Pies czy suka? Różnice między płciami u psów

pies czy suka
  • Pies czy suka - co wybrać? To pytanie stawiają sobie przyszli opiekunowie. 
  • Psy różnią się między sobą w zależności od płci, ale bardziej w kwestii biologii niż zachowania. 
  • Na samca decydują się zwykle te osoby, które chcą mieć zwierzaka większego i silniejszego (w danej rasie).
  • Suczki trafiają przeważnie do domów tych osób, które chciały mieć nieco mniejszego i delikatniejszego pupila.

Najpierw myślimy o tym, żeby mieć psa. Potem przychodzi pora na decyzję, czy będzie to szczeniak, czy pies dorosły i czy kupimy rasowego zwierzaka w hodowli, czy może adoptujemy pieska ze schroniska. W międzyczasie wielu przyszłych opiekunów zastanawia się, na jaką płeć się zdecydować. Pies czy suka? A może to w ogóle... nie ma znaczenia?

Pies czy suka - stereotypowe różnice

Często mówi się, że suki bardziej przywiązują się do swojej ludzkiej rodziny. Według powszechnej opinii chętniej spędzają czas blisko dzieci, są mniej skore do kłótni z innymi psami i raczej nie uciekają z domu. Z kolei samce mają być bardziej niezależne, gorzej się słuchać, chętniej uciekać od opiekuna, ale też zdobywać lepsze wyniki w psich sportach. Tyle stereotypy. A jak to wygląda w rzeczywistości? Czy pies i suka aż tak się różnią w swoich zachowaniach?

Tym naprawdę różnią się psy od suk

Prawda wygląda nieco inaczej niż powszechnie się uważa. Psy i suki aż tak bardzo się nie różnią, jeśli chodzi o zachowanie, natomiast są pewne kwestie, na które warto zwrócić uwagę.

Wielkość

Przeglądając wzorce ras psów (czyli ich oficjalne opisy), łatwo zauważymy, że psy są większe od suk. W opisach wielu ras znajdują się przedziały wielkości, które różnią się w zależności właśnie od płci. Przykładowo, w przypadku rasy golden retriever samica ma mieć 51-56 cm, a samiec - 56-61 cm.


Gdy spojrzymy na wzorce mniejszych ras, te różnice w wielkości nie będą aż tak duże, ale też będą dostrzegalne. Suczka maltańczyka ma mieć 20-23 cm wysokości, a pies - 21-25 cm. Jak widać, może się tak zdarzyć, że wyjątkowo duża suka będzie wielkości małego samca. Jednak w większości wypadków to właśnie pies płci męskiej będzie większy.


Jaki z tego wniosek? Jeśli zależy nam na mniejszym czworonogu, wybierzmy sukę. Jeżeli jednak mamy już wybraną rasę i chcemy, by jej przedstawiciel mieszkający z nami w domu był sporym okazem, postawmy na płeć męską. Na koniec jednak znaczenie mają wymiary rodziców naszego przyszłego pieska - i w tym temacie najlepiej porozmawiać z hodowcą.

Fizjologia

Nie jest dla nikogo tajemnicą, jakie różnice wynikają z innych narządów płciowych. Z praktycznego punktu widzenia znaczenie ma... styl załatwiania się. Zupełnie inaczej bowiem wygląda spacer z suczką, a inaczej z samcem. Kiedy więc stawiamy sobie pytanie "pies czy suka?", pomyślmy i o tym.


Suczki przeważnie długo siusiają w jednym miejscu, a przez resztę spaceru - już zwykle nie. W ogrodzie mogą wypalać nam kółka w trawie. Natomiast samce przez cały spacer po trochu podsikują różne krzewy i murki, zatrzymując się co chwilę. W ogródku mogą przyczynić się do zasuszenia krzewów, np. tuj.

Hormony

Pies czy suka? Różnice w zachowaniu tych dwóch płci wynikają z hormonów. Niewykastrowane zwierzęta faktycznie mogą zachowywać się inaczej. Prawdą jest wówczas, że samce mogą uciekać z domu - ale tylko te, które nie zostały wykastrowane. Gdy wyczują zapach suczki w rui, zrobią wszystko, by się znaleźć w jej pobliżu.


Jeśli samcowi nie uda się uciec, zacznie przeżywać ten czas w domu - przestanie jeść, będzie leżał przy drzwiach i straci zainteresowanie światem zewnętrznym. Suczki natomiast mogą zapadać na ciążę urojoną. Wybierając psa płci żeńskiej, trzeba też pamiętać o niedogodnościach, które wiążą się z okresem cieczki. Odganianie adoratorów na każdym spacerze może być bardzo uciążliwe.


Wszystko to jednak nie występuje, gdy poddamy psa zabiegowi kastracji. Dodatkowo chronimy wtedy naszego psiaka przed potencjalnymi chorobami - ropomaciczem (u suki) i chorobami jąder (u samca).

Teoria a praktyka

Jak widać, w teorii występuje kilka różnic. Nie znaczy to jednak, że tak jest zawsze! Możemy trafić na sukę, która jest wyjątkowo duża w swojej rasie. Zdarzają się też suki wyjątkowo terytorialne, które na każdym spacerze będą podsikiwać rośliny niczym samiec. Ale są i psy płci męskiej, które załatwiają się jak suczki. Nie każdy też samiec będzie uciekał z domu i ganiał za suczkami, mimo braku kastracji. Trzeba więc mieć na uwadze, że mimo ogólnych zasad, w praktyce zdarzają się też - i to wcale nierzadko - wyjątki.

Podsumowanie

Pies czy suka - co wybrać? To pytanie stawiają sobie przyszli opiekunowie. Psy różnią się między sobą w zależności od płci, ale bardziej w kwestii biologii niż zachowania. Choć stereotypy mówią o tym, że suki są bardziej opiekuńcze, a samce częściej uciekają, nie do końca jest to prawda.


W rzeczywistości uciekają te samce, które nie zostają poddane kastracji. To mityczne przywiązanie do rodziny jest tak naprawdę zależne od relacji, jaką mamy z naszym psem - bliskości człowieka mogą potrzebować wszystkie psy tak samo. Jeśli chodzi o komplikacje na tle hormonalnym, można ich łatwo uniknąć, kastrując swojego czworonoga.


Na samca decydują się zwykle te osoby, które chcą mieć zwierzaka większego i silniejszego (w danej rasie). Nie przeszkadza im też częste podsikiwanie krzewów podczas spaceru. Suczki trafiają przeważnie do domów tych osób, które chciały mieć nieco mniejszego i delikatniejszego pupila. Wybierają je ci, którzy wolą, gdy pies załatwia się w jednym miejscu i nie podsikuje.


Poza tymi - jeśli weźmiemy pod uwagę kastrację - inne różnice nie mają większego znaczenia. Gdy trafimy na tego psa, który jest nam pisany, będziemy po prostu to wiedzieć. Prawdopodobnie płeć okaże się wtedy obojętna.

Bibliografia

  • Zaniewska-Wojtków Z., Wojtków P. (2019). Słuchając psa.
  • Coppinger L., Coppinger R. (2018). Czym jest pies?
 
Zdjęcie Aleksandra Więcławska

Aleksandra Więcławska

Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, certyfikowana trenerka psów. Ukończyła wiele kursów pozwalających na lepsze rozumienie psów, ich pozytywne szkolenie z poszanowaniem emocji i prawidłowe żywienie. W latach 2011-2021 była redaktorką prowadzącą portal Psy.pl, a także współtworzyła magazyn "Mój Pies i Kot". Przez ten czas stworzyła setki artykułów o psiej tematyce. Prywatnie mama dwójki dzieci i opiekunka dwóch adoptowanych beagle'i, Hugo i Hany. Uwielbia długie, ciekawe spacery z psami.