Coton de Tulear to mały, długowłosy pies o białej sierści i okrągłych, ciemnych oczach. Psy tej rasy są wesołe, towarzyskie i przyjaźnie nastawione do świata. Doskonale sprawdzą się w roli towarzysza większej rodziny z nieco starszymi dziećmi, nie tolerują natomiast samotności i mogą mieć skłonność do lęku separacyjnego.
Aktywność
7/10
Pielęgnacja
7/10
Podatność
9/10
Długość życia
10/10
Z tego artykułu dowiesz się:
Ile kosztuje coton de Tulear?
Ile żyje coton de Tulear?
Coton de Tulear ma sierść czy włosy?
Czy coton de Tulear dużo szczeka?
Coton de Tulear czy bolończyk?
Coton de Tulear to mały pies o nieco wydłużonej sylwetce, mogący ważyć 3,5-6 kg. Psy tej rasy mają nieznacznie zaokrągloną czaszkę i prostą kufę zakończoną czarnym lub brązowym nosem. Okrągłe, ciemne oczy cotona powinny mieć inteligentny wyraz, a wiszące, trójkątne uszy muszą przylegać do policzków.
Tułów u psa tej rasy powinien być nieco wydłużony, o dobrze rozwiniętej, wysklepionej klatce piersiowej, a nisko osadzony ogon musi być radośnie wywinięty nad grzbietem. Coton de Tulear ma proste, dobrze umięśnione kończyny, które powinny pozwalać psu na swobodny i płynny ruch.
Coton de Tulear ma gęstą, obfitą sierść złożoną z bardzo delikatnego, miękkiego włosa o strukturze bawełny. Podstawową maścią u psów tej rasy jest biel. Wzorzec dopuszcza kilka jasnoszarych lub kremowych pasemek na uszach. Takie znaczenia nie powinny znaleźć się na reszcie ciała psa.
Coton de Tulear to rasa wyhodowana do towarzystwa. Pieski te miały być przyjazne, łagodne i wpatrzone w swego opiekuna, nie były natomiast wykorzystywane do polowań ani innej pracy. Sprawiło to, że dzisiejszy coton de Tulear to doskonały przyjaciel rodziny, który szybko adaptuje się do każdych warunków i nie wykazuje instynktu łowieckiego.
Coton de Tulear silnie przywiązuje się do wszystkich domowników i uwielbia spędzać z nimi czas. Nie toleruje natomiast samotności – pozostawiony w domu pod nieobecność opiekunów może szczekać i wyć, próbując w ten sposób przywołać swoją rodzinę. Problem ten, zwany lękiem separacyjnym, można jednak przepracować, od szczeniaka ucząc psa samodzielnego zostawania w domu lub korzystając z pomocy doświadczonego behawiorysty.
Coton de Tulear są energiczne, lubią zabawę i nie mają skłonności do podgryzania przy dużej ekscytacji, dlatego mogą stanowić dobre towarzystwo dla nieco starszych dzieci. Z młodszymi nie zawsze się dogadują – nie lubią niedelikatnego traktowania i mogą uciekać przed zbyt natarczywymi pociechami.
W stosunku do obcych ludzi cotony początkowo bywają zdystansowane i mogą nawet oszczekać nieznanego sobie gościa. Jednak po bliższym poznaniu szybko nabierają zaufania i przyjaźnie witają znane sobie osoby. Ten mały, biały piesek jest wprawdzie czujny i zaalarmuje opiekuna o podejrzanych odgłosach, jednak nie sprawdzi się w roli stróża podwórka i nie może mieszkać na dworze.
Coton de Tulear z reguły dobrze dogaduje się z innymi psami, szczególnie podobnych gabarytów. Jeśli opiekun zadba o odpowiednią socjalizację, odważny i przyjazny z natury coton nie będzie obawiał się też większych czworonogów. Trzeba jednak pamiętać, że piesek ten jest bardzo delikatny, dlatego jego zabawy z innymi psami powinny zawsze odbywać się pod czujnym okiem opiekuna. Coton de Tulear nie wykazuje instynktu łowieckiego, dlatego może zamieszkać z kotem i innymi mniejszymi zwierzętami domowymi.
Coton de Tulear to energiczny psiak, który nie znosi bezczynności. Potrzebuje regularnych spacerów, zabawy i aktywności fizycznej. Nie powinien być traktowany jak zabawka ani wiecznie noszony na rękach – musi mieć regularny kontakt z otoczeniem i zapewnioną możliwość węszenia na spacerach. W przeciwnym razie może stać się sfrustrowany, przesadnie szczekliwy, a nawet reaktywny.
Małe rozmiary, odwaga i szybkie adaptowanie się do każdej sytuacji sprawiają, że coton może towarzyszyć swojemu opiekunowi nie tylko podczas spaceru w parku, ale także podczas wyjścia do kawiarni, biura czy wakacyjnego wyjazdu.
Psy rasy coton de Tulear są inteligentne i wpatrzone w swojego opiekuna, dlatego z łatwością uczą się przeróżnych sztuczek. Nie należy jednak oczekiwać od nich ślepego posłuszeństwa ani błyskawicznego wykonywania komend. Wrażliwe cotony nie powinny być wychowywane za pomocą kar ani krzyku – najlepiej sprawdzą się metody pozytywne, polegające na nagradzaniu psa za właściwe zachowanie.
Odpowiednio zmotywowany, konsekwentnie szkolony piesek tej rasy może sprawdzić się w takich sportach, jak agility, taniec z psem czy nosework.
Coton de Tulear to rasa pochodząca z Madagaskaru. Jej nazwa pochodzi od miasta Tulear położonego na południu tej wyspy.
Przodkami dzisiejszych cotonów były prawdopodobnie psy przywiezione z Teneryfy w XVI wieku na pirackich statkach. Czworonogi te skrzyżowały się z miejscowymi psami, co poskutkowało nietypową mutacją odpowiadającą za miękką sierść przypominającą bawełnę. Psiaki te szybko podbiły serca miejscowej ludności i stały się ulubieńcami osób z wyższych sfer.
W 1973 roku pierwsze cotony trafiły do Ameryki, gdzie nazwano je królewskimi psami z Madagaskaru. Importowano je także do Francji, w której w 1970 roku założono pierwszy klub rasy, a dwa lata później opracowano wzorzec. Rasa nazwana coton de Tulear została wtedy uznana przez FCI.
Obecnie coton de Tulear jest dość rzadko spotykaną rasą – większą popularnością cieszą się inne rasy w typie biszonów, takie jak maltańczyk czy bolończyk. Cotony doskonale odnajdują się w dużych miastach i mogą mieszkać nawet w małych mieszkaniach, pod warunkiem, że będą miały zapewnioną wystarczającą dawkę ruchu.
Coton de Tulear wymaga regularnej pielęgnacji. Psy tej rasy cieszą się bardzo dobrym zdrowiem, choć niektóre mogą wymagać starannie dobranej diety.
Delikatna, miękka sierść cotona musi być systematycznie szczotkowana – w przeciwnym razie szybko się poplącze i sfilcuje. Na szczególną uwagę i codzienne rozczesywanie zasługuje sierść za uszami, w pachwinach i na ogonie. Opiekun psa tej rasy powinien zaopatrzyć się w metalowy grzebień o różnym rozstawie zębów i delikatną szczotkę pudlówkę z kulkami na końcach igieł. Przydatna będzie także odżywka w sprayu, która ułatwi rozczesywanie sierści i zapobiegnie łamaniu się włosów.
Psy biorące udział w wystawach powinny być kąpane raz na kilka tygodni w szamponach przeznaczonych dla psów o białej sierści. Warto je też zabierać na profesjonalne strzyżenie do doświadczonego groomera. Cotony nieprzeznaczone na wystawy można kąpać rzadziej, pamiętając jednak o dokładnym wyczesaniu psa przed myciem.
Po każdym spacerze należy też oczyścić sierść cotona z zaplątanych liści i patyczków. Psiaka można też ostrzyc na krótko – „sportowa” fryzura znacznie ułatwi pielęgnację i sprawi, że coton nie będzie przynosił ze spaceru tak dużo brudu.
Opiekun psa rasy coton de Tulear musi też regularnie kontrolować stan oczu, uszu i zębów pupila. U niektórych psów konieczne będzie też przycinanie pazurów.
Coton de Tulear to zdrowa rasa – pieski te mogą żyć nawet 19 lat i mimo swoich gabarytów dobrze znoszą wysiłek fizyczny. Trzeba jednak pamiętać, że delikatna sierść cotona nie stanowi zbyt dobrej ochrony przed zimnem, dlatego podczas mrozów warto zakładać psu ciepłe ubranko.
W rasie tej występują predyspozycje do kilku problemów zdrowotnych, wśród których wymienia się przede wszystkim:
dysplazję stawów biodrowych,
wypadanie rzepek,
wypadanie krążka międzykręgowego (dyskopatia),
mielopatię degeneracyjną,
postępujący zanik siatkówki,
chorobę von Willebranda (zaburzenia krzepnięcia krwi),
kamicę moczowa,
alergie i nietolerancje pokarmowe,
nawracające zapalenie kanałów słuchowych,
szybkie odkładanie się kamienia nazębnego.
Niektóre z tych chorób mają podłoże genetyczne i można ich uniknąć dzięki ostrożnemu dobieraniu osobników przeznaczonych do rozrodu. Odpowiedzialni hodowcy wykonują swoim pupilom odpowiednie testy genetyczne i badania, co znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób u szczeniaka.
Dlatego kupując psa rasy coton de Tulear, należy upewnić się, że hodowla zarejestrowana jest w ZKwP (FCI) i poprosić hodowcę o przedstawienie dokumentów potwierdzających zdrowie rodziców miotu. Na psiaku nie należy oszczędzać – tańsze szczeniaki cotona mogą pochodzić od pseudohodowcy, który nie dba nie tylko o badania, ale także o odpowiednie żywienie, szczepienia ani socjalizację swoich psów.
Opiekun cotona musi też regularnie odwiedzać z pupilem lekarza weterynarii. Przynajmniej raz do roku należy zabrać psiaka na szczegółowy przegląd zdrowia obejmujący badania krwi i kontrolę zębów. Do specjalisty należy udać się także wtedy, gdy u psa pojawią się niepokojące objawy, takie jak nawracająca biegunka, zmiany skórne czy osłabienie i niechęć do zabawy.
Coton de Tulear nie należy do psów wybrednych. Dobry apetyt i zbyt mała dawka ruchu mogą szybko doprowadzić do otyłości, dlatego nie należy dopuścić do przekarmienia psa. Jedzenie dla cotona należy dawkować ostrożnie i unikać podawania mu zbyt dużych ilości przekąsek między posiłkami.
Niektóre cotony dobrze tolerują każdy rodzaj pokarmu i mogą być żywione gotową karmą suchą lub mokrą. Jeśli opiekun decyduje się na podawanie takiej diety, powinien wybierać karmy bezzbożowe i hipoalergiczne, o wysokiej zawartości mięsa i podrobów. Część psów tej rasy może jednak wykazywać objawy alergii i nietolerancji pokarmowej, otrzymując nawet najlepszą karmę – za ten problem odpowiadać mogą między innymi konserwanty, barwniki i inne dodatki technologiczne znajdujące się w wysoko przetworzonych produktach.
W takim wypadku lepszym wyborem mogą okazać się domowe posiłki przygotowywane ze świeżych składników. Gotowane jedzenie dla cotona musi być jednak zbilansowane pod kątem wszystkich składników odżywczych, co wymaga dobrania odpowiednich preparatów mineralno-witaminowych. Przygotowanie zdrowego jadłospisu dla psa nie jest łatwym zadaniem, a błędy żywieniowe mogą poważnie odbić się na zdrowiu zwierzaka.
Dobrą alternatywą mogą być posiłki przygotowywane przez PsiBufet – katering dla psów. Gotowane jedzenie od PsiBufet składa się wyłącznie z najwyższej jakości mięsa, podrobów i warzyw uzupełnionych niezbędnymi suplementami dostarczającymi witamin i składników mineralnych. Posiłki nie zawierają żadnych potencjalnie szkodliwych i uczulających dodatków, dlatego mogą być podawane nawet bardzo wrażliwym psom cierpiącym na alergie i problemy trawienne. PsiBufet pakowany jest w porcje dobrane do indywidualnych potrzeb psiaka, dlatego opiekun nie musi martwić się o przekarmienie pupila.
Coton de Tulear to rasa blisko spokrewniona z innymi psami w typie biszona – maltańczykiem, bichonem frise, bolończykiem, hawańczykiem i lwim pieskiem. Wszystkie te rasy to typowe psy do towarzystwa, które charakteryzują się dobrym zdrowiem, efektownym owłosieniem i przyjaznym usposobieniem.
Jeśli planujesz zostać opiekunem psa rasy coton de Tulear, na te pytania warto znać odpowiedzi!
Ile kosztuje coton de Tulear? Cena szczeniaka tej rasy wynosi około 4000 zł. To, ile kosztuje coton de Tulear, zależeć będzie głównie od stanu zdrowia rodziców miotu.
Ile żyje coton de Tulear? Średnia długość życia psa tej rasy wynosi 12-15 lat, choć zdarzają się cotony dożywające nawet 19 lat. To, ile żyć będzie coton de Tulear, zależy przede wszystkim od genów przekazanych mu przez rodziców, a także od sposobu żywienia i opieki zdrowotnej.
Coton de Tulear ma sierść czy włosy? Coton de Tulear ma gęstą sierść złożoną z miękkiego włosa okrywowego. Psy tej rasy nie linieją zbyt obficie, jednak mogą wywołać objawy alergii u bardziej wrażliwych osób.
Czy coton de Tulear dużo szczeka? Coton de Tulear szczeka dość dużo – w ten sposób może reagować na podejrzane dźwięki za drzwiami i zachęcać opiekuna do zabawy. Szczekanie i wycie pod nieobecność opiekunów może natomiast świadczyć o lęku separacyjnym, którego wyeliminowanie często wymaga pomocy behawiorysty.
Coton de Tulear czy bolończyk? Coton de Tulear i bolończyk to bardzo podobne rasy. Psy te mają białą, puszystą sierść wymagającą regularnej pielęgnacji i zostały wyhodowane do towarzystwa, dlatego mają przyjazne, łagodne usposobienie. Bolończyki są zazwyczaj nieco mniejsze niż cotony.