Owczarek środkowoazjatycki to duży, masywny pies o grubej i sztywnej sierści. Psy tej rasy zostały wyhodowane do obrony stad zwierząt przed drapieżnikami i podobnie jak inne molosy są zrównoważone, odważne i oddane swojej rodzinie. Nie przepadają za obcymi osobami i mogą wobec nich zachowywać się agresywnie, dlatego potrzebują doświadczonego opiekuna.
Aktywność
4/10
Pielęgnacja
4/10
Podatność
3/10
Długość życia
7/10
Czy warto kupić owczarka środkowoazjatyckiego?
Jak karmić szczeniaka owczarka środkowoazjatyckiego?
Owczarek środkowoazjatycki czy kaukaski?
Owczarek środkowoazjatycki czy podhalański?
Ile kosztuje owczarek środkowoazjatycki?
Owczarek środkowoazjatycki to duży, harmonijnie zbudowany pies o nieznacznie wydłużonym tułowiu i mocnym kośćcu. Samce tej rasy ważą zazwyczaj ponad 50 kg, a suki minimum 40 kg. Głowa owczarka środkowoazjatyckiego jest masywna, o płaskim czole i kształcie zbliżonym do prostokąta. Średniej długości kufa powinna nieznacznie zwężać się w stronę dobrze rozwiniętego nosa, a grube wargi muszą ściśle do siebie przylegać. Oczy owczarka środkowoazjatyckiego muszą mieć ciemny kolor i owalny kształt. Uszy u psa tej rasy powinny być grube, trójkątne, nisko osadzone i wiszące.
Owczarek środkowoazjatycki ma mocny, umięśniony tułów o wyraźnym kłębie i głębokiej, szerokiej klatce piersiowej sięgającej nieco poniżej łokcia. Ogon u psa tej rasy powinien być gruby, wysoko osadzony i dobrze owłosiony, a kończyny muszą być proste, mocne i równoległe. Muszą umożliwiać psu poruszanie się harmonijnym, elastycznym chodem.
Owczarek środkowoazjatycki ma grubą skórę pokrytą dwuwarstwową sierścią. Włos okrywowy jest gęsty, twardy i może tworzyć obfitą kryzę, a podszerstek jest wyjątkowo obfity. Psy tej rasy występować mogą w dowolnym umaszczeniu oprócz maści błękitnej, czekoladowej i płaszczowej czarno-rudej.
Owczarek środkowoazjatycki to rasa wyhodowana do obrony stad owiec i stróżowania w trudnych warunkach. Psy te musiały więc być wyjątkowo wytrzymałe, samodzielne, odważne, obdarzone silnym instynktem terytorialnym i nieufne wobec obcych osób. Nie mogły być jednak zbyt żywiołowe, by nie marnować niepotrzebnie energii.
Często pracowały w grupach liczących kilka osobników, musiały więc tolerować obecność innych psów i umieć z nimi współpracować. Dzisiejsze owczarki środkowoazjatyckie zachowały wiele cech charakteru swoich przodków, dlatego nie są łatwe w wychowaniu, a w nieodpowiednich rękach mogą stać się naprawdę niebezpieczne.
Owczarek środkowoazjatycki silnie przywiązuje się do wszystkich domowników, choć zazwyczaj wybiera jedną osobę, której jest najbardziej oddany. Z reguły dobrze dogaduje się z dziećmi i jest wobec nich bardzo cierpliwy. Trzeba jednak pamiętać, że jest to duży, masywny pies, który nawet niechcący może wyrządzić dziecku krzywdę, dlatego jego kontakty z maluchami powinny odbywać się zawsze pod nadzorem osoby dorosłej.
Azjaty wykazują silny instynkt stróżowania i dużą nieufność wobec obcych osób, doskonale więc sprawdzą się w roli domowego obrońcy. Nie powinny jednak mieszkać wyłącznie na dworze – odizolowane od ludzi i pozbawione spacerów mogą stać się agresywne i niebezpieczne. Skłonności do pilnowania terenu sprawiają, że owczarek środkowoazjatycki nie powinien mieszkać w domu, który jest często odwiedzany przez gości.
Pies tej rasy nie sprawdzi się także w mieszkaniu w bloku – potrzebuje bowiem dużej swobody i własnej przestrzeni, a miejski natłok ludzi i zgiełk powodować będzie u niego ciągły stres.
Owczarek środkowoazjatycki z reguły dobrze dogaduje się z innymi psami swojej wielkości i nie szuka konfliktów, choć napotkanym awanturnikom nie pozostaje dłużny. Może mieć skłonność do polowania na mniejsze od siebie czworonogi, dlatego podczas kontaktów z małymi psami powinien być kontrolowany przez opiekuna. Owczarek środkowoazjatycki akceptuje koty, jeśli od małego został przyzwyczajony do ich obecności.
Psy rasy owczarek środkowoazjatycki nie są urodzonymi sportowcami. W młodym wieku lubią wprawdzie zabawę i potrzebują dużej dawki ruchu, jednak wraz z upływem czasu stają się spokojniejsze i wolą wylegiwać się w ogrodzie. Nie znaczy to jednak, że dorosły azjata nie potrzebuje spacerów – są one niezbędne do utrzymania psa w dobrej kondycji i zapewnią mu stymulację umysłową.
Trzeba przy tym pamiętać, że pies tej rasy nie lubi zmian w codziennej rutynie i nie odnajdzie się u boku osoby, która lubi dużo podróżować. Owczarki środkowoazjatyckie są inteligentne i szybko się uczą, jednak wykazują przy tym dużą niezależność i bywają uparte.
Nie przepadają za wykonywaniem monotonnych poleceń - nawet za atrakcyjne nagrody - i szybko się nudzą. Dlatego od psa tej rasy nie należy wymagać ślepego posłuszeństwa.
Sesje szkoleniowe powinny być krótkie i ciekawe oraz oparte na pozytywnych metodach szkoleniowych. W stosunku do azjaty nie wolno używać przemocy – krzyk i bicie sprawią, że pies ten stanie się agresywny wobec opiekuna.
Owczarek środkowoazjatycki to jedna z najstarszych ras na świecie. Kształtowała się bez ingerencji człowieka na terenach Kazachstanu, Turkmenistanu, Kirgistanu i Uzbekistanu. Uważa się, że wywodzi się od mastiffa tybetańskiego. Jest blisko spokrewniona z owczarkiem kaukaskim, kangalem i akbashem.
Zadaniem dużych, silnych i odważnych psów w typie górskiego molosa była obrona stad zwierząt przed drapieżnikami, w szczególności przed wilkami i niedźwiedziami. Psy te wykorzystywane były również do stróżowania obejścia i strzeżenia dobytku. Nierzadko brały także udział w walkach psów – starcia te nie przypominały jednak krwawych walk pitbulli i polegały raczej na zastraszeniu przeciwnika bez powodowania u niego większych obrażeń.
Popularność owczarków środkowoazjatyckich wzrosła po rewolucji socjalistycznej, gdy Armia Czerwona zaczęła poszukiwać psów zdolnych do pracy w służbach mundurowych. Importowane do Rosji owczarki krzyżowane były jednak z innymi rasami psów, co sprawiło, że psy w pierwotnym typie znaleźć można było wyłącznie w górach i u miłośników rasy.
Świadoma praca hodowlana nad rasą owczarek środkowoazjatycki rozpoczęła się w ZSRR w latach 30. XX wieku. FCI oficjalnie uznało istnienie rasy w 1983 roku. W celu podtrzymania charakteru i użytkowych cech rasy do hodowli importuje się często psy pochodzące z pierwotnych terenów.
Obecnie owczarek środkowoazjatycki coraz rzadziej wykorzystywany jest do ochrony stad – większą popularnością na górzystych terenach cieszy się owczarek kaukaski. Ze względu na wysokie wymagania, silny charakter i trudności w szkoleniu, owczarki środkowoazjatyckie są rzadko utrzymywane w roli domowego ulubieńca.
Owczarek środkowoazjatycki nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Podobnie jak inne molosy, Azjaty cierpią często na choroby typowe dla dużych ras. Nie są natomiast zbyt wymagające w kwestii pożywienia.
Dwuwarstwowa okrywa włosowa owczarka środkowoazjatyckiego wymaga przede wszystkim regularnego szczotkowania, szczególnie w okresie intensywnego linienia. Pozwoli to usunąć nadmiar martwego podszerstka i zapewni skórze lepszy dostęp powietrza. Azjaty o dłuższej sierści mogą mieć skłonność do filcowania się w okolicach uszu, pachwin i na ogonie, dlatego podczas pielęgnacji należy dokładnie rozplątywać ewentualne kołtuny tworzące się w tych miejscach. Po każdym spacerze z sierści należy usunąć rzepy i gałązki.
Owczarek środkowoazjatycki nie potrzebuje częstych kąpieli – sierść u tej rasy jest odporna na zabrudzenia, a resztki zaschniętego błota można usunąć za pomocą włosianej szczotki. Jeśli jednak mycie okaże się konieczne, przy kąpieli należy używać wyłącznie hipoalergicznych szamponów przeznaczonych dla psów.
Opiekun owczarka środkowoazjatyckiego powinien także regularnie kontrolować stan oczu, uszu i pazurów pupila. Do zabiegów pielęgnacyjnych, dotykania łap i ich przytrzymywania azjatę należy przyzwyczajać już od szczeniaka.
Owczarek środkowoazjatycki to wytrzymała i odporna rasa, której przedstawiciele żyją średnio 12-15 lat. Azjaty mogą jednak cierpieć na przypadłości typowe dla dużych psów.
Wśród dolegliwości najczęściej występujących u owczarków środkowoazjatyckich wymienia się:
Ryzyko wystąpienia poważnych problemów zdrowotnych u azjaty można zmniejszyć, kupując szczeniaka z hodowli zarejestrowanej w ZKwP (FCI). Odpowiedzialni hodowcy wykonują swoim psom badania mające wykluczyć z rozrodu osobniki chore i mogące przekazać potomstwu wadliwe geny.
Na rozwinięcie się chorób układu ruchu u dużych psów wpływ ma także odpowiednie żywienie i rozsądne dawkowanie aktywności fizycznej. Szczeniaka owczarka azjatyckiego nie należy zachęcać do skakania ani aportowania zabawek. Unikać należy także chodzenia po schodach i wyskakiwania z samochodu. Opiekun psa tej rasy powinien przynajmniej raz do roku zabierać pupila na szczegółowy przegląd zdrowia, obejmujący badania krwi i konsultację ortopedyczną.
Dzienną dawkę jedzenia dla owczarka środkowoazjatyckiego należy podzielić przynajmniej na 3 posiłki podawane o stałych porach dnia. Pies po jedzeniu powinien mieć zawsze zapewnione przynajmniej 30 minut odpoczynku. Taki sposób karmienia pozwoli zmniejszyć ryzyko potencjalnie śmiertelnego skrętu żołądka.
Owczarek środkowoazjatycki nie jest wybrednym psem i z reguły dobrze toleruje każdy rodzaj podawanego mu pożywienia. Azjatę można karmić zarówno dobrze zbilansowanymi karmami gotowymi, jak i dietą domową – gotowaną lub surową. Zaletą samodzielnego przygotowywania psu posiłków jest niższy stopień przetworzenia składników, wyższa przyswajalność substancji odżywczych i lepsza kontrola nad jakością pożywienia.
Niestety właściwe zbilansowanie jadłospisu nie jest łatwym zadaniem, a ewentualne niedobory składników pokarmowych mogą poważnie odbić się na zdrowiu psa. Szczególną ostrożność należy zachować, decydując się na podawanie diety domowej szczeniętom. Bezpieczną alternatywą dla samodzielnego przygotowywania psu posiłków może być jedzenie oferowane przez PsiBufet – firmę kateringową dla psów.
Dieta PsiBufet składa się wyłącznie ze składników najwyższej jakości – gotowanego na parze mięsa, podrobów i warzyw. Dodatek suplementów dobranych przez doświadczonych dietetyków zwierzęcych sprawia, że posiłki są dobrze zbilansowane i dostarczają psu wszystkich składników niezbędnych do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania organizmu. Jedzenie PsiBufet nie zawiera zbóż, sztucznych konserwantów, barwników ani zbędnych zapychaczy. Posiłki dostępne są w kilku wariantach bazujących m.in. na mięsie z kurczaka, indyka, wołowiny czy jagnięciny.
W krajach pochodzenia owczarkom środkowoazjatyckim tradycyjnie obcina się uszy, a nierzadko także ogon. Kopiowanie miało za zadanie uchronić psy przed urazami podczas walki z drapieżnikami. Obecnie takie praktyki są w Europie zakazane, a kopiowane psy nie mogą brać udziału w wystawach.
Jeśli planujesz zostać opiekunem owczarka środkowoazjatyckiego, na te pytania warto znać odpowiedzi!