Smutny golden retriever leżący na dywanie, podczas gdy osoba głaszcze go po głowie. Pies wygląda na osłabionego lub chorego, a ręce człowieka okazują mu troskę i wsparcie.

Lamblia u psa – objawy, diagnoza i skuteczne leczenie

Zdjęcie Kasia Makulec

Autor: Kasia Makulec

Czas czytania: 9 min

27 sie 2024

  • Giardia lamblia to pierwotniak wywołujący lambliozę, znaną również jako giardioza. Choroba ta jest zoonozą, co oznacza, że zarazić może się także człowiek.
  • Objawy lamblii u psa najczęściej obejmują biegunkę, w której może pojawiać się śluz lub krew. Mogą pojawić się także wymioty, wzdęcia i gazy oraz utrata masy ciała związana z zaburzonym wchłanianiem składników odżywczych.
  • Giardia przyczepia się do ścian jelit cienkich, co prowadzi do uszkodzenia błony śluzowej. To uszkodzenie upośledza wchłanianie składników odżywczych, co może powodować niedożywienie, nawet jeśli pies spożywa normalne ilości pokarmu.
  • Zmniejszona zdolność jelit do wchłaniania tłuszczów, witamin i innych składników odżywczych prowadzi do niedoborów żywieniowych. To może skutkować pogorszeniem jakości sierści, osłabieniem układu odpornościowego oraz ogólnym osłabieniem organizmu.
  • Zakażenie Giardia może prowadzić do dysbiozy, czyli zaburzenia równowagi mikroflory jelitowej, co pogarsza trawienie i może prowadzić do dalszych problemów zdrowotnych, takich jak przewlekłe biegunki i stany zapalne jelit.
  • Przewlekła biegunka, będąca jednym z głównych objawów zakażenia, może prowadzić do odwodnienia, zwłaszcza u młodych, starszych lub osłabionych psów.
  • Jeśli zauważasz niepokojące objawy i podejrzewasz u swojego psa lambliozę, koniecznie udaj się do weterynarza, który zleci badanie kału i w przypadku pozytywnego wyniku wdroży odpowiednie leczenie.
  • Na zarażenie chorobą pasożytniczą są w szczególności psy o obniżonej odporności. Dlatego w ramach działań zapobiegawczych warto zadbać o wzmacnianie psiego układu odpornościowego. Zaleca się również profilaktyczne badania kału co kilka miesięcy.


Zauważasz u swojego psa nietypowe problemy trawienne, takie jak częsta biegunka czy wymioty? Może jest mniej energiczny niż zwykle?


Jeśli tak, to możliwe, że Twój czworonożny przyjaciel zmaga się z lambliami – mikroskopijnymi pasożytami, które mogą powodować spore kłopoty zdrowotne.


Lamblie, choć niewidoczne gołym okiem, mogą skutecznie zepsuć humor nie tylko Twojemu psu, ale i Tobie.


W tym artykule dowiesz się, czym dokładnie są lamblie, jak Twój pies może się nimi zarazić, jakie objawy powinny Cię zaniepokoić i co zrobić, aby skutecznie je wyleczyć.

Czym jest lamblia (Giardia)?

Giradria duodenalis, znana również jako Giardia lamblia i Giardia intestinalis, to mikroskopijne pasożyty, które mogą zagnieżdżać się w jelitach Twojego psa, wywołując poważne problemy zdrowotne.


Należą do grupy pierwotniaków i mimo że są niewidoczne gołym okiem, ich obecność może znacząco wpłynąć na samopoczucie i zdrowie Twojego pupila.

Cykl życia lamblii

Pasożyty te mają bardzo prosty, ale skuteczny cykl życiowy. Zakażenie zaczyna się, gdy pies połknie cysty Giardia, które mogą znajdować się w zanieczyszczonej wodzie, glebie lub odchodach innych zwierząt.


W jelicie psa cysty te przekształcają się w formy dorosłe, które namnażają się i zaczynają powodować problemy trawienne. Następnie, w procesie wydalania, ponownie przekształcają się w cysty, które mogą zakażać inne zwierzęta.


Lamblie są szczególnie problematyczne, ponieważ mogą przetrwać w trudnych warunkach środowiskowych, co czyni je trudnymi do wyeliminowania.


Rozprzestrzeniają się szybko i łatwo, zwłaszcza w miejscach, gdzie higiena nie jest na odpowiednim poziomie.


Dlatego ważne jest, aby rozpoznać i leczyć zakażenie lambliami, zanim stanie się poważnym zagrożeniem dla zdrowia Twojego psa.

Lamblia u psa – objawy

Zakażenie lambliami u psa może przebiegać na różne sposoby, od subtelnych po bardzo wyraźne objawy.


Wiele psów zarażonych Giardią może nie wykazywać żadnych oznak choroby, co utrudnia jej wykrycie na wczesnym etapie.


Jednak u innych psów pasożyty te mogą wywoływać poważne problemy trawienne i ogólne pogorszenie zdrowia.


Najczęstszym objawem lamblii u psa jest biegunka, która może być przewlekła lub występować sporadycznie. Biegunka często ma charakter tłusty, wodnisty, a czasem zawiera śluz. W niektórych przypadkach może być też krwista.


Pies może również doświadczać wymiotów oraz ogólnego osłabienia.


Długotrwałe problemy trawienne mogą prowadzić do utraty masy ciała, mimo że apetyt psa pozostaje normalny lub wręcz zwiększony.


Inne objawy to wzdęcia i gazy oraz bóle brzucha, które mogą sprawiać, że pies staje się niespokojny, unika jedzenia lub w ogóle traci zainteresowanie codziennymi aktywnościami.


Ponieważ lamblie uszkadzają błonę śluzową jelit, mogą również powodować zaburzenia wchłaniania składników odżywczych, co prowadzi do pogorszenia kondycji skóry i sierści psa.


Warto pamiętać, że objawy te mogą być bardziej nasilone u młodych szczeniąt, starszych psów oraz psów z osłabionym układem odpornościowym. W takich przypadkach infekcja może przebiegać bardziej agresywnie, prowadząc do poważniejszych komplikacji zdrowotnych, takich jak odwodnienie lub niedożywienie.


Jeśli zauważysz u swojego psa którykolwiek z tych objawów, zwłaszcza jeśli trwają one dłużej niż kilka dni, warto jak najszybciej skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Jak psy zarażają się lamblią?

Zarażenie lambliami to niestety dość częsty problem, zwłaszcza w miejscach, gdzie psy mają bliski kontakt z innymi zwierzętami lub środowiskiem o niskiej higienie. Choć do zakażenia może dojść tak naprawdę na każdym spacerze.


Lamblie najczęściej dostają się do organizmu psa przez połknięcie cyst, które znajdują się w zanieczyszczonej wodzie, glebie lub na innych powierzchniach. Mogą także występować w odchodach zainfekowanych zwierząt.


Psy mogą zarazić się lambliami na różne sposoby:


  • woda pitna – najczęstszym źródłem zakażenia jest woda skażona cystami Giardia. Może to być woda z kałuży, rzeki, jeziora, a nawet zanieczyszczona woda pitna w domu;
  • kontakt z odchodami – psy, które mają tendencję do węszenia lub jedzenia odchodów innych zwierząt, są bardziej narażone na zarażenie. Nawet krótkotrwały kontakt z zakażonymi odchodami może wystarczyć, aby pies połknął cysty;
  • zanieczyszczona gleba – lamblie mogą przetrwać w glebie, zwłaszcza w wilgotnych i zacienionych miejscach. Psy, które bawią się lub kopią w takich miejscach, mogą łatwo przenieść cysty do swojego organizmu;
  • kontakt z innymi zarażonymi zwierzętami – psy w schroniskach, parkach dla psów lub innych miejscach, gdzie gromadzą się zwierzęta, są bardziej narażone na bezpośredni kontakt z zakażonymi osobnikami.


Nie wszystkiemu będziemy w stanie zapobiec, choć dobrze zdawać sobie sprawę z tych zagrożeń i podejmować środki ostrożności, takie jak unikanie podejrzanych źródeł wody, regularne sprzątanie po psie oraz dbanie o higienę swojego pupila.

Czy człowiek może zarazić się lamblią od psa?

Tak, lamblią od psa może zarazić się także człowiek.


Lamblie to pasożyty, które mogą przenosić się między różnymi gatunkami, w tym między psami a ludźmi. Zakażenie to nazywane jest zoonozą.


Do zarażenia może dojść, gdy cysty Giardia z odchodów zakażonego psa dostaną się do organizmu człowieka. Narażone zwłaszcza dzieci, osoby starsze oraz osoby z osłabionym układem odpornościowym.


Opiekunowie psów zarażonych lambliami powinni szczególnie dbać o higienę osobistą i regularnie myć ręce po kontakcie z pupilem. Należy również utrzymywać czystość w domu, zwłaszcza w miejscach, w których często przebywa pies. Warto często myć podłogę oraz prać pościel, psie kocyki i legowisko w wysokich temperaturach.


Regularne badania weterynaryjne i odpowiednie leczenie psów również znacznie zmniejsza ryzyko przeniesienia pasożytów na ludzi. Dbając o zdrowie swojego psa, chronisz również siebie i swoją rodzinę przed potencjalnym zagrożeniem.

Diagnoza lambliozy

Rozpoznanie lamblii u psa może być wyzwaniem, ponieważ objawy zakażenia są często niespecyficzne i mogą przypominać inne problemy zdrowotne, takie jak infekcje bakteryjne czy nietolerancje pokarmowe.


Jeśli podejrzewasz u swojego psa zakażenie lambliami, pierwszy krok do diagnozy to wizyta u lekarza weterynarii, który przeprowadzi odpowiednie badania.

W jaki sposób weterynarz zdiagnozuje Giardię u psa?

Najczęściej stosowaną metodą diagnozy jest badanie kału na obecność pasożytów i pierwotniaków.


Lekarz poprosi Cię o zebranie próbek kału psa z trzech dni, które następnie odeśle do laboratorium, gdzie zostaną przeanalizowane pod mikroskopem w poszukiwaniu cyst Giardia.


Kał zbieramy przez trzy dni, aby zwiększyć szanse na wykrycie pasożyta – cysty lamblii wydalane są bardzo nie regularne, zatem nie zawsze są obecne w każdej próbce. Przez to czasem wynik badania może być fałszywie negatywny.


W niektórych przypadkach weterynarz może zlecić specjalistyczne testy laboratoryjne, takie jak testy immunoenzymatyczne (ELISA) lub testy PCR, które są bardziej czułe i mogą wykryć nawet niskie poziomy zakażenia. Testy te identyfikują specyficzne antygeny lamblii lub ich DNA w próbce kału.


Warto również wspomnieć, że weterynarz może przeprowadzić szczegółowy wywiad, aby zrozumieć historię zdrowia psa, jego codzienne nawyki, a także okoliczności, które mogły doprowadzić do zakażenia.


Informacje o niedawnych podróżach, kontaktach z innymi zwierzętami, czy miejscach, gdzie pies mógł pić nieznaną wodę, mogą być bardzo pomocne w postawieniu właściwej diagnozy.

Jak wygląda leczenie giardiozy u psa?

Odpowiednie leczenie lambliozy u psa jest kluczowe, aby pozbyć się pasożytów i przywrócić zdrowie Twojemu psu.

Leki przeciwpasożytnicze

Najczęściej stosowanymi lekami w leczeniu lamblii są metronidazol i fenbendazol.


Metronidazol jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania, który skutecznie eliminuje pasożyty. Z kolei fenbendazol to lek przeciwpasożytniczy, który jest również skuteczny w zwalczaniu Giardii.


W niektórych przypadkach lekarz weterynarii może zalecić stosowanie obu leków jednocześnie, aby zwiększyć skuteczność leczenia. Terapia zwykle trwa od kilku dni do dwóch tygodni, w zależności od nasilenia infekcji.

Kontrola po leczeniu

Po zakończeniu leczenia lambliozy weterynarz zaleci powtórne badanie kału, aby upewnić się, że pasożyty zostały całkowicie wyeliminowane.


W niektórych przypadkach konieczne może być przedłużenie leczenia lub zastosowanie dodatkowych leków, jeśli objawy nadal się utrzymują lub jeśli istnieje ryzyko, że pies mógł ponownie się zarazić.


Pamiętaj, że w walce z lambliami kluczowa jest konsekwencja. Regularne wizyty u weterynarza, odpowiednia higiena i szybkie działanie w przypadku podejrzenia zakażenia mogą znacząco wpłynąć na zdrowie Twojego psa.

Domowe sposoby na lamblie u psa

Oprócz leczenia wdrożonego przez lekarza weterynarii, możemy również wspomóc się w walce z lamblią domowymi sposobami.


Pamiętajmy jednak, żeby nie leczyć psa na własną rękę. Przede wszystkim stosujmy się do zaleceń weterynarza, a poniższe sposoby traktujmy jako dodatkowe.

Dieta i suplementy

Podczas leczenia warto zadbać o dietę psa.


Lekkostrawna dieta może pomóc w złagodzeniu objawów biegunki i wspierać układ trawienny. Warto podzielić dzienną porcję jedzenia na 3 lub 4 mniejsze posiłki, które będą mniej obciążające dla przewodu pokarmowego psa.


Przy stosowaniu leków przeciwpasożytniczych lekarz prawdopodobnie zaleci również podawanie psu probiotyków, które pomagają odbudować zdrową florę bakteryjną jelit i wspierają układ odpornościowy w walce z pasożytami.

Zarządzanie higieną

Leczenie lamblii wymaga również szczególnej dbałości o higienę, aby uniknąć ponownego zakażenia.


W tym celu należy regularnie sprzątać po psie, zwłaszcza w miejscach, gdzie załatwia swoje potrzeby. Wszystkie legowiska, zabawki, miski na jedzenie i wodę powinny być regularnie dezynfekowane.


Powinniśmy też dokładnie wykąpać psa. Możemy użyć w tym celu szamponu przeciwbakteryjnego – szczególnie polecane są te z chlorheksydyną (delikatna substancja bakteriobójcza).


Oprócz tego warto podmywać psu okolice odbytu po każdym wypróżnieniu, aby usunąć z niej cysty lamblii wydalane z kałem, które w przeciwnym razie pies wyliże lub przeniesie np. na legowisko.


Ważne jest także, aby unikać miejsc, gdzie pies mógłby mieć kontakt z zakażoną wodą lub ziemią. Warto na kilka tygodni zmienić trasy spacerowe, aby nie odwiedzać miejsc, w których prawdopodobnie doszło do zarażenia.

Jak uchronić psa przed lambliozą?

Nie jesteśmy w stanie urchronić psa przed tą chorobą w 100%. Możemy i powinniśmy natomiast podjąć działania profilaktyczne, które pomogą zminimalizować to ryzyko.


Przede wszystkim dobrze jest zadbać o zwiększenie odporności psa – zdrowe, odporne osobniki są zazwyczaj mniej narażone na zakażenie.


Tutaj w szczególności ważna jest odpowiednia, zbilansowana dieta, która dostarcza psu wszystkich niezbędnych składników odżywczych, a także witamin i minerałów.


Pomocne mogą okazać się również suplementy, takie jak kwasy tłuszczowe omega-3 i probiotyki. Przed ich wprowadzeniem należy jednak skonsultować się z lekarzem weterynarii lub dietetykiem w celu dobrania odpowiedniego preparatu i dawkowania.


Poza tym, weterynarz może zalecić przeprowadzanie profilaktycznych badań kału co kilka miesięcy, szczególnie jeśli Twój pies ma tendencję do częstych problemów trawiennych lub przebywa w miejscach o podwyższonym ryzyku zakażenia.


Regularne badania kału to jedna z najlepszych metod wczesnego wykrywania lamblii. Wczesne wykrycie pasożytów z kolei pozwala na szybsze wdrożenie leczenia i minimalizuje ryzyko powikłań.

Podsumowanie

Regularne badania, odpowiednia dieta, dbałość o higienę oraz szybkie reagowanie na niepokojące objawy mogą znacząco zmniejszyć ryzyko zakażenia lambliami i pomóc w skutecznym leczeniu, jeśli do infekcji już doszło.


Pamiętaj, że Twój pies polega na Tobie, jeśli chodzi o jego zdrowie i dobre samopoczucie. Dlatego nie bagatelizuj zmian w zachowaniu swojego pupila i nie wahaj się konsultować z weterynarzem, gdy tylko coś Cię zaniepokoi.


Regularne działania profilaktyczne i świadoma opieka to najlepszy sposób na zapewnienie długiego i zdrowego życia Twojemu przyjacielowi.

Bibliografia

Zdjęcie Kasia Makulec

Kasia Makulec

Kasia zaczęła swoją przygodę z psami w 2019 roku, kiedy została domem tymczasowym dla psiaków z Fundacji Rasowy Kundel. Przez jej dom przewinęło się 12 różnych piesków, a ostatni z nich – Gucio – został z nią na zawsze. W 2023 roku ukończyła kurs trenerski w warszawskiej szkole dla psów Wymarzony pies. Stale zgłębia swoją wiedzę, czytając książki oraz biorąc udział w kursach i szkoleniach. Praca w PsiBufet pozwala jej łączyć dwie największe pasje – pieski i pisanie.