Charcik włoski, znany również jako Italian Greyhound, to mały, elegancki pies pochodzący z Włoch, należący do grupy chartów. Charakteryzuje się smukłą, delikatną sylwetką, krótką, jedwabistą sierścią i długimi, wąskimi nogami, co nadaje mu wyjątkowo zwinny i szybki wygląd.
Jest to pies pełen energii, inteligentny i oddany, często wykazuje silną więź ze swoim właścicielem. Pomimo swojej kruchości, charcik włoski jest odważny i aktywny, doskonale sprawdza się jako towarzysz podczas spacerów oraz zabaw.
Wymaga delikatnej opieki, szczególnie w chłodniejsze dni, ze względu na swoją cienką sierść i wrażliwość na niskie temperatury.
Aktywność
8/10
Pielęgnacja
3/10
Podatność
3/10
Długość życia
8/10
Charcik włoski to mały, smukły i elegancki pies ważący zazwyczaj 3,6-5 kg. Jego sylwetka jest bardzo delikatna i lekka, co nadaje mu wygląd pełen gracji i wdzięku. Głowa charcika włoskiego jest długa i wąska, z lekko zaokrągloną czaszką. Szczęka jest smukła, ale dobrze zarysowana, co nadaje psu subtelny wyraz.
Oczy charcika włoskiego są duże, wyraziste i pełne wdzięku, zazwyczaj ciemne, osadzone dość wysoko na głowie. Nos psa tej rasy jest ciemny, zazwyczaj czarny, choć w przypadku psów o jaśniejszym umaszczeniu może być odpowiednio jaśniejszy. Uszy charcika włoskiego są małe, cienkie i wysoko osadzone. W spoczynku opadają wzdłuż głowy, a kiedy pies jest czujny, uszy mogą unosić się ku przodowi.
Klatka piersiowa charcika włoskiego jest głęboka, ale wąska, co podkreśla jego smukłą sylwetkę. Grzbiet jest prosty i delikatnie opadający w kierunku zadu, a ogon jest długi, cienki i nisko osadzony, często zwężający się ku końcowi i lekko zakrzywiony.
Kończyny charcika włoskiego są długie, smukłe i delikatne, ale mimo to dobrze umięśnione, co nadaje psu lekkość i sprężystość w ruchu. Pies tej rasy powinien sprawiać wrażenie wyjątkowo zwinnego i szybkiego, co jest zgodne z jego przeznaczeniem jako psa wyścigowego i myśliwskiego.
Sierść charcika włoskiego jest krótka, delikatna i przylegająca do ciała, co podkreśla jego smukłą budowę. Charciki włoskie mogą występować w różnych umaszczeniach, najczęściej w odcieniach szarości, czerni, płowym lub izabelowym (kremowym). Wszystkie umaszczenia powinny być jednolite, bez dużych plam. Białe znaczenia mogą pojawiać się na przedpiersiu i łapach.
Charcik włoski to uroczy, lojalny i inteligentny pies o eleganckim wyglądzie, który jest czuły i przywiązany do opiekuna. Energetyczny i zwinny, lubi aktywność fizyczną, ale równie dobrze czuje się jako spokojny towarzysz domowy.
Charcik włoski bardzo przywiązuje się do swojej rodziny i uwielbia spędzać czas z opiekunami. Jest szczególnie oddany jednej osobie, którą wybiera na swojego przewodnika, ale również chętnie okazuje czułość wszystkim domownikom.
Charciki włoskie są pełne energii i radości. Lubią zabawę i aktywność, jednak są przy tym delikatne, dlatego mogą być odpowiednimi towarzyszami dla starszych dzieci.
Podobnie jak w przypadku każdej rasy, kontakty charcika włoskiego z małymi dziećmi powinny odbywać się pod nadzorem dorosłych, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno dziecku, jak i psu.
Charciki włoskie mają łagodny temperament i rzadko przejawiają skłonności do agresji, jednak mogą być nieco nieśmiałe w sytuacjach dużej ekscytacji.
W stosunku do obcych charcik włoski może wykazywać pewną nieufność, a czasem nawet rezerwę, ale zazwyczaj nie jest to przejaw agresji. Socjalizacja od najmłodszych lat jest kluczowa, aby pies czuł się pewnie w różnych sytuacjach i umiał nawiązywać nowe znajomości.
Dzięki swojej naturalnej ostrożności i czujności charcik włoski może ostrzegać domowników przed intruzami, choć jego delikatna budowa nie czyni go typowym psem stróżującym. Psy tej rasy nie mogą mieszkać na podwórku, ponieważ potrzebują bliskiego kontaktu z rodziną. Uwielbiają być w centrum uwagi i brać udział w codziennych aktywnościach domowych.
Przez swoje silne przywiązanie do opiekunów, charciki włoskie mogą mieć skłonność do problemów separacyjnych. Pozostawiane same na długie okresy czasu, mogą nadmiernie się frustrować, co z kolei może prowadzić do problematycznych zachowań. Warto zasięgnąć porady behawiorysty, aby już na wczesnym etapie odpowiednio zapobiegać potencjalnym problemom, m.in. poprzez budowanie pewnych rutyn i zapewnienie psu wsparcia emocjonalnego.
Charcik włoski jest odważny, ale nie ma skłonności do wszczynania konfliktów z innymi psami. Zazwyczaj ma przyjazny stosunek do innych czworonogów, chociaż nie zawsze nawiązuje silne więzi. W przypadku ataku na pewno będzie się bronił, jednak preferuje unikanie zbędnych starć.
Psy tej rasy mają często silny instynkt łowiecki. Są przyjazne i łagodne wobec innych psów oraz kotów, choć mogą mieć tendencję do pościgania się za szybko poruszającymi się obiektami. Może również mieszkać z innymi zwierzętami domowymi, nie wykazując przy tym agresji.
Charcik włoski to pies o energicznym usposobieniu, który potrzebuje regularnej aktywności fizycznej i intelektualnej stymulacji. Niedostateczna ilość ruchu i uwagi ze strony opiekuna może prowadzić do frustracji, nadmiernego szczekania i skłonności do destrukcyjnych zachowań.
Dlatego charcik włoski wymaga regularnych, długich spacerów, podczas których może swobodnie eksplorować otoczenie, a także aktywności i zabawy w domu. Jest idealnym towarzyszem do lekkich biegów, wycieczek na łonie natury czy spacerów po parku, choć może być nieco niechętny wobec miejskiego zgiełku i tłumu obcych osób.
Charcik włoski jest inteligentnym i chętnym do współpracy psem, który szybko się uczy. Konsekwentny i zaangażowany opiekun nie powinien mieć trudności z jego wychowaniem, o ile stosuje pozytywne metody treningowe. Najlepszym podejściem do szkolenia charcika włoskiego jest nagradzanie go za dobre zachowanie przysmakami, zabawą i pochwałami. Krzyk i kary mogą sprawić, że pies stanie się lękliwy i niepewny, dlatego delikatne podejście jest kluczowe.
Zmotywowany charcik włoski może brać udział w różnych psich sportach, takich jak agility, obedience czy nosework, gdzie będzie mógł wykazać się swoją zręcznością i inteligencją. Dzięki swojej energii i chęci do współpracy charcik włoski doskonale sprawdza się w zadaniach wymagających szybkości i precyzji.
Charcik włoski to rasa psa, która ma długą i bogatą historię sięgającą starożytności. Uważa się, że charciki włoskie pochodzą od małych greyhoundów, które były popularne w Egipcie już około 4000 lat temu. Do Włoch przybyły w czasach starożytnego Rzymu, gdzie stały się ulubieńcami arystokracji i cesarzy.
Początki rasy charcik włoski sięgają starożytności, a pierwsze wzmianki o małych, smukłych psach przypominających charcika włoskiego pochodzą z czasów starożytnego Egiptu. Te eleganckie i szybkie psy były przedstawiane na malowidłach oraz rzeźbach w grobowcach faraonów, co sugeruje, że już wtedy były cenione za swoje wdzięczne i zwinne sylwetki.
W okresie renesansu charciki włoskie stały się ulubieńcami włoskiej arystokracji. Były hodowane i pielęgnowane na dworach szlacheckich jako towarzysze dam dworu. Ich elegancka postura i łagodne usposobienie sprawiały, że były idealnymi psami do salonów, ciesząc się popularnością wśród wyższych sfer. W tym czasie zaczęto też bardziej systematycznie selekcjonować cechy rasy, kładąc nacisk na smukłość sylwetki, delikatność budowy i subtelny wygląd.
Pod koniec XIX wieku charciki włoskie zyskały uwagę miłośników psów na całym świecie. Zaczęto organizować wystawy psów, na których charciki włoskie prezentowano jako wyjątkowo elegancką rasę. W wyniku tych działań, w różnych krajach zaczęto zakładać kluby hodowców, które miały na celu utrzymanie czystości rasy i propagowanie jej wśród szerszej publiczności.
Pierwszy klub rasy charcik włoski, Italian Greyhound Club, został założony w Wielkiej Brytanii w 1900 roku. Klub ten odegrał kluczową rolę w ustaleniu pierwszych standardów hodowlanych i promowaniu rasy. W 1903 roku American Kennel Club (AKC) uznał charcika włoskiego jako oficjalną rasę, co przyczyniło się do wzrostu jej popularności w Stanach Zjednoczonych.
W 1925 roku został opracowany szczegółowy wzorzec rasy przez Fédération Cynologique Internationale (FCI), który określał dokładne cechy fizyczne i temperament charcika włoskiego. Od tego czasu wzorzec ten był kilkakrotnie aktualizowany, aby zachować zgodność z rozwijającymi się trendami w hodowli i ochronie zdrowia psów.
W XX wieku charciki włoskie stały się popularne nie tylko jako psy wystawowe, ale również jako towarzysze domowi. Hodowcy zaczęli zwracać większą uwagę na zdrowie i dobrostan rasy, co doprowadziło do bardziej zrównoważonej hodowli. Obecnie charciki włoskie można spotkać na całym świecie, a ich urok i wdzięk wciąż przyciągają wielu miłośników psów.
W Polsce charciki włoskie również zyskały na popularności, a ich hodowla prowadzona jest zgodnie z międzynarodowymi standardami FCI. Rasa ta ceniona jest za swoją elegancję, łagodny charakter i wyjątkową wierność wobec właścicieli.
Charciki włoskie wymagają minimalnej pielęgnacji dzięki krótkiej sierści, którą wystarczy regularnie szczotkować. Mogą być podatne na problemy z zębami, stawami i oczami, dlatego regularne wizyty u weterynarza są kluczowe dla wczesnego wykrywania i leczenia potencjalnych schorzeń.
Charcik włoski, znany ze swojej eleganckiej, smukłej sylwetki i krótkiej, gładkiej sierści, wymaga stosunkowo niewielkiej pielęgnacji. Krótka, przylegająca sierść charcika włoskiego nie kołtuni się ani nie filcuje, co sprawia, że jest łatwa do utrzymania w dobrym stanie.
Wystarczy regularne szczotkowanie raz w tygodniu, aby usunąć martwe włosy i zachować jej połysk. Najlepiej używać do tego miękkiej szczotki lub gumowej rękawicy, która delikatnie masuje skórę psa, poprawiając krążenie i zdrowie skóry.
Charciki włoskie nie wymagają częstych kąpieli – mycie jest konieczne tylko wtedy, gdy pies wytarza się w nieczystościach lub porządnie się ubrudzi. Do kąpieli należy używać łagodnych szamponów przeznaczonych dla psów o wrażliwej skórze. Po kąpieli psa należy dokładnie osuszyć ręcznikiem i pozwolić mu doschnąć w ciepłym miejscu.
Ze względu na krótką sierść i brak podszerstka, charcik włoski jest podatny na wychłodzenie, dlatego nie powinno się kąpać go zbyt często, zwłaszcza w chłodniejszych miesiącach, aby nie narazić go na przeziębienie.
Opiekun psa rasy charcik włoski powinien również regularnie kontrolować stan zębów, oczu i uszu swojego pupila. Ze względu na skłonność do odkładania się kamienia nazębnego, zaleca się codzienne szczotkowanie zębów specjalną pastą dla psów. Oczy powinny być regularnie przemywane solą fizjologiczną, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia. Uszy należy kontrolować raz w tygodniu i czyścić je delikatnym środkiem przeznaczonym do pielęgnacji uszu psów, aby zapobiec infekcjom.
Konieczne jest także regularne przycinanie pazurów charcika włoskiego, ponieważ jego niewielkie rozmiary i waga często nie pozwalają na naturalne ścieranie się pazurów. Zabieg ten można wykonać samodzielnie za pomocą specjalnych nożyczek do pazurów lub powierzyć go profesjonalnemu groomerowi.
Ze względu na swoją delikatną budowę i krótką sierść, charciki są bardziej wrażliwe na zimno i gorąco, dlatego należy szczególnie dbać o ich komfort termiczny. W chłodne dni warto zakładać im ciepłe ubranka, a podczas upałów unikać nadmiernej aktywności fizycznej i zapewnić stały dostęp do świeżej wody.
Charciki włoskie, choć delikatne, zazwyczaj cieszą się dobrym zdrowiem i żyją średnio 12-15 lat, choć mogą dożyć nawet 18 lat.
Jednak mimo swojej odporności, rasa ta ma też predyspozycje do kilku schorzeń:
Odpowiedzialni hodowcy charcików włoskich dbają o zdrowie swoich psów, przeprowadzając badania genetyczne i dopuszczając do rozrodu tylko zdrowe osobniki wolne od wadliwych genów.
Szukając szczeniaka, warto zwrócić uwagę na hodowle zarejestrowane w ZKwP (FCI), które przestrzegają wysokich standardów hodowlanych. Szczeniak z dobrej hodowli będzie także odpowiednio żywiony, szczepiony i odrobaczany, co pozytywnie wpłynie na jego zdrowie w dorosłym życiu.
Opiekun charcika włoskiego powinien regularnie odwiedzać lekarza weterynarii, przynajmniej raz do roku, w celu wykonania przeglądu zdrowia, szczepień przeciwko wściekliźnie i innych chorobom zakaźnym, a także badań krwi, które mogą pomóc we wczesnym wykryciu ewentualnych problemów zdrowotnych.
W przypadku zauważenia u psa niepokojących objawów, takich jak nawracająca biegunka, kulawizna, niechęć do zabawy czy nadmierne łzawienie oczu, należy jak najszybciej skonsultować się z weterynarzem, aby szybko zdiagnozować i leczyć potencjalne schorzenia.
Charciki włoskie są zazwyczaj niewybredne i dobrze tolerują różne rodzaje diety. Zarówno gotowe karmy, jak i dieta domowa mogą być odpowiednie dla tej rasy, o ile są zbilansowane i zawierają wszystkie niezbędne składniki odżywcze.
Niezależnie od tego, jaki sposób żywienia wybierzemy, ważne jest, aby posiłki były dobrze zbilansowane i bogate w białko, które jest niezbędne dla zdrowia i rozwoju mięśni. Oprócz mięsa, takiego jak drób, wołowina czy ryby, dieta powinna zawierać również inne składniki, takie jak warzywa i podroby, aby dostarczyć psu różnorodnych składników odżywczych.
Dobrze dobrana dieta domowa może być świetną opcją dla charcika włoskiego, ale należy pamiętać o dodatkach mineralno-witaminowych, które mogą być potrzebne, aby uzupełnić ewentualne braki w diecie.
Jeśli decydujesz się na gotową karmę, wybierz produkty wysokiej jakości, które są odpowiednio zbilansowane i nie zawierają sztucznych dodatków, barwników ani konserwantów. Dobrze dobrana karma dla psa dostarczy mu wszystkich niezbędnych składników odżywczych w odpowiednich proporcjach.
Alternatywą dla tradycyjnej diety domowej lub gotowej karmy mogą być również świeże posiłki dla psów dostarczene przez PsiBufet. Takie posiłki są przygotowywane z myślą o zdrowiu i dobrym samopoczuciu psa, zawierając odpowiednią kombinację mięsa, podrobów, warzyw i suplementów.
PsiBufet oferuje różnorodność smaków i dostarcza posiłki w cyklicznych dostawach pod same drzwi, co może być wygodną opcją dla wielu opiekunów psów.
Pomimo swojego delikatnego wyglądu, charciki włoskie są szybkie i zwinne. Ich budowa ciała jest przystosowana do biegu, co czyni je doskonałymi biegaczami. Mogą osiągać prędkość do 40 km/h, co jest imponujące jak na ich małe rozmiary.
Charciki włoskie mają wyższą temperaturę ciała niż większość innych ras psów, co wynika z ich szybszego metabolizmu. Normalna temperatura ciała dla charcika włoskiego wynosi około 38,5-39,5°C.
Wielu znanych historycznych postaci posiadało charciki włoskie. Królowa Wiktoria, królowa Anna z Danii, a także wielki książę Piotr I z Rosji byli miłośnikami tej rasy. Współczesnymi znanymi właścicielami charcików włoskich są m.in. Kylie Jenner i Seth Meyers.
Autor:
Kasia zaczęła swoją przygodę z psami w 2019 roku, kiedy została domem tymczasowym dla psiaków z Fundacji Rasowy Kundel. Przez jej dom przewinęło się 12 różnych piesków, a ostatni z nich – Gucio – został z nią na zawsze. W 2023 roku ukończyła kurs trenerski w warszawskiej szkole dla psów Wymarzony pies. Stale zgłębia swoją wiedzę, czytając książki oraz biorąc udział w kursach i szkoleniach. Praca w PsiBufet pozwala jej łączyć dwie największe pasje – pieski i pisanie.