Czas czytania: 8 min
11 lis 2022
Choroby skóry u psów to nie tylko problem estetyczny. Nawet niewielkie zmiany pojawiające się na skórze psa mogą szybko przerodzić się w ropne zapalenie skóry, które będzie sprawiać zwierzakowi ogromny dyskomfort. Niektóre choroby skóry mogą także stanowić zagrożenie dla życia czworonoga. Jakie są najczęstsze przyczyny i objawy chorób skóry u psa? Sprawdź, jak leczyć zmiany skórne u psa w zależności od ich rodzaju.
Skóra to największy narząd w ciele zwierzęcia. Jej zadaniem jest ochrona organizmu przed różnego rodzaju patogenami i czynnikami zewnętrznymi. Skóra psa zbudowana jest z kilku warstw – naskórka ulegającego ciągłemu złuszczaniu, elastycznej skóry właściwej oraz tkanki podskórnej zawierającej nerwy, naczynia krwionośne i limfatyczne.
U większości psów skóra ma biały lub szary kolor, jest gładka, elastyczna i równomiernie porośnięta lśniącą sierścią. Na skórze psa znajduje się specyficzna dla gatunku mikroflora złożona z rozmaitych bakterii, grzybów i pojedynczych organizmów pasożytniczych. Na co dzień nie stanowią one zagrożenia dla zdrowia zwierzęcia.
Jednak w przypadku osłabienia organizmu i bariery skórnej (w przebiegu różnych chorób), może dojść do ich patologicznego namnażania się, skutkującego infekcjami. Skóra psa może być podatna także na inne choroby objawiające się przeróżnymi zmianami skórnymi.
Zmiany skórne u psa mogą mieć różny wygląd. W początkowych stadiach chorób skóry objawiają się zazwyczaj w formie zaczerwienienia, niewielkich krostek, wyprysków, nadżerek i ropnych wysięków. U psa z problemami skórnymi dojść może także do wypadania sierści prowadzącego do powstawania miejscowych lub rozległych wyłysień.
W dalszym przebiegu wielu chorób zmiany mogą stawać się coraz bardziej zaognione, skóra psa może nabrać ciemnego, niemal czarnego koloru, pojawić się na niej mogą także strupy, suche zrogowacenia i łupież.
W zależności od przyczyny, zmiany skórne u psów będą lokalizować się w różnych miejscach. Mogą obejmować tylko jeden obszar (na przykład pysk, brzuch, łapy, uszy, grzbiet) lub pojawiać się na całym ciele czworonoga. W niektórych przypadkach zmianom na skórze psa towarzyszyć będą także inne, z pozoru niepowiązane z problemami dermatologicznymi objawy, takie jak biegunka, wymioty, gorączka i anemia.
Choroby skóry u psów i towarzyszące im zmiany skórne najczęściej powodują silny świąd, który prowokuje zwierzaka do ciągłego drapania się. Czworonóg może także wygryzać i wylizywać zmienione obszary skóry lub ocierać się pyskiem o meble, co prowadzić będzie do dalszych uszkodzeń naskórka i pogłębiania się choroby. Nieustanne swędzenie i ból mogą stać się przyczyną rozdrażnienia, apatii, reaktywności, a nawet agresji.
Zmiany skórne u psa pojawiają się często w wyniku namnożenia się na skórze psa bakterii lub grzybów. Do osłabienia skóry i zwiększenia jej podatności na infekcje dochodzić może w wyniku takich problemów, jak:
Skóra psa może ulec osłabieniu także w wyniku stosowania niewłaściwych kosmetyków podczas kąpieli czy oddziaływania na nią niekorzystnych czynników środowiskowych (wilgoć, zbyt suche powietrze, silne promieniowanie słoneczne). Zmiany skórne u psów mogą być również objawem nowotworów, mieć podłoże genetyczne lub autoimmunologiczne.
Rozpoznanie, jaka choroba jest przyczyną zmian skórnych u psa, wymagać będzie przeprowadzenia dokładnych badań. Lekarz weterynarii specjalizujący się w dermatologii pobierze zeskrobinę ze skóry psa i obejrzy ją pod mikroskopem, szukając pasożytów i chorobowo zmienionych komórek. Zaleci także wykonanie badań krwi, mających wykluczyć choroby wewnętrzne, a następnie wdroży leczenie choroby pierwotnej i postępowanie mające łagodzić zmiany skórne.
Zapalenie skóry jest częstą konsekwencją chorób osłabiających odporność i zaburzających prawidłowe funkcjonowanie bariery skórnej. Wywołane jest głównie przez gronkowce, najczęściej gram-dodatnią bakterię Staphylococcus pseudintermedius.
Do ropnych zapaleń skóry zalicza się między innymi:
Zapalenia skóry u psów o podłożu bakteryjnym leczy się w zależności od zaawansowania choroby. Powierzchniowe i powierzchowne zapalenia skóry nie wymagają zazwyczaj podawania psu antybiotyków w tabletkach lub zastrzykach. Wystarczą regularne kąpiele w szamponach przeciwbakteryjnych, spraye na skórę i żele z antybiotykami.
Głębokie zakażenia skóry u psa wymagać będą podawania antybiotyków dobranych do rodzaju bakterii, oczyszczania ran i stosowania kąpieli leczniczych. Bakteryjne choroby skóry mogą być także wskazaniem do podawania psu suplementów na odporność, sierść i skórę.
Grzybice u psa mogą być wywołane namnożeniem się na skórze zwierzaka dermatofitów lub drożdżaków z rodzaju Malassezja lub Candida. Będą one powodować reakcje alergiczne, zapalenie skóry, wypadanie sierści i wyłysienia, a także zmiany koloru naskórka. Leczenie grzybicy u psa polega przede wszystkim na kąpaniu czworonoga w szamponach przeciwgrzybiczych. W przypadku zaawansowanej choroby konieczne może być także ostrzyżenie psa i podawanie preparatów wzmacniających odporność organizmu.
Wśród pasożytów skórnych, mogących zaatakować psa, wymienia się przede wszystkim kleszcze, pchły, nużeńce i świerzbowce. Żerujące na skórze psa pchły i świerzbowce produkują drażniące substancje. Będą one wywoływać u zwierzaka silny świąd i wtórne zmiany skórne. Natomiast nużyca u psa objawiać się będzie najczęściej nieswędzącymi wyłysieniami, stwardnieniem skóry i jej nadmierną pigmentacją. Dodatkowymi objawami inwazji pasożytów mogą być wychudzenie, osłabienie, anemia i gorączka.
Leczenie pasożytniczych chorób skóry u psa polega na zastosowaniu skutecznych środków przeciwpasożytniczych w formie obroży przeciwpchelnych, kropli aplikowanych na kark lub tabletek. Pies ze świerzbem lub nużycą może wymagać także kąpieli w specjalistycznych szamponach.
Nowotwory skóry to choroby, które najczęściej dotykają psów w podeszłym wieku. Niektóre z chorób nowotworowych lokalizują się wyłącznie na skórze psa i mają łagodną postać. Inne mogą dawać przerzuty na pozostałe części organizmu zwierzaka. Leczenie nowotworu skóry zależne będzie od jego rodzaju, umiejscowienia i stopnia zaawansowania. Zazwyczaj jest jednak bardzo skomplikowane i często kończy się eutanazją psa.
Do najczęstszych autoimmunologicznych chorób skóry występujących u psów zaliczyć można:
Leczenie autoimmunologicznych chorób u psów trwa do końca życia zwierzaka. Zmiany skórne leczy się za pomocą sterydów stosowanych miejscowo lub ogólnie, a także przy użyciu innych leków immunosupresyjnych. Wtórne zakażenia zmian skórnych łagodzi się szamponoterapią i miejscowo stosowanymi maściami.
