Cane corso to duży, krzepki i dobrze umięśniony pies o masywnej głowie. Psy tej rasy to typowe molosy – mocno przywiązują się do członków swojej rodziny, natomiast w stosunku do obcych wykazują dużą rezerwę i przejawiają skłonność do stróżowania. Nieodpowiednio wychowane mogą stać się niebezpieczne, dlatego potrzebują odpowiedzialnego, doświadczonego opiekuna.
Aktywność
4/10
Pielęgnacja
3/10
Podatność
4/10
Długość życia
5/10
Ile żyje cane corso?
Cane corso - pies czy suka?
Jaka karma dla cane corso?
Czy cane corso jest agresywny?
Ile kosztuje cane corso?
Cane corso italiano to masywne i dobrze umięśnione psy o eleganckiej, lekko wydłużonej sylwetce. Samce tej rasy mogą ważyć od 45 do 50 kg. Suki są nieco mniejsze, a ich masa ciała wynosi od 40 do 45 kg. Cane corso powinien mieć dużą i szeroką głowę o mocnej, kanciastej i tępo zakończonej kufie z dużym nosem. Wargi u psa tej rasy mogą być umiarkowanie obwisłe, a szczęki muszą być potężne i zaokrąglone. Oczy cane corso są średniej wielkości, owalne, o bystrym wyrazie i możliwie ciemnym kolorze. Wiszące uszy powinny być trójkątne i szeroko osadzone.
Tułów u psa tej rasy jest nieco dłuższy niż wysokość w kłębie. Musi być prosty, mocny i umięśniony, a dobrze rozwinięta klatka piersiowa powinna sięgać psu do łokcia. Kończyny cane corso są dobrze umięśnione i mocne, a ogon prosty i gruby u nasady.
Dwuwarstwowa sierść cane corso składa się z krótkiego, lśniącego i bardzo gęstego włosa okrywowego oraz lekkiego podszerstka. Psy tej rasy występować mogą w kilku umaszczeniach – czarnym, ołowianym, jasnoszarym, płowym, czerwonym i pręgowanym. U psów płowych i pręgowanych maska nie powinna obejmować oczu. U psów tej rasy dopuszcza się małą, białą plamkę na piersi i niewielką ilość bieli na grzbiecie nosa oraz końcach palców.
Cane corso są oddane opiekunowi, dobrze tolerują dzieci i zwierzęta należące do rodziny. W stosunku do obcych mogą natomiast wykazywać dużą nieufność, nie powinny jednak zachowywać się agresywnie, jeśli nie zostaną sprowokowane.
Psy rasy cane corso italiano silnie przywiązują się do członków swojej rodziny, choć nie mają skłonności do zbyt wylewnego okazywania uczuć. W stosunku do dzieci są cierpliwe, wyrozumiałe i delikatne. Należy jednak pamiętać, że tak duże psy mogą nawet niechcący wyrządzić maluchowi poważną krzywdę, dlatego ich kontakty z dziećmi powinny odbywać się zawsze pod nadzorem osoby dorosłej.
Cane corso nie ma skłonności do szczekania, jednak jest czujny i wyjątkowo sprawny, dlatego sprawdzi się jako stróż. Nieufność w stosunku do obcych ludzi i potężne rozmiary mogą sprawić, że nieodpowiednio wychowany pies tej rasy stanie się agresywny i niebezpieczny. Z tego względu opiekun powinien mieć duże doświadczenie i zapewnić psu prawidłową socjalizację już od wieku szczenięcego.
Cane corso nie powinien także mieszkać w kojcu – musi chodzić na regularne spacery i mieć kontakt z członkami rodziny. W przeciwnym razie stanie się sfrustrowany i reaktywny.
Cane corso dobrze dogadują się z innymi zwierzętami mieszkającymi w domu, jednak z reguły nie przepadają za kontaktami z obcymi psami. Szczególnie samce mogą mieć skłonność do popadania w konflikty. Szczeniętom tej rasy należy więc zapewnić odpowiednią socjalizację z innymi psami, na przykład podczas zajęć w psim przedszkolu.
Kontakty cane corso z psami powinny być także zawsze kontrolowane przez opiekuna, gdyż tak duży pies może z łatwością wyrządzić krzywdę mniejszym czworonogom.
Cane corso italiano nie są urodzonymi sportowcami. Młodsze psy lubią wprawdzie zabawę i aktywność fizyczną, jednak wraz z wiekiem stają się dużo spokojniejsze i od szaleńczych gonitw wolą leniwe przechadzanie się po ogrodzie lub wylegiwanie na ganku.
Trzeba jednak pamiętać, że cane corso potrzebuje ruchu i regularnych, umiarkowanie obciążających spacerów – aktywność fizyczna pozwoli zachować psu szczupłą, umięśnioną sylwetkę i umożliwi prawidłowy rozwój.
Psy rasy cane corso są inteligentne i lubią współpracować z opiekunem. Jednak nie należy wymagać od nich ślepego posłuszeństwa i idealnej precyzji – podobnie jak inne molosy, cane corso mają skłonność do niespiesznego i niedbałego wykonywania komend, przez co nie sprawdzają się zazwyczaj w większości sportów kynologicznych.
W szkoleniu psów tej rasy nie należy stosować krzyku ani przemocy. Niewłaściwe traktowanie może sprawić, że cane corso zacznie unikać opiekuna, a nawet stanie się wobec niego agresywny. Najlepszym sposobem na naukę jest nagradzanie psa za właściwe zachowanie.
Jeśli wychowanie psa tej rasy staje się dla opiekuna zbyt trudne, powinien on jak najszybciej skontaktować się z doświadczonym behawiorystą lub trenerem pracującym metodami pozytywnymi.
Cane corso italiano to rasa pochodząca z południowych Włoch. Jej przodkami były rzymskie molosy przeznaczone do polowań na dużą zwierzynę i pilnowania stad bydła.
Pierwsze duże molosy trafiły do Włoch podczas rzymskich podbojów. Silne, potężnie zbudowane i odważne psy o rozwiniętym instynkcie stróżowania doskonale sprawdziły się w roli strażników obejścia i często wykorzystywane były także do polowań na dziki i borsuki. Na farmach pomagały rolnikom, broniąc stad zwierząt przed drapieżnikami i uczestnicząc w obsłudze trzody chlewnej.
Popularność czarnych, masywnych i zwinnych psów znacząco spadła, gdy w latach 60. XX wieku zrezygnowano we Włoszech z dotychczasowego systemu dzierżawy pól uprawnych. Czworonogi te przetrwały wyłącznie w Apulii - południowym rejonie kraju.
Rasa cane corso italiano odrodziła się pod koniec XX wieku za sprawą kilku hodowców oddanych rasie. Jednym z nich był Vito Indiveri, podróżny handlarz pochodzący z farmerskiej rodziny zajmującej się hodowlą koni. Zafascynowany sprawnymi molosami swoich klientów postanowił zwiększyć popularność psów w tym typie.
W rozpowszechnianiu rasy udział mieli także Giovanni Bonnetti, Paolo Breber i Stefano Gandolfi. Pierwszy miot szczeniąt, o których wygląd oparto wzorzec cane corso italiano, urodził się w 1980 roku w hodowli prowadzonej przez braci Malavasi.
W 1983 roku założono pierwszy klub rasy - Society Amorati Cane Corso. FCI uznało wstępne istnienie rasy 13 lat później, natomiast w 2007 roku cane corso italiano znalazły się na liście oficjalnie uznanych ras.
Obecnie cane corso jest dość dobrze znaną na świecie rasą, choć ze względu na duże rozmiary, trudne wychowanie i silny instynkt obronny nie cieszy się zbyt dużą popularnością w miastach. Najlepszym środowiskiem dla psów rasy cane corso italiano będzie dom w spokojnej okolicy.
Cane corso italiano nie wymagają czasochłonnej pielęgnacji. Podobnie jak inne masywne rasy, mogą cierpieć na dolegliwości zdrowotne typowe dla dużych psów i wymagać będą odpowiedniej diety.
Pielęgnacja krótkiej sierści cane corso nie nastręcza zbyt wielu problemów. Aby pies nie liniał obficie, należy regularnie wyczesywać martwy podszerstek za pomocą gumowego zgrzebła lub rękawicy z wypustkami. Czesanie zapewni także masaż skóry, pobudzi w niej krążenie i zapewni jej lepszy dostęp do powietrza.
Zdrowy cane corso italiano nie wymaga częstego kąpania. Zanieczyszczenia takie jak piach i błoto wystarczy usunąć z sierści włosianą szczotką. Jeśli jednak kąpiel okaże się niezbędna, psa należy umyć hipoalergicznym szamponem przeznaczonym dla psów o wrażliwej skórze, a następnie dokładnie wytrzeć ręcznikiem. Psy z problemami skórnymi, takimi jak łojotok czy nużyca, mogą wymagać kąpieli leczniczych zaleconych przez lekarza weterynarii.
Opiekun psa tej rasy powinien także kontrolować stan uszu, oczu i pazurów pupila. Jeśli w oczach lub uszach pojawi się wydzielina lub staną się one zaczerwienione, należy udać się z psem do lekarza weterynarii.
Podobnie jak inne psy ras dużych i olbrzymich, cane corso italiano żyją stosunkowo krótko – średnia długość ich życia wynosi 9 lat. Rasa ta podatna jest przede wszystkim na udar cieplny, dolegliwości ze strony układu ruchu i problemy skórne.
Wśród chorób typowych dla cane corso wymienia się między innymi:
Niektórych chorób typowych dla rasy można uniknąć, kupując szczeniaka cane corso z dobrej hodowli zarejestrowanej w ZKwP (FCI). Odpowiedzialni hodowcy dopuszczają do rozrodu wyłącznie zdrowe psy przebadane w kierunku dysplazji, chorób serca i oczu.
Opiekun cane corso powinien również zapewnić swojemu pupilowi regularne kontrole weterynaryjne obejmujące coroczne badania krwi. Pies tej rasy powinien być także pod opieką lekarza weterynarii specjalizującego się w ortopedii oraz psiego okulisty. W przypadku, gdy pies zacznie kuleć, mieć problemy ze skórą, oczami lub trawieniem, należy zabrać go do specjalisty i poprosić o wykonanie psu badań niezbędnych do zdiagnozowania przyczyny problemów.
Cane corso italiano potrzebują stosunkowo dużych ilości pożywienia. Podawana im dieta musi być dostosowana do indywidualnych potrzeb psa wynikających z jego wieku, stanu zdrowia i poziomu aktywności. Opiekun psa tej rasy powinien pamiętać, że cane corso narażone są na potencjalnie śmiertelny skręt żołądka, dlatego dzienna dawka pożywienia powinna być podzielona przynajmniej na dwa posiłki, a pies powinien mieć zapewnione przynajmniej 30 minut odpoczynku po jedzeniu.
W żywieniu cane corso sprawdzają się zarówno gotowe karmy suche i mokre przeznaczone dla psów ras dużych i olbrzymich, jak i domowe posiłki – gotowane lub surowe. W przypadku psów z nawracającymi problemami trawiennymi i alergiami pokarmowymi lepiej sprawdzają się diety złożone wyłącznie ze świeżych składników. Opiekun chcący samodzielnie przygotowywać psu jedzenie, powinien jednak pamiętać, że posiłki muszą być dobrze zbilansowane pod kątem wszystkich niezbędnych psu składników pokarmowych.
Ułożenie domowego jadłospisu zawierającego substancje odżywcze w odpowiednich proporcjach nie jest łatwym zadaniem. Dlatego osoby chcące podawać psu nisko przetworzoną, świeżą dietę powinny mieć duże doświadczenie i wiedzę z zakresu prawidłowego żywienia psów. Alternatywnym sposobem żywienia może być też podawanie psu posiłków przygotowywanych przez firmy kateringowe dla psów, takie jak PsiBufet.
Jedzenie PsiBufet złożone jest wyłącznie ze świeżych składników najwyższej jakości – gotowanego mięsa i podrobów, uzupełnionych warzywami i niezbędnymi suplementami. Wszystkie receptury stworzone przez ekspertów od prawidłowego żywienia psów są wolne od zbędnych zapychaczy, konserwantów i sztucznych barwników. Zawierają natomiast wszystkie potrzebne psu składniki odżywcze w odpowiednio dobranych proporcjach. Posiłki PsiBufet są bezzbożowe i wyjątkowo lekkostrawne, dzięki czemu sprawdzą się w żywieniu psów wrażliwych i cierpiących na różnego rodzaju alergie.
Nazwa rasy pochodzi od łacińskiego słowa „cohors”, które oznacza „obrońcę” lub „stróża gospodarstwa”.
Jeśli planujesz zostać opiekunem cane corso italiano, na te pytania warto znać odpowiedzi!