Hawańczyk to mały, jednak dość mocno zbudowany pies o wydłużonej sylwetce i niezwykle efektownym owłosieniu. Psy tej rasy są bystre, energiczne i przyjacielsko nastawione do świata, dlatego ich wychowanie nie sprawi trudności nawet niedoświadczonej osobie. Długa sierść hawańczyka wymagać będzie natomiast czasochłonnej pielęgnacji.
Aktywność
4/10
Pielęgnacja
8/10
Podatność
6/10
Długość życia
9/10
Ile kosztuje hawańczyk?
Ile żyje hawańczyk?
Hawańczyk czy maltańczyk?
Hawańczyk ma włosy czy sierść?
Gdzie kupić hawańczyka?
Hawańczyk to niewielki, choć krzepki pies mogący ważyć 3-7 kg. Psy tej rasy mają średniej długości głowę ze zwężającą się nieco kufą zakończoną czarnym lub brązowym nosem. Oczy hawańczyka są dość duże, ciemne i łagodne w wyrazie, a osadzone dość wysoko uszy psa tej rasy opadają luźno wzdłuż policzków.
Psy tej rasy mają nieznacznie wydłużony tułów o prostym grzbiecie i dobrze wysklepionych żebrach. Ogon hawańczyka powinien być noszony wysoko, może być ustawiony do góry lub zawinięty na grzbiecie. Proste, równoległe i dobrze umięśnione kończyny powinny umożliwiać temu psu lekki, elastyczny ruch nadający psu wesołego wyrazu.
Hawańczyki mają dwuwarstwową sierść złożoną z wełnistego, słabo rozwiniętego podszerstka i bardzo długiego, miękkiego włosa okrywowego. Psy tej rasy mogą występować w kilku rodzajach umaszczenia – białym, płowym w różnych odcieniach, czarnym, rudawo-brązowym – także z łatami lub podpalaniem.
Hawańczyk to rasa wyhodowana wyłącznie do towarzystwa. Pieski te silnie przywiązują się do wszystkich domowników i nie wykazują obawy przed obcymi ludźmi. Są także przyjacielsko nastawione do innych psów i nie przejawiają instynktu łowieckiego. Dzięki temu nadają się na pierwszego psa i sprawdzają się w domach z dziećmi.
Hawańczyki uwielbiają towarzystwo swoich opiekunów, wylewnie okazują swoje uczucia i lubią, gdy poświęca im się uwagę. Nie znoszą samotności, a pozostawione na zbyt długo w domu mogą przejawiać objawy lęku separacyjnego. Dlatego nie sprawdzą się w roli pupila dla zapracowanej osoby.
Psy tej rasy chętnie bawią się z dziećmi i są przy tym bardzo delikatne. Trzeba jednak pamiętać, by nie zostawiać ich z maluchami bez nadzoru – kruche ciałko psiaka łatwo może ulec uszkodzeniu, jeśli dziecko nie będzie nauczone odpowiedniego traktowania zwierząt.
Hawańczyki nie wykazują nieufności ani agresji w stosunku do obcych osób. Mogą wprawdzie zaalarmować opiekuna o podejrzanych hałasach, jednak z reguły każdego gościa przywitają z radością. Hawańczyki są przyjaźnie nastawione do innych psów i zazwyczaj nie prowokują awantur. Mogą natomiast wykazywać obawę przed większymi od siebie psami, dlatego wymagają odpowiedniej socjalizacji w wieku szczenięcym. Pozbawione instynktu łowieckiego hawańczyki mogą zamieszkać z kotem albo innym mniejszym od siebie zwierzęciem domowym.
Hawańczyk to psiak energiczny, lubiący aktywność fizyczną. Nie należy jednak wymagać od niego zbyt dużo – małe rozmiary i dość krótkie łapki sprawiają, że nie nadąży on za dorosłym biegaczem ani jadącym rowerem. Najlepszym zajęciem dla psa tej rasy będą spokojne, długie spacery w parku, połączone z zabawą i spotkaniami z innymi, przyjaznymi czworonogami.
Przyjacielskie nastawienie hawańczyka sprawia, że psa tej rasy można zabrać w podróż, do kawiarni albo do pracy w biurze. Hawańczyki są inteligentne, chętnie współpracują z opiekunem i szybko uczą się nowych sztuczek. Dobrze zmotywowane pieski tej rasy mogą sprawdzić się w takich sportach, jak agility, rally-o czy nosework. Trzeba przy tym pamiętać, że hawańczyk to pies wrażliwy, dlatego nie wolno stosować wobec niego żadnej przemocy ani krzyku. Najlepszym sposobem na naukę jest nagradzanie psiaka za prawidłowe zachowanie.
Hawańczyk to rasa, która pochodzi z zachodniego rejonu Morza Śródziemnego. Rozwinęła się na hiszpańskich i włoskich wybrzeżach, skąd trafiła między innymi na Kubę.
Przodkami dzisiejszych hawańczyków są najprawdopodobniej psy pochodzące z Teneryfy. Małe, efektownie owłosione i czysto białe psiaki trafiły na Kubę za sprawą hiszpańskich i włoskich marynarzy podróżujących statkami towarowymi. Szybko zyskały popularność wśród hiszpańskich kolonistów i stały się ulubieńcami osób z wyższych sfer.
Na początku XIX wieku wraz z europejskimi emigrantami na Kubę trafiały rozmaite rasy psów. Były to między innymi pudle, które chętnie krzyżowano z miejscowymi, małymi psiakami. Poskutkowało to nieznacznym zwiększeniem rozmiarów psów i bogatszą gamą umaszczeń.
Wraz z nadejściem rewolucji na Kubie wiele osób opuściło wyspę i udało się do Stanów Zjednoczonych. Nieliczni byli w stanie zabrać ze sobą ukochane czworonogi, a trudna sytuacja na Kubie sprawiła, że tamtejsze psy niemal całkowicie wyginęły. Rasę udało się odbudować za sprawą amerykańskich pasjonatów, którzy odtworzyli hawańczyka z zaledwie 11 psów przemyconych z Kuby.
FCI oficjalnie uznało istnienie rasy w 1963 roku, natomiast American Kennel Club wpisał ją na listę dopiero w 1996 roku. W latach 90. XX wieku hawańczyk został uznany za narodową rasę Kuby.
Obecnie hawańczyk zdobywa coraz większą popularność na terenie Stanów Zjednoczonych. Rasa ta rozpoznawalna jest także w Europie (w szczególności w Niemczech, Skandynawii i Holandii). Małe, długowłose pieski szybko adaptują się do każdych warunków i są chętnie wybierane przez osoby z dziećmi. Przyjazne usposobienie sprawia, że często są także szkolone do dogoterapii.
Hawańczyk to zdrowa i długowieczna rasa. Długa sierść tego psa wymagać będzie jednak dość czasochłonnej pielęgnacji. Opiekun hawańczyka powinien także zadbać o prawidłowe żywienie pupila.
Pielęgnacja hawańczyka może być bardzo czasochłonna – szczególnie w przypadku psów wystawowych, które nie powinny być strzyżone. Opiekun psa powinien codziennie rozczesywać długi włos za pomocą metalowego grzebienia. Szczególną uwagę należy zwrócić na sierść w okolicy uszu, ogona i pachwin. Hawańczyki nie gubią zbyt dużo sierści w okresie linienia, jednak wiosną i jesienią warto szczotkować je przy użyciu szczotki pudlówki o igłach zakończonych kulkami. Psy, które nie biorą udziału w wystawach, można strzyc – sportowa fryzura jest znacznie łatwiejsza w utrzymaniu.
Psy rasy hawańczyk nie wymagają częstych kąpieli. Jeśli jednak mycie okaże się konieczne, należy kąpać psa wyłącznie w hipoalergicznych kosmetykach przeznaczonych dla psów o wrażliwej skórze. Po kąpieli psa należy osuszyć ręcznikiem, a następnie dokładnie dosuszyć suszarką ustawioną na chłodny powiew.
Opiekun hawańczyka powinien także regularnie kontrolować stan uszu i oczu. Jeśli pies ma skłonność do tworzenia się brudnych zacieków w okolicy oczu, warto przemywać je codziennie płynem poleconym przez lekarza weterynarii. Na uwagę zasługują także pazury psa, które trzeba przycinać w razie potrzeby. Niektóre hawańczyki mogą mieć tendencję do odkładania się kamienia nazębnego – w takim wypadku zalecane jest codzienne szczotkowanie psu zębów.
Hawańczyk to generalnie zdrowa, wytrzymała i odporna rasa, której średnia długość życia wynosi 14-16 lat. Trzeba jednak pamiętać, że delikatna sierść psa nie chroni go zbytnio przed chłodem i wilgocią. Dlatego w okresie zimowym warto zakładać psu ciepłe ubranka – szczególnie, gdy jest strzyżony na krótko.
Hawańczyki rzadko chorują, jednak rasa ta wykazuje predyspozycje do takich problemów zdrowotnych, jak:
Ryzyko pojawienia się u psa takich problemów zdrowotnych można zmniejszyć, kupując szczeniaka hawańczyka w hodowli zarejestrowanej w ZKwP (FCI). Odpowiedzialni hodowcy wykonują swoim psom badania mające wykluczyć z dalszego rozrodu osobniki mogące przekazać potomstwu wadliwe geny, co znacząco ogranicza występowanie wrodzonych chorób.
Opiekun hawańczyka powinien także regularnie odwiedzać z pupilem lekarza weterynarii. Zaleca się, by dorosłemu psu wykonywać profilaktyczne badania przynajmniej raz do roku. W przypadku zauważenia u hawańczyka takich problemów jak nawracające kulawizny, zacieki pod oczami czy uporczywe drapanie, należy zgłosić się z psem do specjalisty. Lekarz weterynarii zleci wykonanie psu badań mających zdiagnozować przyczynę problemu i wdroży odpowiednie leczenie.
Hawańczyki nie są zbyt wybredne i dobrze tolerują każdy rodzaj pokarmu. Mogą jednak cierpieć na alergie i nietolerancje pokarmowe – w takim wypadku wymagać będą starannie dobranej diety. W żywieniu psów rasy hawańczyk stosować można gotowe karmy przeznaczone dla małych ras, a także dietę domową.
Posiłki przygotowywane przez opiekuna powinny być jednak dobrze zbilansowane. Oprócz mięsa muszą zawierać także odpowiednio dobrane suplementy dostarczające psu niezbędnych witamin i składników pokarmowych. Niestety wielu opiekunów psów nie potrafi samodzielnie układać psu jadłospisu, a niedoborowa dieta może szybko odbić się na zdrowiu i samopoczuciu psa. Nie znaczy to, że osoba nieznająca się na zdrowym żywieniu psa musi podawać pupilowi wysoko przetworzone karmy.
Dobrym wyborem pozwalającym uniknąć zbędnych dodatków i potencjalnie szkodliwych konserwantów może być podawanie psu świeżych posiłków przygotowywanych przez PsiBufet – katering dla psów. Jedzenie PsiBufet jest bezpieczną i zdrową alternatywą dla gotowych karm. Posiłki przygotowywane wyłącznie ze świeżych składników powstają w oparciu o receptury przygotowane przez doświadczonych dietetyków zwierzęcych. Dzięki temu są doskonale zbilansowane i dostarczają psu wszystkich niezbędnych składników odżywczych w dobrze dobranych proporcjach.
Nie zawierają natomiast żadnych zbędnych dodatków, takich jak sztuczne barwniki, konserwanty, polepszacze smaku czy wypełniacze. PsiBufet dostępny jest w kilku wariantach bazujących m.in. na wołowinie, indyku, kurczaku czy jagnięcinie. Lekkostrawne i wyjątkowo smakowite posiłki sprawdzą się więc w żywieniu psów z wrażliwym przewodem trawiennym i zwierzaków cierpiących na alergie lub nietolerancje pokarmowe.
Nazwa rasy hawańczyk związana jest ze stolicą Kuby – Hawaną. Legenda o pochodzeniu tych psów z Hawany wynika z najczęstszego, tytoniowego umaszczenia w rasie, przypominającego kolorem kubańskie cygara.
Hawańczyk jest blisko spokrewniony z innymi biszonami pochodzącymi z rejonu Morza Śródziemnego – między innymi z maltańczykiem, bichon frisem i bolończykiem. Jednak krzyżówka z pudlem sprawiła, że hawańczyki występują nie tylko w białym umaszczeniu.
Hawańczyki biorące udział w wystawach powinny mieć naturalną, długą okrywę włosową. Hodowcy mogą przycinać jedynie sierść na łapach i korygować grzywkę tak, by nie wpadała psu do oczu. Domowe hawańczyki mogą być jednak strzyżone na wiele sposobów, co znacznie ułatwia ich pielęgnację. Strzyżenie psa tej rasy warto powierzyć doświadczonemu groomerowi.
Jeśli planujesz zostać opiekunem hawańczyka, na te pytania warto znać odpowiedzi!