Czas czytania: 5 min
06 kwi 2022
Wielu opiekunom ziewanie psa kojarzy się jednoznacznie. Ziewający psiak jest prawdopodobnie zmęczony, niewyspany i potrzebuje regeneracyjnej drzemki lub po prostu się nudzi. Jednak taka interpretacja zachowań psa nie zawsze będzie słuszna!
Chcąc dowiedzieć się, dlaczego pies ziewa, musimy wziąć pod uwagę nie tylko fizjologiczne podstawy ziewania. Także kontekst tego zachowania i indywidualny charakter zwierzęcia. Co oznacza ziewanie u psa? Dlaczego pies ziewa przy głaskaniu i jak reagować, widząc takie sygnały u psa?
Ziewanie to odruch polegający na wzięciu głębokiego wdechu i wydechu. Fizjologiczna funkcja ziewania nie jest do końca poznana. Przypuszcza się, że odruch ten ma za zadanie zwiększyć stężenie tlenu we krwi. To pozwoli między innymi rozbudzić organizm, przygotować go na szybką reakcję i zwiększony wysiłek fizyczny. Będzie więc pojawiać się w przeróżnych sytuacjach.
Ziewanie psa może być objawem zarówno zmęczenia i próby mobilizacji organizmu do pozostania w rozbudzeniu, jak i świadczyć o stresie czy nawet problemach z oddychaniem. By poprawnie interpretować to zachowanie psa i ustalić, dlaczego pies ziewa, musimy zwrócić uwagę na kontekst, w jakim pojawia się ziewanie. Warto wziąć też pod uwagę indywidualne cechy danego czworonoga.
Ziewanie może mieć różne znaczenia. By ustalić, dlaczego pies ziewa, musimy przyjrzeć się kontekstowi całej sytuacji i pozostałej mowie ciała psa. Co oznacza ziewanie?
Ziewanie psa może być objawem stresu, niepokoju i dyskomfortu. W takich sytuacjach również pozostała mowa ciała psa będzie specyficzna. Zwierzak może chować ogon między nogami lub machać nim nerwowo, kłaść po sobie uszy, kulić się, przymykać oczy i odsuwać głowę od tego, co go niepokoi.
Takie stresowe ziewanie może pojawić się podczas głaskania i przytulania. Ale też spotkania z innym psem lub obcą osobą, spaceru w głośnym otoczeniu, w trakcie burzy lub przejażdżki samochodem...
Gdy zaobserwujemy, że pies ziewa i wydaje się zdenerwowany, powinniśmy zabrać go z przytłaczającej sytuacji. Następnie uspokoić i zapewnić mu poczucie bezpieczeństwa. Jeśli pies ziewa podczas głaskania lub przytulania, należy je od razu przerwać. Przytłoczony wylewnością człowieka pies może poczuć się osaczony i zacząć warczeć, by odstraszyć źródło zagrożenia.
Radość towarzysząca wyjściu na spacer, spotkaniu z opiekunem lub znajomym psem może być przyczyną ziewania. U podekscytowanego psa ziewaniu towarzyszą często: przeciągły, wysoki jęk, zamaszyste machanie ogonem, a także szeroko otwarte i roześmiane oczy.
Odruch ten może być także objawem zniecierpliwienia, gdy zbytnio ociągamy się z wiązaniem butów przed spacerem lub za długo przygotowujemy psu posiłek.
Ziewanie może mieć także charakter społeczny. Poprzez ziewanie czworonogi komunikują innym psom, że czują się w danej sytuacji niekomfortowo. Wysyłający takie sygnały uspokajające pies może też starać się pokazać, że nie jest zainteresowany drugim czworonogiem. Na przykład węsząc w trawie, omijając go szerokim łukiem i unikając kontaktu wzrokowego.
Takie zachowania psa pojawiają się też w sytuacji, w której zwierzak nie jest pewien intencji psa lub człowieka i stara się zapobiec potencjalnemu konfliktowi. Uspokajające ziewanie możemy zaobserwować na przykład podczas szkolenia, gdy wydamy psu niezrozumiałe komendy i będziemy wymagać od niego czegoś, czego pies jeszcze nie umie. Jeśli w takiej sytuacji zwierzak zacznie ziewać i unikać z nami kontaktu, powinniśmy zmniejszyć presję i wrócić do prostszych ćwiczeń.
Pies, który ciągle ziewa podczas spaceru, zabawy lub innego wysiłku fizycznego, może cierpieć na problemy związane z układem oddechowym, takie jak zapadająca się tchawica czy przerost podniebienia miękkiego. U psa z takimi dolegliwościami możemy zauważyć także inne objawy. Między innymi szybkie męczenie się, niechęć do aktywności fizycznej, świszczący oddech, nawracający kaszel i chrapanie podczas snu.
Ziewanie psa może być też spowodowane przeróżnymi problemami dotyczącymi układu krwionośnego. Dlatego jeśli nasz pupil ciągle ziewa, powinniśmy udać się z nim na badanie do lekarza weterynarii.
Ziewanie to tylko jedno z wielu zachowań, które u domowych czworonogów można interpretować na wiele sposobów. Wśród niejednoznacznych zachowań psów znajdują się między innymi:
Interpretowanie zachowań i psiej komunikacji nie należy do łatwych zadań i może przysporzyć wielu problemów początkującemu opiekunowi czworonoga. Kluczem do zrozumienia mowy ciała psa jest uważna obserwacja całego zwierzaka – ruchów jego ogona, ułożenia uszu, wydawanych przez niego dźwięków i postawy. Dopiero ich połączenie da nam pełen obraz o samopoczuciu zwierzaka w danej sytuacji.
