Bullmastiff to duży, krótkowłosy pies o masywnej głowie i skróconej kufie. Psy tej rasy są odważne, aktywne i wytrzymałe, a przy tym opanowane i wrażliwe. Bullmastiffy posiadają silny instynkt obronny, dlatego sprawdzą się w roli domowego stróża. Wymagają doświadczonego opiekuna, gdyż nieodpowiednio wychowane mogą stać się bardzo agresywne.
Aktywność
7/10
Pielęgnacja
2/10
Podatność
6/10
Długość życia
3/10
Z tego artykułu dowiesz się:
Ile kosztuje bullmastiff?
Ile żyje bullmastiff?
Bullmastiff czy cane corso italiano?
Czy bullmastiff nadaje się do bloku?
Czy bullmastiff się ślini?
Bullmastiff to duży, mocno zbudowany pies mogący ważyć nawet 60 kg. Psy tej rasy mają dużą, szeroką głowę o krótkiej kufie zakończonej dobrze rozwiniętym nosem. Ciemne lub orzechowe oczy bullmastiffa są średniej wielkości, a trójkątne, dość małe uszy powinny zwisać po obu stronach głowy i nadawać jej kanciastego wyglądu.
Psy tej rasy mają zwarty, prosty tułów o szerokiej i głębokiej klatce piersiowej, zakończony grubym, zwężającym się ku końcowi ogonem. Kończyny bullmastiffa muszą być dość szeroko rozstawione, równoległe i mocne, powinny umożliwiać psu zdecydowany i harmonijny ruch.
Bullmastiffy mają krótką, przylegającą sierść złożoną z twardych włosów okrywowych. W rasie tej akceptowane są wszystkie odcienie umaszczenia pręgowanego, płowego i czerwonego. Każdy pies musi mieć czarną maskę, czarne znaczenia wokół oczu i ciemne końce uszu. Dopuszczalna jest niewielka biała plamka na piersi.
Bullmastiff to rasa wyhodowana do stróżowania i pomocy przy zwalczaniu kłusownictwa. Psy te musiały być czujne, odważne, zwinne i zawsze gotowe do obrony opiekuna przed zagrożeniem. Sprawia to, że dzisiejsze psy tej rasy są aktywne, oddane swojej rodzinie i nieufne w stosunku do obcych osób.
Bullmastiffy silnie przywiązują się do członków swojej rodziny i chętnie okazują swoje uczucia, jednak nie mają skłonności do natarczywego domagania się o uwagę. Wykazują dużą cierpliwość w stosunku do dzieci, choć niedelikatnie traktowane potrafią okazać swoje niezadowolenie i bywają dość niedelikatne. Sprawia to, że kontakty psa tej rasy z dziećmi muszą być zawsze nadzorowane przez osobę dorosłą.
W kontaktach z obcymi osobami bullmastiffy wykazują podejrzliwość, jednak szybko przekonują się do gości. Psy tej rasy sprawdzą się doskonale w roli domowego stróża, choć nie są zbyt szczekliwe - potencjalnych intruzów odganiają przede wszystkim groźnym wyglądem. Mimo to bullmastiff nie powinien mieszkać wyłącznie w ogrodzie ani w kojcu. Pozbawiony kontaktów z rodziną i bez odpowiedniej socjalizacji stanie się nieszczęśliwy i sfrustrowany, co może przyczynić się do agresji.
Bullmastiffy są odważne, opanowane i spokojne, dlatego zazwyczaj nie zwracają uwagi na zaczepki psów napotkanych na spacerze. Jednak gdy zostaną zaatakowane, będą gwałtownie się bronić. Psy tej rasy preferują dość niedelikatną zabawę, która może nie spodobać się wrażliwszym psom. Dlatego ich kontakty z innymi czworonogami (szczególnie mniejszymi) powinny być zawsze nadzorowane przez opiekuna.
Bullmastiffowi należy zapewnić staranną socjalizację w wieku szczenięcym – zajęcia w psim przedszkolu zmniejszą ryzyko agresywnych zachowań podczas spotkań z innymi psami i nauczą właściwej komunikacji z przedstawicielami tego samego gatunku. Bullmastiffy miewają skłonność do ganiania mniejszych zwierząt, jednak po odpowiednim zapoznaniu mogą zamieszkać z kotem.
Bullmastiff lubi ruch, zabawę i potrzebuje codziennej dawki aktywności fizycznej. Nie jest jednak typem wyczynowca – od wielogodzinnego biegania woli spokojne, długie spacery, po których będzie mógł odpocząć na wygodnej kanapie. Nieufne w stosunku do obcych osób bullmastiffy nie czują się zbyt dobrze w zatłoczonych miastach, dlatego spacery powinny odbywać się raczej w spokojnej, cichej okolicy.
Psy tej rasy nie mają skłonności do ucieczek i z reguły trzymają się blisko opiekuna, jednak powinny być prowadzone na lince w miejscach, w których mogłyby napotkać dziką zwierzynę. Bullmastiff nie przepada też za nagłymi zmianami otoczenia, nie będzie więc dobrym wyborem dla osób, które lubią dużo podróżować.
Inteligentne, oddane opiekunowi bullmastiffy dość szybko się uczą. Mają jednak dość silny charakter i bywają uparte, dlatego opiekun nie powinien wymagać od nich ślepego posłuszeństwa. Podczas szkolenia nie należy uciekać się do metod awersyjnych – krzyk i kary mogą sprawić, że wrażliwy pies zacznie unikać opiekuna lub będzie agresywnie bronić się przed złym traktowaniem. Wychowanie powinno opierać się o metody pozytywne, polegające na nagradzaniu psa za odpowiednie zachowanie, a sesje szkoleniowe powinny być krótkie i przeplatane zabawą.
Bullmastiff to rasa wyhodowana w XIX wieku w Wielkiej Brytanii. Duże, odważne i silne psy miały pomagać strażnikom leśnym podczas zwalczania kłusownictwa. Sprawdzały się także w roli stróża.
Przodkowie dzisiejszych bullmastiffów dotarli na Wyspy Brytyjskie za sprawą Rzymian, którzy wraz z wojskami zabierali na podboje także swoje psy bojowe. Duże, mocne psy gotowe bronić swojego opiekuna zyskały popularność w XVIII wieku, kiedy to zaczęły być wykorzystywane do obrony dobytku przed złodziejami. Stopniowo zyskiwały coraz większą popularność i były krzyżowane z wieloma lokalnymi rasami.
W XIX wieku ogromną odwagę, zwinność i nieustępliwość molosów docenili strażnicy leśni zajmujący się zwalczaniem kłusownictwa. Aby udoskonalić rasę, krzyżowano je z psami obronnymi i myśliwskimi – w tym z dogami niemieckimi, chartami irlandzkimi i bloodhoundami.
Zadowalające efekty osiągnięto jednak dopiero, gdy do krzyżówek wykorzystano starego buldoga angielskiego. W ten sposób uzyskano masywnego, choć wciąż szybkiego i zwinnego psa obronnego, którego zadaniem było wytropienie i pilnowanie kłusownika do czasu przybycia strażnika. Preferowano psy o ciemnym umaszczeniu, gdyż w ten sposób były mniej widoczne po zmroku.
Poszczególne bullmastiffy dość znacznie różniły się wyglądem – uwagę zwracano bowiem głównie na ich charakter i zdolność do pracy. Dopiero w 1925 roku powstał pierwszy wzorzec. Rasa bullmastiff została oficjalnie uznana przez FCI w 1955 roku.
Obecnie bullmastiffy to wciąż ceniona rasa psów obronnych i stróżujących. Łagodne nastawienie do domowników sprawia, że psy te sprawdzają się także w roli towarzysza rodziny. Bullmastiffy nie są zbyt często wybierane przez osoby mieszkające w dużych miastach – ciężki charakter i duża podejrzliwość w stosunku do obcych osób sprawiają, że psy te najlepiej czują się w domach z ogrodem, którego mogą pilnować.
Bullmastiff nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Psy te wykazują predyspozycje do kilku chorób i mogą wymagać starannie dobranej diety.
Krótka, twarda sierść bullmastiffa nie wymaga czasochłonnych zabiegów pielęgnacyjnych. Psa tej rasy wystarczy regularnie szczotkować przy użyciu gumowego zgrzebła lub furminatora. Pozwoli to usunąć nadmiar martwych włosów i pobudzi krążenie krwi w skórze.
Bullmastiffy nie potrzebują też częstych kąpieli – zanieczyszczenia z krótkiej sierści można usunąć za pomocą zwilżonej ściereczki lub włosianej szczotki.
Na uwagę opiekuna zasługują fałdy na pysku, które mogą być podatne na stany zapalne i będą wymagać przemywania specjalnym płynem do pielęgnacji. Należy także regularnie sprawdzać stan uszu, oczu i pazurów psa.
Bullmastiffy to silne, wytrzymałe psy, które dość dobrze znoszą zimowe chłody i cieplejsze letnie dni. Trzeba jednak pamiętać, że podobnie jak inne rasy o skróconym pysku, psy te mogą być podatne na przegrzanie, dlatego podczas największych upałów należy unikać intensywnej aktywności fizycznej. Natomiast wyjątkowo silne mrozy mogą być wskazaniem do założenia psu ciepłego okrycia.
Bullmastiffy narażone są na kilka chorób typowych dla dużych molosów. Wśród najczęstszych problemów zdrowotnych wymienia się:
dysplazję stawów łokciowych i biodrowych,
wady ukształtowania powiek (entropium),
postępujący zanik siatkówki,
niedoczynność tarczycy,
kardiomiopatię rozstrzeniową,
podzastawkowe zwężenie ujścia aorty,
chłoniaki,
rozszerzenie i skręt żołądka.
Opiekun chcący zmniejszyć ryzyko poważnych chorób u pupila powinien kupić szczeniaka z hodowli zarejestrowanej w ZKwP (FCI). Odpowiedzialni, doświadczeni hodowcy dbają o zdrowie swoich psów i wykonują im niezbędne badania pozwalające wykluczyć chore osobniki z dalszej hodowli. Dzięki temu rodzicami miotów zostają wyłącznie zdrowe, silne psy, które nie przekażą szczeniętom wadliwych genów. Dobry hodowca dba także o odpowiednie żywienie szczeniąt, szczepienia i odrobaczanie, co poprawia odporność maluchów i sprawia, że w dorosłym wieku będą mniej podatne na infekcje.
Pies rasy bullmastiff powinien regularnie odwiedzać lekarza weterynarii. Coroczny, profilaktyczny przegląd zdrowia pozwoli opiekunowi upewnić się, że jego pupil jest zdrowy i nie wymaga żadnego leczenia ani specjalistycznej diety.
Wizytę u lekarza weterynarii należy zaplanować także wtedy, gdy u psa pojawią się niepokojące objawy – na przykład kulawizna, szybkie męczenie się, nawracająca biegunka czy nagłe osłabienie.
Bullmastiffy nie są wybrednymi psami i chętnie zjedzą wszystko, co trafi do ich miski. Dobry apetyt w połączeniu z niewielką dawką ruchu może przyczynić się do otyłości, która jest wyjątkowo niebezpieczna u dużych psów i znacząco zwiększy ryzyko problemów ze stawami. Dlatego opiekun powinien ostrożnie dawkować psu jedzenie i unikać podawania zbyt dużej ilości przekąsek. Głęboka klatka piersiowa sprawia, że bullmastiffy narażone są także na potencjalnie śmiertelny skręt żołądka. Ryzyko tego problemu można zmniejszyć, dzieląc psu dzienną dawkę jedzenia na trzy porcje i zapewniając psu minimum 30 minut odpoczynku po każdym posiłku.
Większość bullmastiffów dobrze toleruje każdy rodzaj diety. Psy tej rasy można karmić zarówno gotowymi karmami przeznaczonymi dla dużych ras, jak i domowymi posiłkami złożonymi z mięsa i warzyw. Opiekunowie chcący podawać psu dietę domową muszą pamiętać o odpowiednim zbilansowaniu jadłospisu pupila.
Oprócz mięsa, podrobów i warzyw posiłki powinny zawierać także właściwie dobrane suplementy, które dostarczą psu niezbędnych mu substancji mineralnych i witamin. Zarówno niedobór, jak i nadmiar tych składników będzie niebezpieczny dla zdrowia psa i może stać się przyczyną poważnych chorób. Szczególnie ważne jest prawidłowe żywienie w wieku szczenięcym, gdyż rozwijający się organizm jest wyjątkowo narażony na wszelkie błędy popełniane przez opiekunów.
Dobrą alternatywą dla samodzielnego gotowania może być jedzenie oferowane przez firmy kareingowe dla psów – na przykład PsiBufet. Posiłki przygotowane przez PsiBufet składają się wyłącznie z najwyższej jakości świeżego mięsa, podrobów i warzyw, uzupełnione zostały także o odpowiednio dobrane suplementy. Dzięki temu posiłki psa są dobrze zbilansowane i dostarczają wszystkich składników odżywczych potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Jedzenie PsiBufet nie zawiera żadnych zbędnych wypełniaczy, sztucznych barwników ani konserwantów. Dzięki temu nie wywołuje niestrawności ani alergii nawet u bardzo wrażliwych psów. Posiłki dostarczane są w opakowaniach zawierających porcje dobrane do potrzeb danego psa wynikających z jego indywidualnych cech – wielkości, rasy, stanu zdrowia i poziomu aktywności. Dlatego opiekun nie musi martwić się o przekarmienie pupila.
Poprawna polska nazwa rasy brzmi bullmastiff. Często jest jednak zapisywana niepoprawnie jako bulmastif, bullmastif czy bulmastyf.
Jeśli planujesz zostać opiekunem bullmastiffa, na te pytania warto znać odpowiedzi!
Ile kosztuje bullmastiff? Cena szczeniaka tej rasy wynosi około 6000 zł. To, ile kosztuje bullmastiff, zależy głównie od stanu zdrowia rodziców miotu i ich osiągnięć wystawowych, a także od renomy hodowcy.
Ile żyje bullmastiff? Podobnie jak inne molosy, bullmastiffy nie należą do ras długowiecznych – średnia długość życia psa tej rasy wynosi 7 lat. To, ile żyć będzie bullmastiff, zależy przede wszystkim od genów przekazanych mu przez rodziców, a także od opieki zdrowotnej i sposobu żywienia zapewnionego przez opiekuna.
Bullmastiff czy cane corso italiano? Bullmastiff i cane corso italiano to dość podobne rasy w typie molosa. Obydwa psy są duże, masywne i silne, mają krótką sierść i skrócony pysk. Nie różnią się także zbytnio charakterem – są odważne, nieufne w stosunku do obcych osób i mają skłonność do stróżowania. Rasy te wymagają doświadczonego opiekuna, który zapewni im odpowiednią socjalizację i zapobiegnie nadmiernej agresji.
Czy bullmastiff nadaje się do bloku? Bullmastiff nie nadaje się do bloku. Psy tej rasy są bardzo nieufne w stosunku do obcych osób, dlatego źle się czują w miastach – ciągły stres może spowodować, że zaczną zachowywać się agresywnie. Bullmastiffy najlepiej czują się w domach ze swobodnym dostępem do ogrodu, w spokojnej i cichej okolicy.
Czy bullmastiff się ślini? Bullmastiff nie ma długich, obwisłych fafli, jednak może się dość obficie ślinić.