Rottweiler to duży pies o masywnej sylwetce, dużej głowie i czarnym umaszczeniu z charakterystycznym, czerwono-brązowym podpalaniem. Z natury przyjacielski, zrównoważony i silnie przywiązujący się do domowników rottweiler może być doskonałym przyjacielem rodziny i nieustraszonym stróżem. Psa tej rasy trzeba jednak odpowiednio wychować – w niewłaściwych rękach może bowiem stać się niebezpieczny.
Aktywność
6/10
Pielęgnacja
4/10
Podatność
5/10
Długość życia
6/10
Ile żyje rottweiler?
Jak wygląda rottweiler?
Jak wychować rottweilera?
Czy rottweiler jest niebezpieczny?
Doberman czy rottweiler?
Rottweiler to krępy, krzepki pies mogący ważyć 42-50 kg. Jego mocne, umięśnione ciało nadaje mu dużą siłę, sprawność i wytrzymałość. Głowa rottweilera jest masywna i szeroka, zaopatrzona w czarny nos i trójkątne uszy, które powinny zwisać po obu stronach głowy, nadając głowie jeszcze większej szerokości. Średniej wielkości oczy psa tej rasy są migdałowatego kształtu i ciemnobrązowego koloru. Szyja rottweilera musi być dobrze umięśniona, bez widocznego podgardla ani luźnej skóry.
Pies tej rasy powinien mieć prosty i mocny grzbiet, głęboką i szeroką klatkę piersiową oraz lekko wygięty ku górze, długi ogon. Łapy rottweilera są proste i dobrze umięśnione – ich długość powinna być proporcjonalna do całego ciała tak, by sylwetka psa wpisywała się w delikatnie wydłużony prostokąt. Pies tej rasy porusza się harmonijnym, pewnym i swobodnym krokiem.
Sierść rottweilera złożona jest z włosa okrywowego i podszerstka. Włos okrywowy powinien być średniej długości, twardy, gęsty i dobrze przylegać do ciała. Podszerstek musi być natomiast krótszy i nie może być widoczny. Na tylnych łapach sierść może być nieco dłuższa.
Pies tej rasy występuje tylko w jednym umaszczeniu – czarnym z wyraźnie odgraniczonym podpalaniem w kolorze czerwono-brązowym. Musi ono obejmować policzki, pysk, spód szyi, pierś i łapy. Niewielkie brązowo-czerwone plamki muszą znajdować się także nad oczami rottweilera.
Rottweilery to aktywne i energiczne psy, które bardzo przywiązują się do swojej rodziny i lubią współpracować z człowiekiem. Potrzebują jednak doświadczonego opiekuna, starannej socjalizacji i szkolenia. Są bowiem obdarzone silnym instynktem obronnym, który w połączeniu z ogromną siłą, odwagą i nieustępliwością może sprawić, że staną się naprawdę niebezpieczne.
Właściwie wychowany rottweiler to pies obdarzony silnym charakterem, pewny siebie i odważny, a przy tym zrównoważony i odporny na prowokacje. W stosunku do obcych bywa na początku ostrożny i nieufny, ale szybko przekonuje się do nowych osób, jeśli mają one dobre stosunki z jego opiekunami.
Mogą za to groźnie oszczekać osobę, która podejdzie do jego rodziny na przykład podczas spaceru lub wtargnie do ogrodu. Doskonale więc sprawdzi się w roli domowego stróża.
Nie powinien jednak mieszkać na podwórku ani w kojcu, gdyż silnie przywiązuje się do członków rodziny – pozbawiony kontaktu z domownikami stanie się nieszczęśliwy i sfrustrowany. Wobec domowników rottweiler jest cierpliwy, łagodny i bardzo oddany, dzięki czemu może stanowić dobre towarzystwo zabaw dla nieco starszych dzieci. Jednak jego kontakty z maluchami zawsze powinny odbywać się pod nadzorem osób dorosłych.
Odpowiednio zsocjalizowany rottweiler nie ma większych problemów w kontaktach z innymi psami – oszczekiwany przez inne czworonogi trzymane na smyczy zazwyczaj mija je niewzruszony, za to przy bliskich spotkaniach bywa ostrożny, choć zdarza mu się nawiązać silne przyjaźnie z psami podobnych rozmiarów.
Zabawy rottweilerów z innymi czworonogami bywają dość energiczne i niedelikatne, dlatego zawsze powinny odbywać się w towarzystwie opiekuna. Przebywający na własnym terenie rottweiler może natomiast potraktować innego psa jak intruza i zachować się wobec niego agresywnie.
Rottweilery są energiczne i dobrze sprawdzą się w roli sportowców, choć nie są długodystansowcami. Zdrowy, szczupły i dobrze umięśniony pies tej rasy może towarzyszyć opiekunowi podczas porannego biegania lub spokojnej wycieczki rowerowej, a także długich spacerów czy wyjazdów nad wodę.
Trzeba jednak pamiętać, że rottweilery niezbyt dobrze znoszą upały. Z tego względu podczas upałów należy powstrzymać się od intensywnej aktywności i zapewnić zwierzakowi możliwość odpoczynku w chłodnym schronieniu.
Podobnie jak inne stróżujące psy w typie molosów, rottweilery lubią rutynę, przewidywalne środowisko i źle się czują w ciągle zmieniającym otoczeniu. Nie będą więc dobrym wyborem dla osób, które dużo podróżują. Mogą natomiast mieszkać nie tylko w domu z ogrodem – dobrze odnajdują się także w mieszkaniu pod warunkiem, że zapewni im się wystarczającą dawkę codziennej aktywności i stymulacji umysłowej.
Psy rasy rottweiler stworzone są do współpracy z człowiekiem, choć bywają uparte i samodzielne. Opiekun musi więc zapewnić psu szkolenie i zajęcie zmuszające do myślenia, a także zadbać o zbudowanie silnej relacji, która stanie się źródłem motywacji do pracy. Nie może przy tym uciekać się do metod awersyjnych, gdyż krzyk i przemoc mogą poskutkować silnym sprzeciwem, a nawet agresją.
Rottweilery dobrze sprawdzają się w niektórych sportach, takich jak obedience, IPO czy tropienie użytkowe. W niektórych krajach psy tej rasy szkolone są także do pracy w policji, dogoterapii i ratownictwa.
Rottweilery uznawane są za jedną z najstarszych ras psów. Wywodzą się od psów wykorzystywanych przez starożytnych Rzymian do zaganiania i obrony stad zwierząt. Przodkowie rottweilerów rozprzestrzenili się po Europie w trakcie rzymskich podbojów. Gdy Cesarstwo Rzymskie upadło, wiele psów zostało w europejskich krajach – w tym w niemieckim mieście Rottweil, od którego pochodzi nazwa rasy.
Psy pozostawione przez Rzymian były silne, oddane opiekunowi i nieufne w stosunku do obcych, doskonale więc nadawały się do stróżowania dobytku. Szczególnie upodobali je sobie lokalni rzeźnicy, którzy wykorzystywali je do pracy przy zwierzętach, obrony przed kradzieżą i ciągnięcia wózków z towarem.
„Rzeźnickie psy z Rottweil” krzyżowano z miejscowymi psami, by podtrzymać ich cechy użytkowe. Gdy w XV wieku miasto Rottweil stało się dużym ośrodkiem handlu, psy o wyjątkowych umiejętnościach trafiły do innych europejskich krajów.
Rottweilery pełniły rolę obrońcy stada, domowego stróża i przyjaciela rodziny aż do XVIII wieku. Popularność tych psów spadła znacząco ze względu na industrializację – upowszechnienie się transportu kolejowego sprawiło, że bydło nie potrzebowało już ochrony w drodze na targ. Populacja rottweilerów zmalała tak bardzo, że rasie tej groziło wyginięcie.
Miłośnicy rasy postanowili uchronić rottweilery przed tym losem i zadbali o utrzymanie jej istnienia. W 1882 roku w Heilborn po raz pierwszy pokazano rottweilera na wystawie psów. W 1914 roku założono pierwszy Klub Rottweilera w Niemczech - The Deutscher Rottweiler-Klub (DRK) - a następny, zwany Południowoniemieckim Klubem Rottweilera (Süddeutscher Rottweiler-Klub, SDRK) powstał rok później.
Kluby te miały inne cele – DRK stawiało wyłącznie na użytkowość rasy, natomiast SDRK dbało także o ujednolicenie ich wyglądu. W 1921 roku niemieckie kluby rasy połączyły się w Powszechny Niemiecki Klub Rottweilera (Allgemeiner Deutscher Rottweiler Klub, ADRK), który sporządził pierwszy oficjalny wzorzec rasy i do dziś organizuje światową wystawę rottweilerów.
Podtrzymanie istnienia rasy rottweiler zawdzięcza przede wszystkim swoim wyjątkowym umiejętnościom, które sprawiły, że doskonale sprawdził się w roli wszechstronnego psa służbowego podczas I i II wojny światowej.
Dzisiejszy rottweiler zachował swoje cechy użytkowe sprawiające, że może on pełnić rolę nie tylko domowego ulubieńca, ale także psa służbowego, ratowniczego oraz przewodnika dla osób niepełnosprawnych.
Psy rasy rottweiler nie wymagają skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych i są dość odporne na choroby. Opiekun musi natomiast w szczególny sposób zadbać o prawidłowe żywienie swojego podopiecznego.
Utrzymanie sierści rottweilera w dobrym stanie nie jest trudnym zadaniem. Krótką, dwuwarstwową okrywę włosową należy jedynie regularnie czesać, by usunąć z niej nadmiar martwego podszerstka i zanieczyszczenia. Do szczotkowania psa tej rasy należy używać szczotki z twardego włosia, a w okresie intensywnego linienia warto wspomóc się także furminatorem przeznaczonym do krótkiej sierści.
Zdrowy rottweiler nie wymaga zbyt częstych kąpieli – nawet większe zabrudzenia można z łatwością usunąć podczas wyczesywania lub przy użyciu wilgotnej szmatki. Jeśli zajdzie konieczność dokładniejszego umycia czworonoga, należy robić to wyłącznie w szamponach przeznaczonych dla psów.
Opiekun rottweilera musi regularnie sprawdzać psu oczy i uszy, które u psa tej rasy podatne są na stany zapalne. Niektóre zwierzaki mogą mieć problem z samodzielnym ścieraniem pazurów podczas spaceru – w takim wypadku należy skracać je za pomocą ostrych cążków lub pilnika elektrycznego.
Rottweilery generalnie cieszą się dobrym zdrowiem i są dość odporne. Psy tej rasy żyją średnio 8-10 lat, choć zdarzają się osobniki dożywające nawet 13 lat.
Tak jak inne duże psy, rottweilery mogą jednak cierpieć na dysplazję stawów biodrowych i łokciowych oraz skręt żołądka. Są też narażone na takie choroby i dolegliwości, jak:
Chcąc zmniejszyć ryzyko wystąpienia takich chorób u rottweilera, szczeniaka należy kupować wyłącznie ze sprawdzonych hodowli należących do ZKwP (FCI). Odpowiedzialny hodowca tej rasy wykona swoim czworonogom nie tylko obowiązkowe badania w kierunku dysplazji, badania kardiologiczne i okulistyczne, ale także przeprowadzi testy genetyczne wykluczające obecność chorób dziedzicznych.
Osoby planujące zakup rottweilera muszą zdawać sobie sprawę także z faktu, że psy tej rasy wyjątkowo ciężko przechodzą parwowirozę – chorobę zakaźną szczególnie niebezpieczną dla szczeniąt i młodych psów. Z tego względu każdy opiekun szczeniaka rottweilera powinien bezwzględnie przestrzegać kalendarza szczepień i zapewnić maluchowi odpowiednio długi okres kwarantanny poszczepiennej.
Rottweiler nie jest zbyt wybredny i z reguły ma bardzo dobry apetyt, co przy niewystarczającej dawce aktywności fizycznej może szybko doprowadzić go do nadwagi lub nawet otyłości. Przekarmienie jest szczególnie niebezpieczne w wieku szczenięcym – może bowiem doprowadzić do nadmiernego obciążenia rozwijającego się układu ruchu i poskutkować poważnymi problemami ortopedycznymi.
Opiekun musi także pamiętać, że psy tej rasy są narażone na potencjalnie śmiertelny skręt żołądka. Z tego względu każdy pies rasy rottweiler powinien mieć zapewnione przynajmniej 30 minut odpoczynku po każdym posiłku, a dzienna dawka jedzenia powinna być rozdzielona na dwie porcje (lub nawet trzy) podawane o stałych porach.
Psu rasy rottweiler należy zapewnić wysokiej jakości dietę dostosowaną do jego indywidualnych potrzeb – nie tylko wieku, ale także poziomu aktywności i stanu zdrowia. Zdrowe i aktywne psy powinny dostawać większe porcje jedzenia, które dostarczą im składników niezbędnych do wytworzenia odpowiedniej masy mięśniowej i zapewnią energię potrzebną do ćwiczeń. Starsze lub bardziej spokojne rottweilery muszą natomiast otrzymywać mniejszą dawkę jedzenia, co nie pozwoli na nadmierne odkładanie się tkanki tłuszczowej.
Oprócz dobrania właściwego dawkowania karmy, problemem dla wielu opiekunów rottweilerów może być także wybór odpowiedniej diety – psy tej rasy mogą bowiem cierpieć na alergie pokarmowe objawiające się najczęściej silnym świądem i problemami skórnymi. Niestety wiele gotowych karm dostępnych w sklepach to produkty niskiej jakości, które zawierają sztuczne dodatki, takie jak konserwanty, barwniki czy polepszacze smaku, mogące stanowić dla domowego czworonoga potencjalny alergen.
W żywieniu psa rasy rottweiler doskonale sprawdzą się posiłki PsiBufet – jedzenie przygotowywane wyłącznie ze świeżych, naturalnych składników najwyższej jakości. Wysoka zawartość mięsa i podrobów wzbogaconych o dodatek warzyw i niezbędnych suplementów dostarczy rottweilerowi wszystkich składników pokarmowych w idealnie dopasowanych proporcjach. Kalkulator obliczający dawkowanie jedzenia PsiBufet dobierze natomiast idealną wielkość porcji dla psa, uwzględniając jego wiek, kondycję fizyczną, stan zdrowia i poziom aktywności.
W Polsce rottweilery umieszczono w wykazie ras uznawanych za agresywne. Osoba chcąca stać się opiekunem rottweilera lub prowadzić hodowlę tej rasy musi więc uzyskać zezwolenie wydane przez wójta (albo burmistrza czy prezydenta miasta).
Zezwolenie takie może być cofnięte, jeśli opiekun utrzymuje psa w sposób zagrażający bezpieczeństwu innych osób lub zwierząt. Posiadanie rottweilera bez takiego zezwolenia może być ukarane aresztem lub grzywną, a zwierzak może zostać odebrany opiekunowi.
Jeśli planujesz zostać opiekunem rottweilera, na te pytania warto znać odpowiedzi!