Owczarek kaukaski, potocznie zwany kaukazem, to bardzo duży, obficie owłosiony pies o masywnej głowie, stworzony do stróżowania. Psy tej rasy silnie przywiązują się do opiekunów, są przy tym jednak samodzielne i niezależne. Nieodpowiednio wychowane mogą stać się agresywne wobec obcych osób, potrzebować więc będą doświadczonego opiekuna.
Aktywność
3/10
Pielęgnacja
5/10
Podatność
4/10
Długość życia
5/10
Jak długo rośnie owczarek kaukaski?
Ile kosztuje owczarek kaukaski?
Ile żyje owczarek kaukaski?
Ile je owczarek kaukaski?
Owczarek kaukaski - jak go wychować?
Owczarek kaukaski to harmonijnie zbudowany, silny i dobrze umięśniony pies o prostokątnej sylwetce. W rasie tej występuje wyraźny dymorfizm płciowy – psy mają większe głowy, bujniejszą grzywę i są masywniejsze od suk. Samce kaukaza powinny ważyć minimum 50 kg, natomiast minimalna waga suki to 45 kg.
Głowa u psa tej rasy powinna być duża, masywna i szeroka, z dużym, czarnym nosem i szeroką, stopniowo zwężającą się kufą. Oczy kaukaza są średniej wielkości, owalne, o badawczym i czujnym wyrazie. Powinny mieć kolor brązowy – od bardzo ciemnego do orzechowego. Trójkątne, wiszące uszy owczarka kaukaskiego powinny przylegać do policzków wewnętrzną krawędzią.
Tułów psa tej rasy jest szeroki i dobrze umięśniony, a klatka piersiowa długa, szeroka i dobrze ożebrowana. Ogon kaukaza powinien być wysoko osadzony, lekko zakrzywiony lub zakręcony. Łapy owczarka kaukaskiego muszą być masywne, dobrze umięśnione, proste i równoległe. Pies tej rasy powinien poruszać się swobodnym, elastycznym i niespiesznym chodem.
Owczarek kaukaski ma dwuwarstwową sierść złożoną z prostego i grubego włosa okrywowego oraz gęstego podszerstka. Na głowie i przednich łapach sierść może być nieco krótsza, na pozostałych częściach ciała powinna mieć długość minimum 5 cm. Na ogonie, szyi i tylnej stronie ud włos powinien być dłuższy i bardziej obfity. Owczarki kaukaskie występują w dowolnym, jednolitym lub łaciatym umaszczeniu. Niedopuszczalne w tej rasie są jedynie umaszczenia jednolicie czarne, błękitne i czekoladowe.
Psy rasy owczarek kaukaski są odważne, opanowane, czujne i niezależne. Akceptują członków swojej rodziny, choć nie są im ślepo posłuszne. Doskonale odnajdą się w podmiejskim domu z dostępem do dużego ogrodu.
Nie są za to najlepszym wyborem dla osób mieszkających w mieście – ciasna zabudowa, natłok ludzi i innych psów mogą sprawić, że potrzebujący przestrzeni i spokoju kaukaz będzie ciągle zestresowany.
W stosunku do swoich opiekunów owczarek kaukaski jest niezwykle oddany i łagodny, bez problemu akceptuje także dzieci. Trzeba przy tym pamiętać, że kaukaz jest psem wyjątkowo dużym i podczas zabawy może zrobić poważną krzywdę maluchowi. Dlatego jego kontakty z dziećmi powinny być zawsze nadzorowane przez osobę dorosłą.
Stworzone do stróżowania owczarki kaukaskie podchodzą z rezerwą do nowych osób i niełatwo przekonują się do obcych. Nie powinny przy tym zachowywać się wobec nich agresywnie, jeśli nie zostaną sprowokowane.
Niewłaściwe wychowanie kaukaza, trzymanie go w kojcu lub izolowanie od rodziny i niezapewnianie mu wystarczającej ilości kontaktu z różnorodnym otoczeniem może jednak sprawić, że owczarek kaukaski zacznie reagować agresją na widok nieznanych mu osób i stanie się wyjątkowo niebezpieczny. Dlatego każdemu psu tej rasy należy zapewnić właściwą socjalizację już w wieku szczenięcym.
Owczarki kaukaskie nie powinny być agresywne wobec innych psów, szczególnie gdy nie znajdują się na swoim terenie. Są jednak wyjątkowo duże i silne – nie należy o tym zapominać, pozwalając psu na zabawę z mniejszymi czworonogami.
Aby zminimalizować ryzyko nieodpowiedniego zachowania wobec innych psów, kaukaza warto od małego uczyć prawidłowej komunikacji na przykład podczas zajęć w psim przedszkolu.
Kaukazy nie posiadają zbyt silnie rozwiniętego instynktu łowieckiego. Dzięki temu psy od szczeniaka przyzwyczajone do obecności kota nie powinny mieć problemu z zaakceptowaniem go w domu.
Owczarek kaukaski nie jest zbyt aktywnym psem. Potrzebuje wprawdzie regularnych spacerów w różnorodnym otoczeniu, które będzie mógł swobodnie eksplorować, nie sprawdzi się jednak w roli psiego sportowca czy towarzysza rowerowych wycieczek. Psy tej rasy, tak jak inne molosy, lubią spędzać czas przede wszystkim na niespiesznym patrolowaniu swojego terenu i wylegiwaniu się w ogrodzie.
Cenią sobie także rutynę i nie przepadają za zmianami. Nie powinny więc trafić do osoby, która lubi dużo podróżować lub często się przeprowadza. Wychowanie kaukaza może sprawiać duże problemy niedoświadczonemu opiekunowi. Psy te są wprawdzie inteligentne, jednak bywają niezależne, samodzielne i niechętnie wykonują wydawane im komendy nawet za wyjątkowo smaczne nagrody.
Podczas szkolenia owczarka kaukaskiego nie należy stosować przemocy – siłowe rozwiązania mogą jedynie doprowadzić do rozwoju zachowań agresywnych. Trudność w wychowaniu i duże ryzyko rozwinięcia się agresji przy niewłaściwym traktowaniu sprawiają, że pies tej rasy powinien trafić wyłącznie do bardzo doświadczonych osób.
Owczarek kaukaski to najprawdopodobniej potomek dawnych psów z górskich terenów Kaukazu, pochodzących od mastifa tybetańskiego. Ich zadaniem było przede wszystkim pilnowanie stad bydła i owiec przed drapieżnikami i złodziejami.
Pierwsze wzmianki o dużych psach w typie dzisiejszego kaukaza pochodzą z I wieku p.n.e. Utrzymywane były one przez kaukaskich pasterzy, którzy potrzebowali dużych, silnych i odważnych psów zdolnych obronić stada zwierząt przed zagrożeniem ze strony wilków, szakali, niedźwiedzi i złodziei.
Psy te nie były jedynie wynikiem naturalnej selekcji – przy ich hodowli prowadzono także ścisłą selekcję pod kątem cech użytkowych. Skuteczne górskie psy stróżujące musiały wykazywać się czujnością, doskonałym wzrokiem, słuchem i wyjątkową odpornością na trudne warunki klimatyczne.
Nowoczesną hodowlę rasy owczarek kaukaski rozpoczęto w latach 20. XX wieku w ówczesnym Związku Radzieckim. Rasa ta stała się najbardziej popularna w Gruzji, Azerbejdżanie, Armenii i Dagestanie, jednak psy pochodzące z poszczególnych krajów nie były jednolite i prezentowały odmienne typy budowy. Najbardziej preferowany typ przedstawiały psy pochodzące z Gruzińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, w której hodowano duże, umięśnione, długowłose owczarki.
Psy pochodzące z Kaukazu nie były znane poza Związkiem Radzieckim aż do czasów II wojny światowej. Pierwsze owczarki kaukaskie trafiły do byłego NRD w latach 60. XX wieku, gdzie używane były przez służby mundurowe do utrzymywania porządku i obrony.
Rasa uznana została przez FCI w 1984 roku, a patronat nad nią objął Związek Radziecki.
Obecnie owczarki kaukaskie wciąż wykorzystywane są przez niektóre służby – psy tej rasy strzegą między innymi więźniów w rosyjskich zakładach karnych. W Polsce kaukazy pełnią rolę przede wszystkim psów stróżujących, jednak ich popularność w naszym kraju drastycznie zmalała po II wojnie światowej.
Kaukazy potrzebują regularnej i czasochłonnej, choć niezbyt skomplikowanej pielęgnacji. Psy tej rasy nie są zbyt chorowite ani wybredne.
Długa, gęsta okrywa włosowa owczarka kaukaskiego wymaga częstego rozczesywania. Może mieć bowiem skłonność do filcowania się, szczególnie w okolicy uszu, łap i pachwin. W sierść kaukaza często zaplątują się także gałązki, rzepy i inne zabrudzenia, które mogą sprawiać psu dyskomfort. Dlatego kaukaza należy po każdym spacerze dokładnie rozczesywać za pomocą metalowego grzebienia o szeroko rozstawionych zębach. Natomiast nadmiar martwego podszerstka w okresie linienia najskuteczniej usunie szczotka pudlówka z długimi pinami.
Psa rasy owczarek kaukaski należy kąpać wyłącznie wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Przed każdym myciem sierść psa dobrze jest rozplątać, a po kąpieli odcisnąć ręcznikiem i dosuszyć suszarką ustawioną na chłodny powiew. Pozostawienie kaukaza do samodzielnego wyschnięcia może skutkować odparzeniami skóry i tworzeniem się trudno gojących hot-spotów.
Opiekun owczarka kaukaskiego musi także regularnie kontrolować stan oczu, uszu i pazurów psa. Niektóre kaukazy nie przepadają za zabiegami pielęgnacyjnymi i niezbędnym przy nich unieruchomieniem. Dlatego do dotykania łap, czesania i oglądania uszu należy przyzwyczajać pieska już od szczeniaka.
Owczarek kaukaski to dość odporna i wytrzymała rasa. Przy odpowiednim żywieniu i profilaktyce zdrowotnej psy te mogą żyć nawet 10 lat. Kaukazy mogą mieć jednak predyspozycje do niektórych chorób i dolegliwości zdrowotnych.
Wśród najczęstszych problemów trapiących psy tej rasy wymienia się:
Opiekun psa tej rasy powinien więc regularnie wykonywać psu profilaktyczne przeglądy zdrowia, obejmujące badanie krwi i serca. W przypadku psów o tak bujnej okrywie włosowej niezwykle ważne jest także całoroczne zabezpieczanie psa przeciw kleszczom i innym pasożytom skórnym.
Tak jak inne psy ras olbrzymich, kaukazy narażone są także na potencjalnie śmiertelny skręt żołądka. Z tego względu każdy owczarek kaukaski powinien mieć zapewnione przynajmniej 30 minut odpoczynku po jedzeniu. Dzienną porcję karmy warto także rozdzielać przynajmniej na dwa posiłki i podawać je psu o stałych porach dnia.
Owczarek kaukaski, mimo swoich dużych gabarytów, nie potrzebuje ogromnych dawek jedzenia. Nie jest też zbyt wybredny – z chęcią zje praktycznie każdy rodzaj pokarmu. Nie znaczy to jednak, że psa tej rasy karmić można resztkami z obiadu czy karmą niskiej jakości. Dieta dla kaukaza powinna być przede wszystkim zbilansowana i dostosowana do indywidualnych potrzeb psa wynikających z jego wieku, stanu zdrowia i trybu życia.
Szczególnie ważne jest żywienie w okresie wzrostu, które powinno zapewniać szczeniakowi precyzyjnie dobrane proporcje składników odżywczych i witamin gwarantujących prawidłowy rozwój. Opiekun musi także zadbać o prawidłowe dawkowanie jedzenia, by nie dopuścić do niebezpiecznej otyłości u pupila. W żywieniu psa tej rasy sprawdzają się zarówno wysokiej jakości karmy suche i mokre, jak i gotowane lub surowe posiłki przygotowywane w domu przez opiekuna.
Najlepszym sposobem gwarantującym doskonałe zdrowie i piękny wygląd sierści jest podawanie psu niskoprzetworzonej diety bazującej na mięsie, podrobach, warzywach i niezbędnych preparatach mineralno-witaminowych. Odpowiednie ułożenie zbilansowanego jadłospisu nie jest jednak proste, a wszelkie niedobory białka, tłuszczu, składników mineralnych czy witamin mogą poważnie odbić się na zdrowiu psa.
Dlatego opiekunom, którzy nie mają wystarczającej wiedzy z zakresu psiej dietetyki, a chcieliby podawać kaukazowi domowe posiłki, poleca się skorzystanie z usług firm kateringowych, takich jak PsiBufet. Jedzenie przygotowywane przez PsiBufet to doskonała alternatywa dla diety domowej złożonej wyłącznie ze składników najwyższej jakości.
Gotowane na parze mięso, podroby i warzywa dostarczają psu wszystkich niezbędnych składników pokarmowych w lekkostrawnej, wysoce przyswajalnej formie, a dodatek niezbędnych suplementów zapewnia czworonogowi odpowiednie dawki substancji mineralnych i witamin.
Ułożone przez doświadczonych ekspertów receptury bazują na mięsie jakości human-trade (m.in. kurczaku, indyku, jagnięcinie czy wołowinie), dzięki czemu PsiBufet sprawdzi się także w żywieniu psów cierpiących na alergie i nietolerancje pokarmowe. O właściwe dawkowanie jedzenia zadba natomiast kalkulator diety, który na podstawie indywidualnych cech psa dobierze najodpowiedniejszą wielkość posiłków.
W Polsce owczarek kaukaski znalazł się na liście ras uznawanych za agresywne. Na posiadanie i hodowanie psów tej rasy wymagane jest zezwolenie wydane przez burmistrza lub prezydenta miasta. Opiekunowi, który nie spełni tego obowiązku, grozić może kara grzywny oraz więzienia i odebranie zwierzęcia.
Niegdyś strzegącym stad zwierząt owczarkom kaukaskim przycinano uszy, by nie ulegały one uszkodzeniu w walce z drapieżnikami. W obecnych czasach takie zabiegi (zwane kopiowaniem) uznawane są w Europie za znęcanie się nad zwierzętami i zostały zakazane.
Jeśli planujesz zostać opiekunem owczarka kaukaskiego, na te pytania warto znać odpowiedzi!