Owczarek belgijski groenendael to średniej wielkości pies o długiej, czarnej sierści i stojących uszach. Psy tej rasy są wyjątkowo inteligentne, odważne, czujne i aktywne, dzięki czemu doskonale sprawdzą się we wszelkiego rodzaju sportach kynologicznych. Owczarek belgijski groenendael potrzebuje doświadczonego opiekuna, który zapewni mu odpowiednie szkolenie i dużą dawkę ruchu.
Aktywność
9/10
Pielęgnacja
3/10
Podatność
8/10
Długość życia
7/10
Z tego artykułu dowiesz się:
Ile kosztuje owczarek belgijski groenendael?
Ile żyje owczarek belgijski groenendael?
Czy owczarek belgijski groenendael jest niebezpieczny?
Jak wychować owczarka belgijskiego groenendaela?
Czym się różnią owczarki belgijskie?
Owczarek belgijski groenendael to harmonijnie zbudowany, elegancki pies średniej wielkości. Samce tej rasy mogą ważyć 25-30 kg, suki są nieco mniejsze i ważą zazwyczaj 20-25 kg. Owczarek belgijski groenendael ma proporcjonalną głowę o płaskim czole i dość długiej kufie, która stopniowo zwęża się ku czarnemu nosowi. Oczy psa tej rasy są średniej wielkości, lekko skośne i ciemnobrązowe – powinny mieć inteligentny, czujny wyraz. Stojące uszy muszą być dość małe, trójkątne i spiczasto zakończone.
Owczarek belgijski groenendael ma silny, mocny i prosty tułów o głębokiej, zaokrąglonej klatce piersiowej i mocnym, dość długim ogonie. Nogi psa tej rasy muszą być umięśnione, suche i idealnie równoległe. Powinny pozwalać psu na żywy i swobodny ruch.
Owczarek belgijski groenendael ma dwuwarstwową sierść złożoną z wełnistego podszerstka i gęstego, prostego włosa okrywowego. Długa sierść powinna tworzyć obfitą kryzę na szyi, bardzo gęste portki na pośladkach i kitę na ogonie. Krótszy włos porasta głowę, zewnętrzną stronę uszu i przednią stronę kończyn. Owczarek belgijski groenendael występuje wyłącznie w jednolicie czarnym umaszczeniu. Tolerowane są małe znaczenia na palcach i piersi.
Owczarek belgijski groenendael to rasa służąca pierwotnie do zaganiania i strzeżenia stad owiec. Psy te musiały odznaczać się dużą wytrzymałością, podatnością na szkolenie, czujnością i chęcią do współpracy z opiekunem, a także nieufnością w stosunku do obcych osób i dużą odwagą. Nie mogły przy tym zachowywać się agresywnie, jeśli nie było to absolutnie konieczne.
Owczarek belgijski groenendael to pies bezgranicznie oddany swojemu opiekunowi. Zazwyczaj wybiera sobie jedną osobę, której jest najbardziej posłuszny, jednak swoje przywiązanie okazuje wszystkim członkom rodziny. Psy tej rasy chętnie się bawią i szybko uczą się sztuczek, dlatego mogą być dobrymi towarzyszami dla starszych dzieci. Są przy tym bardzo energiczne i bywają niedelikatne, jeśli za bardzo się podekscytują, dlatego ich kontakty z dziećmi powinny być zawsze nadzorowane przez rodzica.
W stosunku do obcych osób owczarek belgijski groenendael jest dość zdystansowany, z reguły jednak szybko przekonuje się do gości. Czujność i silny instynkt obronny sprawiają, że psy tej rasy doskonale odnajdują się w roli domowego stróża gotowego aktywnie bronić terenu i opiekuna przed intruzami. Trzeba przy tym pamiętać, że są wyjątkowo silnie związane ze swoim opiekunem, przez co nie powinny być utrzymywane wyłącznie w ogrodzie lub w kojcu. Owczarki belgijskie groenendael wymagają starannej socjalizacji – w przeciwnym razie nieufność może przerodzić się w lęk prowadzący do agresji.
Odpowiednio zsocjalizowany owczarek belgijski groenendael dobrze dogaduje się z psami i nie prowokuje awantur podczas spacerów. W rasie zdarzają się jednak osobniki dość nerwowe i wrażliwe, co zazwyczaj będzie skutkować reaktywnością i agresją o podłożu lękowym. Dlatego opiekun psa tej rasy musi zapewnić pupilowi dużo pozytywnych kontaktów z innymi czworonogami już od szczeniaka. Dobrym pomysłem będzie udział w psim przedszkolu pod okiem doświadczonego specjalisty.
Owczarki belgijskie groenendael mogą mieć skłonność do ganiania kotów, choć przy dobrym zapoznaniu mogą mieszkać z takim zwierzakiem.
Owczarek belgijski groenendael jest stworzony do współpracy z człowiekiem. Ten czujny i inteligentny pies szybko się uczy i wykonuje wszystkie polecenia z ogromnym zaangażowaniem. W szkoleniu psów tej rasy nie należy stosować przymusu ani kar – niewłaściwie traktowany owczarek belgijski groenendael może stać się lękowy, reaktywny i agresywny, także w stosunku do opiekuna.
Najlepiej sprawdzają się metody polegające na nagradzaniu psa za prawidłowe zachowanie, na przykład chwilą zabawy, smakołykiem czy entuzjastyczną pochwałą. Psy tej rasy doskonale sprawdzają się w takich sportach, jak obedience, agility, obrona sportowa czy tropienie użytkowe.
Owczarek belgijski groenendael to pies wyjątkowo aktywny, który potrzebuje długich spacerów i ciekawego zajęcia. Pozbawiony takiej stymulacji bardzo szybko stanie się sfrustrowany i zacznie sprawiać opiekunom poważne problemy. Psa tej rasy można zabierać na długie wyprawy do lasu i wycieczki rowerowe, a także poranne bieganie i wyjazdy nad jezioro.
Owczarek belgijski groenendael nie będzie natomiast czuł się zbyt dobrze w zatłoczonej okolicy, choć odpowiednio wyszkolony nie powinien sprawiać opiekunom problemów nawet podczas wyjścia do kawiarni.
Owczarki belgijskie wywodzą się od średniej wielkości psów pasterskich, które w Belgii wykorzystywane były do zaganiania i stróżowania stad owiec. Psy te różniły się od siebie rodzajem sierści i umaszczeniem, co pozwoliło na stworzenie czterech odmian rasy.
Psy podobne do dzisiejszych owczarków belgijskich wykorzystywane były do pracy w gospodarstwach już w XII wieku. Ich zadaniem było głównie przepędzanie owiec, a także strzeżenie ich przed złodziejami i ochrona terytorium przed intruzami. W hodowli zwracano uwagę przede wszystkim na zdolność do pracy, co sprawiło, że poszczególne osobniki dość znacząco różniły się od siebie wyglądem.
Pod koniec XIX wieku belgijscy kynolodzy postanowili usystematyzować hodowlę swoich psów. W roku 1891 w Brukseli założono pierwszy Klub Owczarka Belgijskiego i zebrano 117 psów, które miały stać się podstawą do stworzenia nowej rasy. Selekcją i hodowlą zajął się profesor Adolf Reul, który wraz ze współpracownikami opracował szczegółowy wzorzec dzielący rasę na trzy odmiany różniące się rodzajem sierści.
Jedną ze stworzonych w latach 1891-1897 odmian był długowłosy owczarek o czarnym lub płowym umaszczeniu. Z czasem rozdzielono je ze względu na umaszczenie. Czarne psy nazwane zostały groenendael w nawiązaniu do nazwy posiadłości Chateau de Groenendael, w której były hodowane przez Nicolasa Rose’a. Drugą długowłosą odmianę o płowym umaszczeniu z czarną maską nazwano tervueren.
Ze względu na inteligencję i chęć do pracy, owczarki belgijskie groenendael wykorzystywane są często w służbach mundurowych, jednostkach ratowniczych i w dogoterapii. Nie cieszą się jednak tak dużą popularnością, jak krótkowłosa odmiana (malinois).
Owczarek belgijski groenendael jest też ceniony przez osoby uprawiające różne psie sporty – rasa ta podatna jest na szkolenie i osiąga dobre wyniki w wielu konkurencjach. Nie jest to natomiast odpowiedni pies dla niedoświadczonej osoby, która poszukuje spokojnego, mało wymagającego towarzysza rodziny.
Owczarek belgijski groenendael wymagać będzie regularnej, choć niezbyt skomplikowanej pielęgnacji. Psy tej rasy są z reguły zdrowe i odporne, mogą być jednak wymagające pod kątem żywienia.
Długa sierść owczarka belgijskiego groenendael może mieć skłonność do plątania się i filcowania – szczególnie w okolicy uszu i szyi. Dlatego opiekun powinien zaopatrzyć się w metalowy grzebień i codziennie rozczesywać tworzące się kołtuny. Do wyczesywania nadmiaru martwego podszerstka przyda się szczotka pudlówka o długich pinach sięgających skóry. Po każdym spacerze należy usunąć z sierści psa wszystkie wplątane liście i gałązki.
Owczarek belgijski groenendael nie wymaga częstych kąpieli ani strzyżenia. Opiekun musi natomiast regularnie kontrolować stan oczu i uszu pupila, a w razie potrzeby także skracać pazury.
Psy rasy owczarek belgijski groenendael są wytrzymałe i odporne, jednak ze względu na grubą, czarną sierść bywają wrażliwe na upały. Średnia długość życia psa tej rasy wynosi około 12 lat, choć zdarzają się osobniki, które dożywają nawet 15 lat w dość dobrym zdrowiu.
Wśród problemów typowych dla rasy wymienia się:
dysplazję stawów biodrowych i łokciowych,
postępujący zanik siatkówki,
niedoczynność tarczycy,
alergie pokarmowe,
epilepsję.
Ryzyko większości tych chorób można znacząco zmniejszyć, kupując szczeniaka z hodowli zarejestrowanej w ZKwP (FCI). Odpowiedzialni, doświadczeni hodowcy wykluczają z dalszej hodowli psy, które mogłyby przekazać potomstwu wadliwe geny oraz dbają o szczepienia, odrobaczanie i żywienie szczeniąt, co przekłada się na lepszą odporność u maluchów.
Opiekun owczarka belgijskiego groenendael powinien regularnie odwiedzać lekarza weterynarii. Ważne jest nie tylko coroczne szczepienie przeciw wściekliźnie – warto wykonywać psu także profilaktyczne badania krwi, dzięki którym możliwe będzie wykrycie ewentualnych chorób już w początkowym stadium i szybsze wdrożenie skutecznego leczenia. Trzeba przy tym pamiętać, że psy rasy owczarek belgijski groenendael mogą wykazywać nadwrażliwość na niektóre leki za sprawą mutacji genu MDR-1.
Aktywne, energiczne owczarki belgijskie groenendael wymagać będą wysokoenergetycznej diety, która zapewni im odpowiednią dawkę białka niezbędnego do zbudowania masy mięśniowej i tłuszczu stanowiącego źródło energii. Dzienną dawkę jedzenia należy podzielić przynajmniej na dwa posiłki podawane o stałych porach dnia. Znacząco zmniejszy to ryzyko rozszerzenia i skrętu żołądka – niebezpiecznej przypadłości, która często kończy się śmiercią psa.
Niektóre psy rasy owczarek belgijski groenendael cierpią na alergie lub nietolerancje pokarmowe, które objawiają się problemami skórnymi lub nawracającymi biegunkami. W takich przypadkach najlepiej sprawdzą się bezzbożowe diety o ograniczonej liczbie składników. Wrażliwsze czworonogi mogą też źle reagować na zawarte w gotowych karmach konserwanty i inne dodatki technologiczne. Z tego względu wielu opiekunów decyduje się na samodzielne przygotowywanie psu posiłków.
Trzeba jednak pamiętać, że ułożenie psu zbilansowanego jadłospisu nie jest proste, a źle skomponowana domowa dieta może przyczynić się do rozwoju licznych chorób. Dlatego opiekunowie, którzy nie mają doświadczenia, powinni skonsultować się z psim dietetykiem lub wybrać domowe posiłki przygotowywane przez firmę kateringową dla psów – na przykład PsiBufet.
PsiBufet to lekkostrawne jedzenie przygotowywane wyłącznie z mięsa, podrobów, warzyw i owoców, wolnych od konserwantów, barwników i polepszaczy smaku. W składzie posiłków znalazły się także suplementy, które uzupełniają recepturę o niezbędne psu składniki mineralne i witaminy.
Wszystkie składniki diety są delikatnie gotowane na parze, dzięki czemu stają się lekkostrawne i zachowują cenne składniki odżywcze. PsiBufet oferuje kilka bezzbożowych smaków, spośród których każdy opiekun będzie mógł wybrać smaczną, zdrową dietę dostosowaną do indywidualnych potrzeb swojego pupila.
Wszystkie owczarki belgijskie posiadają jeden wspólny wzorzec, według którego poszczególne odmiany nie różnią się ani budową, ani temperamentem. FCI zakazuje jednak krzyżowania psów różnych odmian, co sprawiło, że mogą się one nieznacznie różnić charakterem.
Można spotkać się z opinią, że odmiana malinois najlepiej sprawdza się w służbach mundurowych, długowłose groenendael i tervueren mogą mieć skłonność do problemów na tle lękowym, a laekenois gorzej dogadują się z innymi psami.
Jeśli planujesz zostać opiekunem owczarka belgijskiego groenendael, na te pytania warto znać odpowiedzi!
Ile kosztuje owczarek belgijski groenendael? Cena szczeniaka tej rasy wynosi około 4500 zł. To, ile kosztuje owczarek belgijski groenendael, zależy głównie od stanu zdrowia rodziców miotu i ich osiągnięć wystawowych.
Ile żyje owczarek belgijski groenendael? Średnia długość życia psa tej rasy wynosi około 12 lat. To, ile żyją owczarki belgijskie groenendael, zależeć będzie przede wszystkim od genów przekazanych psu przez rodziców, a także od opieki zdrowotnej i sposobu żywienia.
Czy owczarek belgijski groenendael jest niebezpieczny? Owczarek belgijski groenendael to pies odważny i nieufny, jednak nie powinien wykazywać zbędnej agresji. Brak odpowiedniej socjalizacji, szkolenia i wystarczającej dawki ruchu może jednak sprawić, że pies tej rasy stanie się reaktywny albo lękliwy, co często prowadzi do agresji.
Jak wychować owczarka belgijskiego groenendaela? Pies tej rasy potrzebuje doświadczonego i konsekwentnego opiekuna, który zapewni psu właściwą socjalizację w wieku szczenięcym i szkolenie za pomocą metod pozytywnych. W wychowaniu owczarka belgijskiego groenendael nie należy stosować metod awersyjnych ani przymusu.
Czym się różnią owczarki belgijskie? W rasie owczarek belgijski wyróżnia się cztery odmiany różniące się długością sierści i umaszczeniem – malinois (krótkowłosy płowy), groenendael (czarny długowłosy), tervueren (długowłosy płowy) i laekenois (szorstkowłosy płowy).