Shar pei to średniej wielkości pies o charakterystycznie pomarszczonej skórze i niebieskim języku. Psy tej rasy są spokojne i oddane opiekunom, jednak często nie przepadają za towarzystwem innych czworonogów. Shar pei może także wykazywać dużą niezależność i nieufność wobec obcych osób, potrzebować więc będzie doświadczonego opiekuna i starannej socjalizacji.
Aktywność
4/10
Pielęgnacja
6/10
Podatność
6/10
Długość życia
5/10
Ile żyje shar pei?
Ile kosztuje shar pei?
Jaka karma dla shar pei?
Czy shar pei jest agresywny?
Czy shar pei jest chorowity?
Shar pei to mocny i muskularny pies średniej wielkości, ważący 18-26 kg. Głowa u psa tej rasy jest stosunkowo duża, płaska i szeroka, zakończona charakterystyczną, szeroką kufą o grubych wargach. Oczy shar pei są ciemne, o migdałowatym kształcie i nieco ponurym wyrazie, natomiast zwisające uszy powinny być bardzo małe, grube i trójkątne.
Tułów u psa tej rasy jest krótki, mocny i trochę zapadnięty za kłębem, a dalej wznoszący się lekko w lędźwiach. Ogon powinien być gruby i okrągły u nasady, ostro zakończony. Musi być wysoko osadzony i może być zakręcony albo zwinięty na grzbiecie lub boku psa. Nogi u shar peia są proste, mocne i dobrze umięśnione. Powinny pozwalać psu na swobodny, harmonijny i zdecydowany ruch.
Shar pei ma krótką, twardą i sztywną sierść pozbawioną podszerstka. Psy tej rasy mogą występować w każdym jednolitym umaszczeniu z wyjątkiem białego. Wargi, język, dziąsła i podniebienie u shar peia powinny być koloru niebieskiego – od niemal czarnego do lawendowego. Jedną z cech typowych dla rasy jest duża ilość zmarszczek na czole, policzkach, w okolicy kłębu i nasady ogona. Nie mogą one utrudniać psu widzenia i nie powinny być zbyt obfite.
Shar pei to rasa myśliwska i stróżująca – psy te były odważne, samodzielne i nieufne w stosunku do obcych. W swojej ojczyźnie wykorzystywane były także do walk z innymi psami. Dzisiejszy shar pei wciąż nie przepada za towarzystwem innych psów ani obcych ludzi. Dość wyraźnie widać w nim też charakter typowego molosa – opanowanego, nieco upartego psa, który silnie przywiązuje się do wszystkich członków swojej rodziny.
Shar pei to pies oddany opiekunowi, z czułością traktujący wszystkich domowników. Psy tej rasy cenią sobie własną przestrzeń osobistą, dlatego nie mają skłonności do wylewnego okazywania uczuć. Wciąż jednak lubią spędzać czas blisko opiekuna, towarzysząc mu na kanapie lub w łóżku.
Niedelikatnie traktowane lub nagabywane shar peie mogą dobitnie okazać swoje niezadowolenie - nie są więc polecane do domu z małymi dziećmi. W stosunku do obcych osób psy tej rasy są podejrzliwe, choć niesprowokowane nie powinny okazywać agresji. Ze względu na silny instynkt terytorialny i obronny, shar peie potrzebować będą starannej socjalizacji we wczesnym wieku.
Wykorzystywane niegdyś do walk shar peie z reguły nie czują się dobrze w towarzystwie innych psów i mogą wykazywać skłonność do popadania z nimi w konflikty. Nieustępliwe, odważne psy tej rasy mogą sprawiać tym zachowaniem poważne problemy, dlatego opiekun powinien rozważyć zapisanie psa do psiego przedszkola. Podczas zajęć z doświadczonym behawiorystą shar pei nauczy się poprawnej komunikacji z innymi psami, co zmniejszy ryzyko agresji w późniejszym wieku. Silny instynkt łowiecki sprawia, że shar pei raczej nie dogada się z kotem ani innym zwierzakiem domowym.
Shar pei to pies inteligentny i czujny. Nie zawsze jednak korzysta z tych cech podczas nauki komend – spryt i doskonały zmysł obserwacji umożliwia mu unikanie zbędnego wysiłku i słuchania się poleceń opiekuna. Psy tej rasy bywają uparte i często próbują postawić na swoim, a do wykonywania powtarzalnych, nudnych komend trudno je zmotywować nawet najlepszymi przysmakami.
Wychowanie tego psa o silnym charakterze na posłusznego psiaka jest oczywiście możliwe, jednak wymagać będzie od opiekuna konsekwencji, cierpliwości i doświadczenia. Shar pei nie toleruje przymusu, dlatego jego szkolenie powinno opierać się wyłącznie na pozytywnych metodach.
Młode psy rasy shar pei lubią zabawę i aktywność fizyczną. Z wiekiem natomiast stają się spokojniejsze i od szaleństw wolą spokojne wylegiwanie się na kanapie. Jednak nawet dorosły shar pei potrzebować będzie ruchu i odpowiedniej stymulacji umysłowej. Dobrym zajęciem dla psa tej rasy będą długie, spokojne spacery w ciekawej okolicy i zajęcia z tropienia użytkowego.
Shar pei to rasa pochodząca z południowych Chin – najprawdopodobniej z okolic miasta Dialak położonego w prowincji Kwun Tung. Psy te są blisko spokrewnione z chow chowami i mastifem tybetańskim.
Mocne, krępe psy hodowane były w starożytnych Chinach, gdzie wykorzystywane były do polowań na dziki i do stróżowania świątyń. Często także pomagały w gospodarstwach, gdzie służyły do zaganiania zwierząt i brały udział w walkach psów.
Czworonogi o pomarszczonej skórze i niebieskim języku, który miał odstraszać złe duchy, szybko stały się w Chinach towarem luksusowym. W XX wieku wraz z nadejściem komunizmu psy te uznane zostały za zbyteczne dobro, a na ich opiekunów nałożono wysokie podatki. Sprawiło to, że rasa stała się bliska wyginięciu. Nieliczne osobniki przetrwały jedynie w wioskach położonych na południu Chin.
W połowie XX wieku chiński hodowca z Hongkongu Matgo Law podjął próby odbudowania rasy. W 1973 roku zaapelował do amerykańskiego Kennel Clubu o pomoc w ratowaniu populacji złożonej zaledwie z kilku osobników. O rasie zrobiło się także głośno, gdy w 1978 roku została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa jako najbardziej nieliczna rasa, które obejmowała na tamten moment zaledwie 60 osobników.
Amerykańscy hodowcy szybko zainteresowali się unikalnym, egzotycznym psem o pomarszczonej skórze. Osobniki przeszmuglowane z Chin zaczęto krzyżować z innymi rasami – głównie z bulterierem, mopsem i buldogiem. Pozwoliło to zwiększyć pulę genetyczną w rasie, jednak poskutkowało zmianami w oryginalnym wyglądzie kufy psa, która stała się znacznie okrąglejsza i mięsista.
Obecnie zaledwie kilkaset shar peiów prezentuje oryginalny, tradycyjny typ psa o suchej kufie. W Ameryce shar peie stały się symbolem bogactwa i zaczęły osiągać zawrotne ceny. Wkrótce zawitały także do Europy. W 1981 roku stworzono pierwszy wzorzec rasy i wpisano ją na listę oficjalnych ras FCI. Shar pei został wpisany na listę ras uznanych przez amerykański Kennel Club w 1992 roku.
Obecnie shar pei nie jest już tak drogim, popularnym psem. Ze względu na zdecydowany charakter i wrodzoną nieufność w stosunku do obcych ludzi rasa ta nie sprawdza się zbytnio w zatłoczonych miastach i rzadko wybierana jest przez rodziny z dziećmi.
Pofałdowana skóra shar peia wymagać będzie regularnej pielęgnacji. Psy tej rasy mają skłonność do kilku chorób i często wymagają starannie dobranej diety.
Pozbawiona podszerstka okrywa włosowa nie wymaga częstego szczotkowania. Shar pei może jednak gubić dość duże ilości twardych, ostrych włosów, które wbijają się w tapicerkę i ubrania. Dlatego psa tej rasy należy regularnie czesać za pomocą gumowej rękawicy lub szczotki o sztywnym włosiu.
Pielęgnacji mogą wymagać zagłębienia w pofałdowanej skórze. Opiekun musi więc regularnie kontrolować stan fałdek, osuszać je po każdej kąpieli i spacerze w deszczu i w razie potrzeby przemywać je płynem zaleconym przez lekarza weterynarii. Na uwagę zasługują także oczy mające skłonność do podrażnień i uszy, w których może zbierać się wydzielina. Psu rasy shar pei należy również skracać pazury, jeśli nie ulegają one wystarczającemu ścieraniu podczas spacerów.
Shar pei to dość wytrzymały pies, jednak nie przepada za skrajnymi temperaturami i wilgocią. Krótka, pozbawiona podszerstka sierść nie chroni go przed mrozem, dlatego zimą warto zakładać mu ciepłe ubranko. Latem natomiast należy zapewnić mu chłodne miejsce do odpoczynku i unikać długich spacerów podczas upałów. Średnia długość życia shar peia wynosi 10 lat.
Psy tej rasy narażone są na kilka problemów zdrowotnych, wśród których wymienia się:
Chcąc ograniczyć ryzyko poważnych, wrodzonych dolegliwości u psa rasy shar pei, należy kupować psy wyłącznie w hodowlach zarejestrowanych w ZKwP. Odpowiedzialni hodowcy tej rasy wykonują swoim psom badania mające wykluczyć chore psy z dalszej hodowli, co znacznie ogranicza rozprzestrzenianie się wadliwych genów.
Opiekun shar peia powinien także pamiętać o odpowiedniej profilaktyce obejmującej coroczne przeglądy zdrowia i badania krwi. W przypadku zauważenia u psa problemów skórnych, zaczerwienienia oczu, kulawizny czy nagłego osłabienia, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza weterynarii i wykonać zalecone przez niego badania.
Psy rasy shar pei narażone są na alergie pokarmowe, które objawiają się przede wszystkim problemami skórnymi i zapaleniem kanałów słuchowych. Często także cierpią na nadwagę i bywają dość wybredne. Dlatego dieta shar peia powinna być wolna od potencjalnie alergizujących składników i wyjątkowo smakowita. Opiekun powinien zadbać o prawidłowe dawkowanie psu jedzenia i zapewnić pupilowi dostateczną dawkę codziennej aktywności fizycznej.
W żywieniu shar peia sprawdzają się niektóre hipoalergiczne i bezzbożowe karmy bazujące na jednym źródle białka zwierzęcego. Zdarza się jednak, że nawet takie gotowe karmy powodują u psów reakcje alergiczne – czynnikiem alergizującym mogą być bowiem sztuczne konserwanty, barwniki, a nawet roztocza namnażające się w suchej karmie. Dlatego wielu opiekunów decyduje się na podawanie pupilowi posiłków przygotowanych ze świeżych składników. Trzeba jednak pamiętać, że samodzielne układanie psu diety domowej niesie ze sobą ryzyko niedoborów pokarmowych wynikających ze złego zbilansowania jadłospisu.
Chcąc zapewnić psu zdrową, świeżą i bezpieczną dietę, warto więc skorzystać z usług PsiBufet – firmy kateringowej dla psów. Posiłki przygotowywane przez PsiBufet składają się wyłącznie ze świeżych składników najwyższej jakości. Świeże mięso, podroby i warzywa uzupełnione zostały niezbędnymi suplementami dobranymi przez doświadczonego dietetyka zwierzęcego. Dzięki temu jedzenie PsiBufet dostarcza psu wszystkich niezbędnych składników odżywczych w idealnie dobranych proporcjach. Bezzbożowe posiłki bazujące m.in. na jagnięcinie, wołowinie, kurczaku lub indyku są wyjątkowo smakowite, dlatego podpasują nawet najbardziej wybrednym czworonogom.
Nazwa rasy pochodzi od chińskiego określenia shā pí, co oznacza dosłownie "piaszczysta skóra". Shar pei to nie jedyna rasa, która ma ciemnoniebieski język i dziąsła – podobną cechą wyróżniają się także chow chow. Do dziś nie określono dokładnie, co odpowiada za kolor języka u tych dwóch chińskich ras.
Jeśli planujesz zostać opiekunem shar pei, na te pytania warto znać odpowiedzi!