Autor:
Czas czytania: 8 min
27 cze 2024
Lato i wczesna jesień to czas, kiedy spacery z psem są szczególnie przyjemne. Ciepłe dni sprzyjają długim wędrówkom po łąkach, polach i lasach. Niestety, te same miejsca, które dostarczają naszym czworonogom mnóstwa radości, mogą również kryć pewne niebezpieczeństwa.
Jednym z najczęściej spotykanych zagrożeń są kłosy — suche, ostre nasiona traw, które mogą wbić się w skórę psa i spowodować poważne problemy zdrowotne.
Kłosy, mimo swojego niewinnego wyglądu, mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia naszych pupili. Ich ostre końcówki potrafią łatwo przebić skórę, a specjalna budowa umożliwia im przemieszczanie się w głąb ciała psa. W efekcie mogą prowadzić do bolesnych infekcji, ropni, a nawet poważniejszych uszkodzeń wewnętrznych.
Czy można zapobiegać wbijaniu się kłosów? Jak rozpoznać, że pies ma kłos? Co zrobić, kiedy kłos wbije się w skórę psa?
Kłosy to suche i ostre nasiona traw, które pojawiają się na łąkach, polach i przydrożach, szczególnie w miesiącach letnich i wczesną jesienią. Choć na pierwszy rzut oka mogą wydawać się niegroźne, ich budowa sprawia, że mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia naszych psów.
Kłos składa się z licznych drobnych nasion, które są wyposażone w ostre końcówki i włoski. Te cechy sprawiają, że kłosy łatwo przyczepiają się do sierści zwierząt i odzieży ludzi.
Co gorsza, ich budowa umożliwia przemieszczanie się w jednym kierunku — do wewnątrz. To właśnie dlatego kłosy mogą wnikać w skórę psa i przesuwać się coraz głębiej, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.
Kłosy najczęściej występują na terenach trawiastych, takich jak:
Największe zagrożenie ze strony kłosów występuje w okresie letnim i wczesną jesienią, kiedy trawy zaczynają wysychać i tworzą nasiona. W tym czasie szczególnie należy zachować czujność podczas spacerów z psem, aby uniknąć kontaktu z tymi niebezpiecznymi nasionami.
Wiele rodzajów zbóż i traw może wykształcić kłosy, ale niektóre z nich są bardziej niebezpieczne dla psów ze względu na swoje rozmiary i kształty. Są to na przykład:
Kłosy mogą stanowić duże zagrożenie dla zdrowia psa z kilku powodów. Przede wszystkim, łatwo mogą wbić się w skórę zwierzęcia, szczególnie w obszary takie jak łapy (zwłaszcza w przestrzeniach międzypalcowych), uszy i nos, a także okolice brzucha oraz pachwin. Psy często próbują samodzielnie usuwać kłosy, co może prowadzić do dalszych urazów. Kiedy pies drapie się lub wylizuje miejsce, gdzie utknął kłos, może go jeszcze głębiej wbić w skórę.
Kłosy są zbudowane w taki sposób, że mogą się przemieszczać tylko w jednym kierunku — do przodu. Ich ostre końcówki i drobne haczyki (wąsy) umożliwiają im wbijanie się w skórę i dalsze przemieszczanie się w głąb tkanek. Nierzadko zdarza się, że kłos migruje pod skórą, co utrudnia jego usunięcie i może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, które mogą wymagać skomplikowanego leczenia chirurgicznego
Wbite kłosy mogą wywołać u psa szereg poważnych problemów zdrowotnych. Przede wszystkim, mogą powodować bolesne rany i zakażenia bakteryjne, które często wymagają interwencji weterynaryjnej i leczenia antybiotykami.
Kłos wbity w łapę psa może prowadzić do powstania ropnia, który jest bolesnym nagromadzeniem ropy spowodowanym infekcją bakteryjną. Gdy kłos wbije się w skórę, jego ostre końce mogą łatwo przebić tkankę, wprowadzając bakterie i inne zanieczyszczenia do wnętrza ciała. Nieleczony ropień może prowadzić do poważniejszych komplikacji, takich jak rozprzestrzenienie się infekcji na sąsiednie tkanki i układ krwionośny.
Równie niebezpieczny jest kłos w uchu psa. Jeśli ostry wąs kłosa wbije się głęboko w ucho zwierzaka i dostanie się do kanału słuchowego, może powodować zapalenie ucha, które objawia się bólem, swędzeniem, wydzieliną i problemami z równowagą.
Jeśli kłos wbije się pod powiekę psa, może powodować intensywne podrażnienie i ból, co sprawia, że pies może nadmiernie mrugać, trzeć oczy łapami lub trzymać oko zamknięte. Może to również prowadzić do zaczerwienienia, obrzęku i wydzieliny z oka. Kłos pod powieką może uszkodzić rogówkę, powodując jej zadrapania lub wrzody, co z kolei może prowadzić do infekcji bakteryjnych, a w skrajnych przypadkach — poważnych uszkodzeń wewnętrznych struktur oka.
W nosie kłosy mogą wywoływać intensywne kichanie, krwawienie oraz zapalenie błony śluzowej nosa. W niektórych przypadkach kłosy mogą nawet przemieszczać się w głąb ciała, prowadząc do poważnych stanów zapalnych narządów wewnętrznych. Trudności w oddychaniu i infekcje układu oddechowego mogą nie kojarzyć się z wbitym kłosem, a jednak jak najbardziej jest to możliwa przyczyna.
Z kolei ostro zakończone wąsy, które dostały się do przewodu pokarmowego grożą uszkodzeniem błony śluzowej żołądka lub niedrożność jelit.
Jeśli kłos wbił się głęboko w skórę, może być trudny do zauważenia. Dodatkowe utrudnienie będzie stanowić gęsta i długa sierść psa. Szybkie rozpoznanie potencjalnych objawów, które mogą wskazywać na obecność ciała obcego jest niezwykle ważne, by uchronić psa przed przykrymi konsekwencjami.
Kiedy pies męczy się z ciałem obcym, mogą pojawić się następujące objawy:
Warto pamiętać, że niektóre objawy są niespecyficzne i łatwo je przeoczyć lub pomylić z innymi problemami zdrowotnymi. Jeśli Twój pies zachowuje się w nietypowy sposób lub zaobserwujesz któreś z wymienionych objawów, należy dokładnie zbadać daną część ciała psa, aby upewnić się, że nie doszło do wbicia się kłosa, a w razie wątpliwości — skonsultować się z weterynarzem.
Kiedy zauważysz u swojego psa wbity kłos trawy, najlepiej jak najszybciej delikatnie go usunąć, aby nie doszło do powstania niebezpiecznych powikłań.
Spokojnie i dokładnie obejrzyj psa. Znajdź miejsce, gdzie podejrzewasz, że kłos się znajduje. Najczęstsze miejsca to między palcami na łapach, w uszach, wokół oczu, nosa oraz w sierści na całym ciele.
Niech Twój pies poczuje się bezpiecznie i spokojnie, aby uniknąć niepotrzebnego ruchu, który może zwiększyć ryzyko, że kłos będzie się przemieszczać lub wbijać się głębiej.
Jeśli kłos jest widoczny i znajduje się na powierzchni skóry:
Jeśli kłos jest głęboko w skórze lub nie jesteś pewny, jak go bezpiecznie usunąć:
Jeśli kłos jest głęboko wbity, znajduje się w trudno dostępnym miejscu, takim jak oko, ucho, nos lub jeśli zauważysz niepokojące objawy, takie jak obrzęk, zaczerwienienie, krwawienie lub wyciek ropy, konieczna jest wizyta u weterynarza.
Weterynarz dysponuje odpowiednimi narzędziami, aby bezpiecznie usunąć ciało obce, minimalizując ryzyko uszkodzeń tkanek. Konieczne może okazać się zastosowanie znieczulenia miejscowego, aby bezpiecznie usunąć kłos bez dodatkowego stresu dla psa.
W przypadku zakażenia lub innych powikłań wynikających z obecności kłosa. Lekarz może zastosować odpowiednie leczenie, w tym antybiotyki lub zabiegi chirurgiczne, w celu wyleczenia psa.
Zawsze warto udać się do weterynarza w razie jakichkolwiek obaw lub wątpliwości — szybka interwencja pomoże uniknąć poważniejszych komplikacji i zapewni szybkie wyleczenie Twojego pupila.
Szczególną czujność należy zachować latem i wczesną jesienią. Możesz starać się unikać miejsc, gdzie kłosy występują licznie, takich jak niekoszone łąki, pola zbóż czy przydrożne trawniki, a planując trasy spacerów — wybierać tereny, gdzie ryzyko napotkania kłosów jest mniejsze, na przykład dobrze utrzymane ścieżki w parkach miejskich.
Nie jest to oczywiście rozwiązanie idealne — przecież nie po to zdecydowaliśmy się na psa, by teraz... unikać spacerów. Dlatego nasza najlepsza porada brzmi: oglądaj dokładnie psa po każdym spacerze, zwłaszcza miejsca najbardziej narażone na "złapanie" kłosów, takie jak łapy, uszy, nos, brzuch i pachwiny.
Regularne i dokładne przeszukiwanie ciała psa pozwoli na szybkie wykrycie i usunięcie kłosa zanim spowoduje on poważniejsze problemy.
Dbanie o bezpieczeństwo i zdrowie naszych psów podczas spacerów jest niezwykle ważne. Kłosy, choć wyglądają niepozornie, mogą być przyczyną poważnych problemów zdrowotnych.
Systematyczna kontrola to podstawa — przeglądanie psa po każdym spacerze pozwala na szybkie wykrycie i usunięcie kłosów zanim staną się one problemem. Szczególną uwagę warto zwracać na miejsca takie jak łapy, uszy, nos i brzuch, gdzie kłosy najczęściej się osadzają.
Wybierając trasy spacerów, warto unikać miejsc z wysoką, suchą trawą i zamiast tego wybierać dobrze utrzymane ścieżki w parkach lub lasach.
Jeśli zauważysz u swojego psa objawy wskazujące na obecność kłosa lub podejrzewasz, że kłos mógł się wbić w skórę, nie wahaj się skonsultować z weterynarzem. Szybka interwencja może zapobiec poważnym komplikacjom zdrowotnym i zapewnić szybkie wyleczenie.
