West highland white terrier to mocno zbudowany, mały pies o sterczącej białej sierści. Psy tej rasy są aktywne, pogodne i wesołe, jednak mają przy tym silny charakter typowy dla terierów. Bywają przez to nieco uparte, szczekliwe i mogą prowokować awantury z innymi psami. Westie wymagać będą regularnego strzyżenia u groomera i często cierpią na alergie o różnym podłożu.
Aktywność
7/10
Pielęgnacja
8/10
Podatność
4/10
Długość życia
8/10
Ile żyje west highland white terrier?
Ile kosztuje west highland white terrier?
Ile powinien ważyć west highland white terrier?
West highland white terrier ma włosy czy sierść?
Westie czy maltańczyk?
West highland white terrier to mały, ważący 7-10 kg pies o mocnej budowie i nieco wydłużonej sylwetce. Psy tej rasy mają lekko wysklepioną głowę o szeroko rozstawionych, ciemnych oczach i małych, sterczących uszach trójkątnego kształtu. Czarny nos, średniej wielkości oczy przykryte obfitymi brwiami i szerokie szczęki nadają psu bystry, nieco szelmowski i inteligentny wyraz.
West highland white terrier powinien mieć prosty, zwarty tułów o dobrze wysklepionych żebrach. Ogon u psa tej rasy musi być prosty, stosunkowo krótki i trzymany pionowo do góry. Dobrze umięśnione, stosunkowo krótkie kończyny o dobrym kątowaniu powinny umożliwiać psu wydajny, swobodny chód.
West highland white terrier ma dwuwarstwową sierść złożoną z półdługiego, twardego i sterczącego włosa okrywowego oraz krótkiego, miękkiego podszerstka. Psy tej rasy występują wyłącznie w czysto białym umaszczeniu.
West highland white terrier to rasa wyhodowana do tępienia małych szkodników, a także do polowań na lisy i borsuki. Z tego względu psy te wykazują silny instynkt łowiecki i dużą zaciętość. Westie są także bardzo czujne, nieco nieufne w stosunku do obcych osób i zazwyczaj nie przepadają za innymi psami.
West highland white terrier to pies bardzo oddany swojemu opiekunowi. Silnie przywiązuje się do rodziny i nie przepada za samotnością, a pozostawiony na długo bez opieki może wykazywać objawy lęku separacyjnego. Westie z reguły dobrze tolerują dzieci, o ile nie są przez nie niedelikatnie traktowane – chętnie bawią się z maluchami, jednak zazwyczaj nie lubią być noszone na rękach i mogą bronić się przed nachalnymi zaczepkami ze strony maluchów.
West highland white terrier wykazują nieufność przy pierwszych kontaktach z nowymi osobami, jednak dość szybko nawiązują nowe znajomości. Są czujne i mogą mieć skłonność do szczekania na dźwięk podejrzanych hałasów.
Nie sprawdzą się jednak w roli podwórkowego stróża – odseparowane od ukochanego opiekuna staną się nieszczęśliwe, mogą także nabrać skłonności do niszczenia i próbować uciekać z ogrodu.
Pies rasy west highland white terrier jest wyjątkowo odważny, co w połączeniu z silnym charakterem sprawia, że może mieć skłonność do wszczynania awantur z innymi psami. Szczególnie widoczne jest to u niekastrowanych samców, choć suki także potrafią odganiać inne czworonogi od swoich opiekunów i pilnować terenu przed intruzami.
Z tego względu pies rasy west highland white terrier wymagać będzie starannej socjalizacji w wieku szczenięcym. Silny instynkt łowiecki sprawia, że westie nie powinien mieszkać z mniejszymi od siebie zwierzętami domowymi. Niektóre psy tej rasy dobrze dogadują się z kotami, o ile zostały z nimi odpowiednio zapoznane.
Westie to psy aktywne i wytrzymałe. Uwielbiają długie spacery połączone z eksploracją otoczenia, a pewność siebie i dość duża niezależność sprawiają, że psiaka tego można zabierać także na miejskie wyprawy czy dłuższe wyjazdy. Od tego małego psa nie należy jednak wymagać zbyt wiele. Krótkie łapki sprawiają, że nie nadąży on za dorosłym biegaczem ani jadącym rowerem.
West highland white terrier, jak przystało na teriera, jest bardzo inteligentny i szybko się uczy. Bywa jednak uparty, przez co niełatwo jest zmotywować go do wykonywania nudnych, powtarzalnych komend.
Trzeba jednak pamiętać, że niedelikatne traktowanie psa tej rasy, zmuszanie go do posłuszeństwa krzykiem lub przemocą może poskutkować agresją. Dlatego west highland white terrier powinien być szkolony wyłącznie przy użyciu metod pozytywnych. Dobrze zmotywowany westie może sprawdzić się w takich psich sportach, jak rally-o, agility czy nosework.
West highland white terrier to rasa wyhodowana w Szkocji. Przodkami dzisiejszych westie były cairn teriery i teriery szkockie.
Szorstkowłose teriery hodowane były w Szkocji już od XV wieku. Niewielkie, cięte i odważne psy służyły głównie do zabijania szczurów na farmach, a także podczas polowań na lisy, borsuki i kuny. Od czasu do czasu w miotach rodziły się białe szczenięta, które uważano za wadliwe i eliminowano z dalszej hodowli. Uważano bowiem, ze są zbyt słabe, by sprawdzać się na polowaniu.
Uwagę na białe szczenięta zwrócił dopiero pułkownik z Poltalloch, Edward Donald Malcolm, który podczas jednego z polowań stracił swojego rudo-brązowego teriera, którego pomylono z lisem i omyłkowo zastrzelono. Rozpoczął on więc selekcję swoich psów w kierunku białego umaszczenia. „Teriery z Poltalloch” szybko zdobyły popularność wśród myśliwych, jednak ich twórca nie chciał, by kojarzono je z jego osobą.
Dlatego w 1908 roku rasie tej nadano nazwę west highland white terrier nawiązującą do miejsca jej rozwoju. Po uznaniu rasy przez Brytyjski Kennel Club w 1907 roku, west highland white teriery zaczęły być importowane między innymi do USA. Białe teriery zdobyły tam ogromne uznanie i szybko stały się rozpoznawalne. W Europie zyskały popularność w latach 90. XX wieku.
Obecnie west highland white terrier utrzymywany jest głównie w charakterze domowego pupila. Odważne, pogodne i chętne do zabawy psiaki odnajdują się dobrze zarówno w dużych miastach, jak i w domach położonych w spokojnej okolicy.
Szorstka sierść west highland white terriera wymagać będzie regularnego strzyżenia. Psy tej rasy są dość odporne i długowieczne, często jednak cierpią na różnego rodzaju alergie. Wymagać więc będą odpowiednio dobranej diety.
Twardy, szorstki włos westie nie zbiera brudu – zanieczyszczenia z łatwością można usunąć za pomocą włosianej szczotki lub zwilżonej ściereczki. Pies tej rasy nie linieje także zbyt obficie, a sztywne włosy łatwo usunąć z mebli i ubrań.
West highland white terrier wymagać będzie jednak systematycznej, fachowej pielęgnacji polegającej na regularnym strzyżeniu i trymowaniu sierści. Zadanie to najlepiej jest powierzyć doświadczonemu groomerowi. Psy wystawowe powinny być strzyżone według wzorca, natomiast domowym pupilom sierść można nieco skrócić, co znacznie ułatwi codzienną pielęgnację.
Westie zazwyczaj nie przepadają za zabiegami higienicznymi, dlatego szczeniaka należy stopniowo przyzwyczajać do czesania i dotykania łap. Opiekun psa tej rasy powinien także regularnie sprawdzać stan uszu i oczu pupila. Niektóre westie mają skłonność do szybkiego odkładania się kamienia nazębnego i wymagać będą codziennego szczotkowania zębów.
West highland white terrier to wytrzymałe, odporne psy, które żyją średnio 12-15 lat. Dobrze znoszą niepogodę i są dość odporne na upały.
Rasa ta wykazuje jednak genetyczną skłonność do kilku chorób. Wśród dolegliwości typowych dla westie wymienić można:
Ryzyko niektórych z tych chorób można zmniejszyć, kupując szczeniaka westie z hodowli zarejestrowanej w ZKwP (FCI). Odpowiedzialni hodowcy wykonują swoim psom badania mające wykluczyć chore osobniki z dalszego rozrodu, co znacznie eliminuje występowanie poważnych chorób dziedzicznych u potomstwa.
Opiekun psa rasy west highland white terier powinien regularnie odwiedzać z psem lekarza weterynarii i wykonywać pupilowi badania profilaktyczne. W przypadku wystąpienia u westie takich problemów, jak częste drapanie się, wyłysienie lub przebarwienia na skórze, nawracające kulawizny czy szybkie męczenie się, należy zabrać psa do weterynarza. Specjalista zleci wykonanie badań mających znaleźć przyczynę problemu i wprowadzi odpowiednie leczenie.
West highland white terrier to rasa szczególnie narażona na wszelkiego rodzaju alergie. Z tego względu westie wymagać będą starannie dobranej, hipoalergicznej diety. Psa tej rasy żywić można gotowymi karmami suchymi lub mokrymi – sprawdzają się najlepiej wysokiej jakości monobiałkowe, bezzbożowe produkty. Jednak nawet one mogą zawierać uczulające psa dodatki, takie jak sztuczne konserwanty czy barwniki.
Dlatego wielu opiekunów westie decyduje się na samodzielne przygotowywanie psu posiłków. Trzeba przy tym pamiętać, że domowe jedzenie dla psa musi być zawsze odpowiednio zbilansowane. Podawanie czworonogowi diety ubogiej w witaminy lub składniki mineralne może poważnie odbić się na zdrowiu zwierzaka i poskutkować przeróżnymi chorobami. Ułożenie zdrowego jadłospisu dla westie nie jest łatwym zadaniem i wymagać będzie od opiekuna wiedzy z zakresu prawidłowego żywienia psa.
Nie znaczy to jednak, że opiekunowie nieznający się na żywieniu psów muszą stosować wysoko przetworzoną karmę. Bezpieczną alternatywą może być świeże jedzenie przygotowywane przez psi katering – PsiBufet. Posiłki PsiBufet powstają według receptur ułożonych przez doświadczonych dietetyków zwierzęcych, dzięki czemu są starannie zbilansowane i dostarczają psu wszystkich niezbędnych składników odżywczych.
Złożone są przy tym wyłącznie ze składników najwyższej jakości – mięsa, podrobów, warzyw i suplementów – dzięki czemu są wolne od zbędnych wypełniaczy i potencjalnie szkodliwych dodatków. Lekkostrawne receptury bazujące m.in. na indyku, wołowinie, kurczaku czy jagnięcinie sprawdzą się w żywieniu najbardziej wrażliwych psów i zmniejszą ryzyko wystąpienia alergii pokarmowej lub nietolerancji.
Nazwa rasy west highland white terier pochodzi od nazwy górzystego rejonu północnej Szkocji – West Highland. Miłośnicy rasy skracają ją często do pieszczotliwego „westie”, choć można spotkać się także ze skrótem WHWT.
Jeśli planujesz zostać opiekunem west highland white terriera, na te pytania warto znać odpowiedzi!