Dog argentyński to duży, silny, harmonijnie zbudowany pies o białym umaszczeniu i krótkiej sierści. Psy tej rasy są energiczne, pewne siebie, czujne i wpatrzone w swojego opiekuna. W stosunku do obcych osób wykazują dużą nieufność, co przy braku socjalizacji może przerodzić się w agresję. W Polsce na zakup psa tej rasy należy mieć pozwolenie.
Aktywność
9/10
Pielęgnacja
3/10
Podatność
8/10
Długość życia
5/10
Z tego artykułu dowiesz się:
Czy dog argentyński jest agresywny?
Ile kosztuje dog argentyński?
Czy dog argentyński jest w Polsce legalny?
Rottweiler czy dog argentyński?
Ile żyje dog argentyński?
Dog argentyński to silny, umięśniony pies mogący ważyć 40-45 kg. Psy tej rasy mają mocną głowę o kwadratowej kufie zakończonej dużym, czarnym nosem. Średniej wielkości oczy doga argentyńskiego powinny być ciemne lub orzechowe, muszą mieć bystry, ożywiony i stanowczy wyraz. Wysoko osadzone uszy są średniej długości, szerokie, grube i zaokrąglone na końcach. Powinny zwisać, zakrywając tylną część policzków.
Tułów doga argentyńskiego jest prosty i dobrze umięśniony, a szeroka klatka piersiowa musi sięgać łokcia. Długi, zwisający swobodnie ogon powinien wznosić się ponad grzbiet przy pobudzeniu. Kończyny doga argentyńskiego są proste, mocne i dobrze umięśnione. Powinny pozwalać psu na żwawy, zdecydowany ruch i dynamiczny galop.
Dogi argentyńskie mają gładką sierść złożoną z krótkich włosów okrywowych, a w chłodniejszych klimatach mogą mieć także gęsty podszerstek. W rasie tej uznawane jest wyłącznie jednolicie białe umaszczenie, choć dopuszcza się pojedyncze, czarne lub ciemne znaczenie na głowie, uchu lub wokół oka. Nie może ono jednak zajmować więcej niż 10% powierzchni głowy.
Dog argentyński to rasa wyhodowana do polowań na dużą zwierzynę. Psy te musiały być nadzwyczaj odważne, zwinne i szybkie, a przy tym bardzo ciche podczas polowania. Uwagę zwracano także na doskonały węch i spryt. Dzisiejsze psy tej rasy są więc inteligentne, nie mają skłonności do szczekania i potrzebują dużej dawki ruchu.
Dog argentyński powstał z krzyżówek psów bojowych, dlatego nie zawsze dobrze dogaduje się z innymi psami i wykazuje nieufność w stosunku do obcych osób, choć nie powinien być agresywny.
Dogi argentyńskie obdarzają wszystkich domowników bezgraniczną miłością i uwielbiają okazywać im czułości. Chętnie towarzyszą opiekunom w każdej codziennej czynności i nie lubią zostawać same w domu. W młodości chętnie się bawią, jednak nie pałają miłością do dzieci i wolą trzymać się na dystans od hałaśliwych maluchów. Trzeba też pamiętać, że dog argentyński to duży, silny i energiczny pies, który nawet niechcący może wyrządzić dziecku dużą krzywdę. Z tego względu psy tej rasy nie będą zbyt dobrym wyborem dla rodzin z małymi dziećmi.
Dogi argentyńskie nie przepadają też za obcymi ludźmi, mogą bronić terenu i niechętnie wpuszczają do domu gości, których jeszcze nie znają. Odpowiednio wychowany pies tej rasy nie powinien wykazywać agresji, jednak wszelkie braki w socjalizacji w wieku szczenięcym mogą sprawić, że dog argentyński zacznie atakować ludzi mijanych na spacerach. Dlatego rasa ta wymaga doświadczonego opiekuna, który zapewni pupilowi staranną socjalizację pod okiem specjalisty. Dogi argentyńskie nie mogą mieszkać tylko na dworze ani w kojcu, muszą mieć bliski kontakt ze swoją rodziną.
Psy rasy dog argentyński mogą mieć problemy w kontaktach z innymi czworonogami. Szczególnie niekastrowane samce miewają skłonność do popadania w konflikty z przedstawicielami tej samej płci. Opiekun doga argentyńskiego musi też pamiętać, że jego pupil obdarzony jest silnym instynktem łowieckim, który może sprawić, że pies tej rasy będzie traktował mniejsze psiaki jak potencjalną ofiarę. Ryzyko agresji w stosunku do innych psów można zmniejszyć, zapewniając szczeniakowi staranną socjalizację i kontakty z przyjaznymi psami. Jednak nawet wtedy kontakty doga argentyńskiego z innymi czworonogami powinny zawsze odbywać się pod okiem opiekunów. Psy tej rasy nie są polecane także do domów z kotami i innymi mniejszymi zwierzętami.
Energiczne, zwinne i inteligentne dogi argentyńskie potrzebują dużej dawki ruchu i ciekawego zajęcia – w przeciwnym razie staną się sfrustrowane, mogą nabrać niszczycielskich i agresywnych skłonności. Wytrzymałe i silne psy tej rasy mogą towarzyszyć rowerzyście lub biegaczowi, jednak przed rozpoczęciem takiego treningu powinny być przebadane w kierunku dysplazji. Ze względu na dużą nieufność w stosunku do obcych ludzi i możliwą agresję przy spotkaniach z podbiegającymi psami bez smyczy, dog argentyński nie będzie czuł się dobrze na spacerach w mieście czy nawet w parku. Najlepszym wyborem będą spacery w zacisznej, oddalonej od zgiełku okolicy.
Trzeba przy tym pamiętać, że psy tej rasy wykazują silny instynkt łowiecki i gdy wyczują zwierzynę, mogą udać się w pogoń i upolować sarnę lub wdać się w walkę z dzikiem. Dlatego powinny być zawsze prowadzone na smyczy lub długiej lince treningowej.
Dogi argentyńskie są wpatrzone w swoich opiekunów, inteligentne i dość posłuszne. Równocześnie są sprytne i samodzielne, dlatego osoba bez doświadczenia może mieć problem z nauczeniem pupila komend. W szkoleniu psa tej rasy nie należy stosować metod awersyjnych – uciekanie się do przemocy może sprawić, że dog argentyński zacznie gwałtownie bronić się przed takim traktowaniem. Najlepiej sprawdza się nagradzanie psa za właściwe zachowanie pochwałami słownymi, przysmakami i zabawą.
Dog argentyński, który nawiąże silną więź ze swoim opiekunem, może brać udział w takich sportach, jak nosework, tropienie użytkowe i obrona sportowa.
Dog argentyński to rasa wyhodowana do polowań na grubą zwierzynę i drapieżniki. Jej twórcą jest argentyński chirurg, dr Antonio Nores.
W 1928 roku dr Nores postanowił stworzyć silną, wytrzymałą rasę, która mogłaby chronić zwierzęta domowe przed pumami i innymi drapieżnikami występującymi w Argentynie. Podstawę stanowiły dawne bojowe psy z Cordoby, które następnie krzyżowane były z takimi rasami, jak buldog, bulterier, bokser, dog niemiecki, wilczarz irlandzki i dog de Bordeaux. Staranna selekcja sprawiła, że już w 1947 roku rasa była bardzo wyrównana.
Efekty swojej pracy dr Nores zaprezentował na zebraniu Stowarzyszenia Myśliwych w Buenos Aires, które opracowało pierwszy wzorzec doga argentyńskiego. W 1964 roku rasa uznana została przez Argentyńską Federację Kynologiczną, a na liście ras uznanych przez FCI znalazła się w 1973 roku.
Obecnie dogi argentyńskie wciąż są wykorzystywane do polowań i strzegą zwierząt gospodarskich przed drapieżnikami. Szkolone są także do pracy w służbach i cenione są szczególnie w USA. W Polsce dog argentyński nie jest zbyt popularną rasą, choć ma grono zagorzałych wielbicieli.
Dog argentyński narażony jest na kilka chorób. Pielęgnacja psa tej rasy jest bardzo prosta, problemem może być natomiast dobranie odpowiedniej diety.
Krótka, gładka sierść doga argentyńskiego nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Psa tej rasy należy regularnie czesać, usuwając tym samym nadmiar martwych włosów okrywowych. W przypadku dogów argentyńskich posiadających podszerstek konieczne może być także wyczesywanie w okresie linienia. Opiekun powinien zaopatrzyć się w gumowe zgrzebło lub rękawicę z wypustkami, furminator przeznaczony do krótkiej sierści i włosianą szczotkę, którą można będzie usuwać błoto i piach z sierści psa.
Dogi argentyńskie nie wymagają częstych kąpieli, bo ich sierść nie zbiera zbyt dużo brudu. Jeśli mycie okaże się konieczne (na przykład po wytarzaniu się w padlinie) psa należy wykąpać w hipoalergicznym szamponie przeznaczonym dla wrażliwych psów, osuszyć ręcznikiem i pozostawić w ciepłym miejscu do samodzielnego doschnięcia. W przypadku stanów zapalnych skóry, na przykład na tle alergicznym, lekarz weterynarii może zalecić kąpiele w specjalistycznych szamponach.
Opiekun doga argentyńskiego musi też regularnie sprawdzać stan oczu, uszu i pazurów pupila.
Dogi argentyńskie to zdrowe, silne psy, które dobrze znoszą niekorzystne warunki atmosferyczne, a średnia długość życia w tej rasie wynosi 10-12 lat. U dogów argentyńskich obserwuje się skłonność do takich problemów zdrowotnych, które są typowe dla dużych psów i czworonogów z białym umaszczeniem. Wśród nich znajdują się:
dysplazja stawów biodrowych i łokciowych,
porażenie krtani,
wrodzona głuchota,
problemy skórne,
niedoczynność tarczycy,
rozszerzenie i skręt żołądka.
Dog argentyński to jedna z ras szczególnie narażonych na obustronną lub jednostronną wrodzoną głuchotę związaną z brakiem pigmentu. Ryzyko tego problemu jest mniejsze u psów z czarną łatą na głowie, jednak nawet takie szczenięta powinny mieć wykonywane badanie BAER pozwalające wykryć głuchotę. Rodzice miotu powinni być przebadani także w kierunku dysplazji stawów biodrowych i chorób serca. Szukając szczeniaka tej rasy, należy poprosić hodowcę o przedstawienie stosownych dokumentów. Nigdy nie należy kupować nieprzebadanych maluchów - takie psiaki pochodzą prawdopodobnie z pseudohodowli i oprócz problemów ze zdrowiem mogą wykazywać także większą skłonność do agresji.
Opiekun doga argentyńskiego powinien zapewnić pupilowi regularne szczepienia, odrobaczanie i zabezpieczać go przed pasożytami skórnymi. Konieczne będą także coroczne przeglądy zdrowia obejmujące badanie krwi i kontrole stanu zębów. W przypadku zauważenia u psa takich problemów, jak łzawienie oczu, kulawizna, drapanie się, zaczerwienienie skóry czy nawracające biegunki, należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii.
Podobnie jak inne duże psy o głębokiej klatce piersiowej, dogi argentyńskie narażone są na skręt żołądka, który często kończy się śmiercią zwierzaka. Aby zmniejszyć ryzyko tego problemu, opiekun powinien podzielić dzienną dawkę jedzenia dla psa na dwa lub trzy równe posiłki i karmić pupila o stałych porach. Po jedzeniu należy zapewnić psu przynajmniej 30 minut odpoczynku.
Kolejnym problemem częstym u dogów argentyńskich są alergie pokarmowe oraz związane z nimi objawy skórne i zaburzenia trawienia. Mogą one obejmować nawracające biegunki, drapanie się aż do zranień skóry, zaczerwienienie i wylizywanie łap oraz trzepanie uszami. W takich przypadkach należy karmić psa hipoalergiczną, bezzbożową dietą o starannie dobranych składnikach.
W żywieniu zdrowych dogów argentyńskich sprawdzają się wysokiej jakości karmy suche i mokre przeznaczone dla psów dużych ras. Trzeba przy tym pamiętać, że takie produkty to żywność wysoko przetworzona, która często zawiera konserwanty, barwniki i inne dodatki technologiczne mogące wywołać u psa uczulenie. Dlatego wielu opiekunów dogów argentyńskich decyduje się na samodzielne przygotowywanie psu jedzenia.
Domowe posiłki powinny składać się z gotowanego lub surowego mięsa, uzupełnionego niewielką ilością warzyw, z dodatkiem preparatu mineralno-witaminowego. Zbilansowanie takiej diety nie jest łatwe, dlatego przed jej wprowadzeniem należy skonsultować się z psim dietetykiem, który pomoże opiekunowi ułożyć zdrowy jadłospis dla psa.
Alternatywą dla posiłków bilansowanych przez opiekuna może być jedzenie przygotowywane przez PsiBufet. Składa się ono z mięsa, podrobów i warzyw gotowanych na parze, uzupełnionych już niezbędnymi psu suplementami. Zaletą takiej diety jest brak konserwantów, wypełniaczy, zbóż i barwników oraz wyjątkowa smakowitość i hipoalergiczna receptura. Opiekun psiego alergika ma do wyboru kilka monobiałkowych wariantów przeznaczonych dla najbardziej wrażliwych psów oraz urozmaicone opcje złożone z kilku gatunków mięs.
W Polsce dog argentyński wpisany jest na listę ras psów uznawanych za agresywne. Dlatego utrzymywanie tego psa wymaga zezwolenia od gminy. Prawo wymaga też, by dogi argentyńskie wyprowadzane były na smyczy i miały założony kaganiec w miejscach publicznych.
Niegdyś dogom argentyńskim przycinano uszy, zostawiając nie więcej, niż 50% ich naturalnej długości. Obecnie takie praktyki zostały zakazane, a szczenięta o kopiowanych uszach są sprzedawane wyłącznie przez pseudohodowców.
Jeśli planujesz zostać opiekunem doga argentyńskiego, na te pytania warto znać odpowiedzi!
Czy dog argentyński jest agresywny? Nie bez powodu rasa ta znalazła się na liście ras agresywnych. Nieodpowiednia socjalizacja, trzymanie w kojcu, awersyjne szkolenie lub brak regularnych spacerów mogą sprawić, że dog argentyński będzie agresywny i może atakować obcych ludzi i inne psy. Rasa ta może więc trafić jedynie do odpowiedzialnego, doświadczonego opiekuna.
Ile kosztuje dog argentyński? Cena szczeniaka tej rasy wynosi około 7000 zł. To, ile kosztuje dog argentyński, zależeć będzie głównie od stanu zdrowia rodziców, ilości pracy, jaką hodowca włożył w socjalizację swoich szczeniąt oraz od renomy hodowli.
Czy dog argentyński jest w Polsce legalny? Dogi argentyńskie znalazły się na polskiej liście ras uznawanych za agresywne. Posiadanie doga argentyńskiego jest legalne jedynie pod warunkiem, że opiekun otrzyma zezwolenie od gminy.
Rottweiler czy dog argentyński? Rottweiler i dog argentyński to duże psy, które silnie przywiązują się do swojej rodziny i nie przepadają za obcymi osobami. Wychowanie rottwilera nie jest aż tak trudne, jak w przypadku doga argentyńskiego, jednak rasa ta wciąż potrzebuje doświadczonego opiekuna. Obydwie rasy wymagają zezwolenia od gminy.
Ile żyje dog argentyński? Średnia długość życia psa tej rasy wynosi 10-12 lat. To, ile żyć będzie dog argentyński, zależy przede wszystkim od genów przekazanych szczeniakowi przez rodziców. Duży wpływ ma także opieka zdrowotna i sposób żywienia.