąć niedoborów.


Dla opiekunów, którzy chcą karmić china japońskiego świeżym, niskoprzetworzonym jedzeniem, ale brakuje im czasu na samodzielne komponowanie posiłków, doskonałą alternatywą może być psi catering, taki jak PsiBufet.


PsiBufet to świeże, pełnoporcjowe posiłki stworzone przez specjalistów do spraw żywienia psów, spełniające wszystkie potrzeby żywieniowe małych ras, takich jak chin japoński. W ofercie znajdują się przepisy monobiałkowe bazujące na różnych mięsach, dzięki czemu można dobrać plan żywieniowy do indywidualnych preferencji i wymagań psa.


Posiłki gotowane są na parze, co pozwala zachować maksimum wartości odżywczych, a następnie mrożone, co pozwala uniknąć dodawania konserwantów. Dzięki takiemu podejściu psy rasy chin japoński mogą cieszyć się nie tylko zdrowym trawieniem i świetną kondycją, ale także lśniącą sierścią i dobrym apetytem.


Chcesz wypróbować świeże posiłki? Wypełnij krótką ankietę żywieniową o swoim piesku, oblicz jego zapotrzebowanie energetyczne i poznaj propozycję menu wraz z cenami.


>>OBLICZ ZAPOTRZEBOWANIE<<

Japanese Chin - Ciekawostki

Na japońskich dworach chinom często przysługiwały większe przywileje niż niektórym członkom służby. Czasem przebywały na jedwabnych poduszkach, karmiono je najlepszym jedzeniem i traktowano niemal jak bóstwa.


Jedna z pierwszych europejskich przedstawicielek rasy trafiła do Wielkiej Brytanii w XIX wieku jako dar dla królowej Wiktorii, co znacznie wpłynęło na wzrost popularności rasy wśród zachodnich elit.

Warto wiedzieć

Jeśli przymierzasz się do kupna psa rasy chin japoński, na te pytania warto znać odpowiedź.


  • Ile kosztuje chin japoński? Cena szczeniaka china japońskiego z hodowli wykle wynosi od 4000 do 7000 zł, w zależności od pochodzenia, renomy hodowli, wyników wystaw rodziców i przeznaczenia (pies do towarzystwa czy na wystawy).
  • Czy chin japoński ma włosy czy sierść? Chin japoński ma jednowarstwową sierść, która jest długa, jedwabista i pozbawiona podszerstka. Dzięki temu jego okrywa włosowa jest mniej podatna na intensywne linienie, ale wymaga regularnej pielęgnacji, by zachować zdrowy wygląd i uniknąć kołtunów.
  • Czy chin japoński linieje? Chin japoński linieje umiarkowanie. Ponieważ nie ma podszerstka, nie przechodzi intensywnych okresów linienia sezonowego jak inne rasy. Wypadanie włosa może się nasilić wiosną i jesienią, jednak regularne szczotkowanie skutecznie minimalizuje ilość luźnych włosów w domu.
  • Czy chin japoński nadaje się dla początkujących opiekunów? Chin japoński to rasa odpowiednia dla osób początkujących, pod warunkiem że opiekun jest cierpliwy, delikatny i gotowy do budowania więzi. Chin japoński nie jest trudny w prowadzeniu, ale może być nieco niezależny i potrzebuje łagodnego, ale konsekwentnego podejścia.
  • Czy chin japoński dobrze dogaduje się z dziećmi? Z reguły tak, ale najlepiej odnajduje się w domu z nieco starszymi dziećmi, które potrafią szanować jego przestrzeń. Ze względu na mały rozmiar, delikatną budowę i wrażliwą psychikę, nie nadaje się do intensywnej zabawy z bardzo małymi dziećmi.
  • Czy chin japoński może mieszkać w bloku? Zdecydowanie tak. To pies cichy, spokojny i niekłopotliwy, idealnie przystosowany do życia w mieszkaniu. Wystarczą mu regularne spacery i spokojne otoczenie, by czuł się w pełni szczęśliwy.
  • Ile ruchu potrzebuje chin japoński? Chin japoński nie wymaga dużo aktywności. Trzy spacery dziennie i zabawy lub dobrze dopasowane sesje treningowe z opiekunem w zupełności mu wystarczą. Nie jest to rasa dla osób szukających towarzysza do joggingu czy intensywnych wypraw.
  • Czy chin japoński jest hałaśliwy? Nie, to rasa raczej cicha i zrównoważona. Chin może czasem zaszczekać, np. z zaskoczenia, ale nie jest typem psa szczekającego bez powodu.
Zdjęcie Kasia Makulec

Kasia Makulec

Kasia zaczęła swoją przygodę z psami w 2019 roku, kiedy została domem tymczasowym dla psiaków z Fundacji Rasowy Kundel. Przez jej dom przewinęło się 12 różnych piesków, a ostatni z nich – Gucio – został z nią na zawsze. W 2023 roku ukończyła kurs trenerski w warszawskiej szkole dla psów Wymarzony pies. Stale zgłębia swoją wiedzę, czytając książki oraz biorąc udział w kursach i szkoleniach. Praca w PsiBufet pozwala jej łączyć dwie największe pasje – pieski i pisanie.