Bokser to średniej wielkości, krótkowłosy pies o zwartej budowie ciała i skróconej kufie. Psy tej rasy są dość masywne, a przy tym energiczne i wesołe. Boksery silnie przywiązują się do opiekunów i nie przepadają za samotnością. Ich pogodna, łagodna natura i zamiłowanie do zabawy sprawiają, że boksery mogą stanowić dobre towarzystwo zabaw dla starszych dzieci, choć bywają nieco niedelikatne.
Aktywność
7/10
Pielęgnacja
3/10
Podatność
5/10
Długość życia
6/10
Z tego artykułu dowiesz się:
Ile żyje bokser?
Czy bokser może mieszkać na dworze?
Czy boksery są agresywne?
Ile kosztuje pies bokser?
Jak wychować boksera?
Bokser to średniej wielkości pies o krępej, dobrze umięśnionej, szlachetnej sylwetce. Samce tej rasy powinny ważyć minimum 30 kg, natomiast suki są nieco mniejsze, a ich minimalna masa ciała wynosi 25 kg. Boksery mają proporcjonalną i suchą głowę o szerokiej, mocnej kufie zakończonej lekko zadartym nosem. Charakterystyczny dla tej rasy jest przodozgryz – żuchwa boksera musi być wysunięta przed górną szczękę i lekko wygięta do góry. Mimo to przy zamkniętym pysku wargi psa muszą całkowicie zakrywać zęby.
Oczy boksera są ciemne i powinny wyrażać inteligencję, jednak nie mogą mieć groźnego wyrazu. Osadzone szeroko i wysoko uszy powinny opadać i przylegać do policzków. Tułów boksera jest kwadratowy, krótki i szeroki, o lekko opadającym zadzie i głębokiej klatce piersiowej sięgającej aż do łokci. Ogon boksera musi być naturalnej długości, a kończyny proste, równoległe i mocne. Powinny umożliwiać psu energiczny, elegancki ruch.
Boksery mają sierść złożoną z krótkiego, twardego i przylegającego włosa okrywowego. W rasie tej dopuszczalne jest umaszczenie żółte w różnych odcieniach z czarną maską oraz pręgowane - ciemne lub czarne pręgi powinny kontrastować z żółtym tłem. Wzorzec dopuszcza białe znaczenia w rożnych miejscach i różnej wielkości, nie mogą jednak przekraczać 1/3 powierzchni ciała.
Pierwotnym zadaniem boksera było przytrzymywanie dużej zwierzyny (niedźwiedzia lub dzika) na polowaniu aż do przybycia myśliwego. Boksery były hodowane także do pracy w służbach mundurowych jako psy bojowe i obronne. Dzięki temu dzisiejsze boksery to psy inteligentne, odważne, czujne i nieufne w stosunku do obcych osób, za to silnie przywiązują się do domowników.
Boksery uwielbiają wszystkich członków swojej rodziny i często domagają się o ich uwagę. Nie znoszą samotności, dlatego nie mogą mieszkać na podwórku i nie będą dobrym wyborem dla osoby, która spędza dużo czasu poza domem. Psy tej rasy mają też skłonność do lęku separacyjnego, od małego należy je uczyć samodzielnego zostawania w domu.
Dynamiczny, energiczny i ekspresyjny bokser lubi wszelkiego rodzaju zabawę, jednak bywa podczas niej nieco niedelikatny. Dlatego jego kontakty z dziećmi powinny zawsze odbywać się pod nadzorem rodzica. Boksery są łagodne i nie wykazują agresji wobec człowieka, są jednak dość nieufne w stosunku do obcych osób i niechętnie wpuszczają intruzów na swój teren. Psy tej rasy są też bardzo czujne i mogą mieć skłonność do szczekania.
Boksery są z reguły pozytywnie nastawione do innych psów, a dzięki odwadze i pewności siebie rzadko odpowiadają na zaczepki awanturników mijanych na spacerze. Niekastrowane samce mogą mieć jednak skłonność do konfliktów z psami tej samej płci. Szybkość, energia i zamiłowanie do zapasów sprawiają, że bokser może niechcący wyrządzić krzywdę mniejszemu od siebie psu. Dlatego ich kontakty z innymi czworonogami powinny odbywać się pod kontrolą opiekuna. Odpowiednio zapoznany z kotem bokser może zamieszkać z tym zwierzakiem pod jednym dachem.
Boksery chętnie towarzyszą swojemu opiekunowi w każdym zajęciu i przy dobrej kondycji mogą być doskonałym towarzyszem dla biegacza. Trzeba jednak pamiętać, że skrócony pysk może znacznie zmniejszać tolerancję psa na upały, dlatego latem należy zachować ostrożność i proponować psu aktywność tylko w chłodniejsze pory dnia.
Zachowanie psa podczas wysiłku fizycznego należy uważnie obserwować także ze względu na duże ryzyko chorób serca. Bokser nie ma raczej skłonności do ucieczek podczas spacerów, jednak przed spuszczeniem go ze smyczy należy poświęcić chwilę na naukę przywołania.
Psy rasy bokser są inteligentne, chętne do współpracy z opiekunem i szybko się uczą, dlatego ich wychowanie nie sprawia większych trudności. Mają jednak skłonność do ekscytacji i rozpraszania się, dlatego naukę należy zacząć w spokojnym otoczeniu. W szkoleniu psa tej rasy nie należy stosować metod awersyjnych – źle traktowany bokser może zacząć unikać opiekuna albo przejawiać agresję w obronie własnej.
Aby dobrze wychować boksera, opiekun powinien wykazać się nie tylko konsekwencją, ale również cierpliwością, zrozumieniem i poczuciem humoru. Odpowiednio zmotywowany pies tej rasy może brać udział w takich sportach, jak obedience, obrona sportowa czy nosework.
Bokser to rasa wywodząca się od nieistniejących już mastiffów – bullenbeisserów zwanych także niemieckimi buldogami. Psy te hodowane były przez myśliwych do polowań na niedźwiedzie, wilki i dziki.
Bullenbeissery charakteryzowały się dużą odwagą i szerokimi szczękami, które pozwalały im na wgryzienie się w ciało zwierzyny i przytrzymanie jej w oczekiwaniu na myśliwego. Selekcjonowane były przede wszystkim ze względu na przydatność do pracy, a ich wygląd był mniej znaczący. Duże mastiffy były wprawdzie silne, jednak dość ociężałe, dlatego z czasem zaczęto preferować szybsze, bardziej zwrotne psy.
W 1894 roku trzej niemieccy hodowcy - Friedrich Robert, Elard König i R. Höpner – zdecydowali się ujednolicić rasę bullenbeisserów. W tym celu wykorzystali domieszkę krwi angielskiego mastiffa i buldoga. Dwa lata później założyli pierwszy niemiecki klub boksera, który w 1904 roku sporządził wzorzec rasy.
Boksery przetrwały obydwie wojny światowe dzięki zdolności do służby wojskowej – pracowały między innymi jako psy bojowe i obronne, a także pomagały w transporcie paczek. Prawdziwą popularność zyskały jednak dopiero po II wojnie światowej, gdy powracający z frontu wojskowi zabierali je do domów.
Obecnie bokser to rasa znana na całym świecie. Dzięki wrodzonej czujności i oddaniu doskonale sprawdza się w roli domowego stróża, obrońcy i ulubieńca rodziny. Boksery dobrze czują się zarówno w podmiejskiej okolicy, jak i na wsi. Ich nieufna natura może jednak sprawiać problemy osobom mieszkającym w blokach i na ciasnych, tłocznych osiedlach.
Boksery nie wymagają czasochłonnej pielęgnacji. Narażone są natomiast na kilka problemów zdrowotnych i mogą wymagać uważnie dobranej diety.
Sierść boksera złożona jest z krótkich, sztywnych i ostrych włosów, które wbijają się w przeróżne materiały. Pielęgnacja psa tej rasy polega na regularnym czesaniu za pomocą gumowej rękawicy lub zgrzebła i usuwaniu zabrudzeń zwilżoną ściereczką.
Bokser nie potrzebuje częstych kąpieli – jego krótka sierść nie zbiera zanieczyszczeń i łatwo usunąć z niej brud włosianą szczotką. Opiekun musi natomiast dbać o stan skóry pod oczami i fałdy na nosie, gdyż w ich zagłębieniach gromadzić się może wilgoć umożliwiająca rozwój grzybów i bakterii.
Należy także kontrolować stan uszu, oczu i przycinać psu pazury, jeśli zwierzak nie skraca ich podczas spacerów.
Boksery sprawiają wrażenie wytrzymałych i odpornych, jednak ze względu na skrócony pysk i brak podszerstka są wrażliwe na skrajne temperatury. Psy tej rasy żyją średnio 10-11 lat i wykazują skłonność do takich problemów zdrowotnych, jak:
dysplazja stawów biodrowych i łokciowych,
spondyloza (zwyrodnienie kręgosłupa),
mielopatia degeneracyjna,
kardiomiopatia rozstrzeniowa,
podzastawkowe zwężenie ujścia aorty,
wrodzona nefropatia,
niedoczynność tarczycy,
wady ukształtowania powiek (ektropium),
dwurzędowość rzęs,
postępujący zanik siatkówki,
padaczka,
nowotwory pyska, kości i skóry,
wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
rozszerzenie i skręt żołądka,
alergie i nietolerancje pokarmowe,
atopowe zapalenie skóry.
Ryzyko niektórych z tych chorób można zmniejszyć, kupując psa z hodowli zarejestrowanej w ZKwP (FCI). Odpowiedzialni hodowcy badają swoje psy w kierunku najczęściej spotykanych w rasie chorób i dopuszczają do rozrodu tylko te psy, które nie przekażą potomstwu wadliwych genów.
Mimo zachowania tej ostrożności, opiekun powinien regularnie odwiedzać z pupilem lekarza weterynarii. Przynajmniej raz do roku należy wykonywać profilaktyczne przeglądy zdrowia obejmujące badania krwi i moczu. W przypadku zaobserwowania u psa takich objawów, jak szybkie męczenie się, problemy ze wstawaniem z posłania, nagłe chudnięcie czy zmiany skórne, należy zgłosić się do lecznicy weterynaryjnej.
Ze względu na głęboką klatkę piersiową, boksery narażone są na potencjalnie śmiertelny skręt żołądka. Dlatego dzienną dawkę jedzenia dla psa tej rasy należy podzielić przynajmniej na dwa posiłki podawane o stałych porach dnia. Po karmieniu psu należy zapewnić przynajmniej 30 minut odpoczynku.
Boksery mają skłonność do problemów skórnych na tle alergicznym oraz nietolerancji pokarmowej i stanów zapalnych przewodu pokarmowego. Dlatego wymagać będą indywidualnie dobranej diety. W żywieniu psa tej rasy sprawdzić się mogą hipoalergiczne, bezzbożowe karmy wysokiej jakości. Jednak wielu opiekunów bokserów decyduje się na stosowanie diety domowej, która jest bardziej lekkostrawna niż wysoko przetworzone produkty.
Samodzielne przygotowywanie posiłków pozwala na lepsze kontrolowanie jakości i rodzaju podawanych pupilowi składników, wymaga natomiast dość dużej wiedzy z zakresu prawidłowego żywienia psów. Źle zbilansowana dieta może poważnie odbić się na zdrowiu psa, wywołując na przykład krzywicę czy prowadząc do zaostrzenia się problemów z nerkami. Dlatego chcąc stosować dietę domową, należy skonsultować się z doświadczonym dietetykiem zwierzęcym i ściśle przestrzegać jego zaleceń.
Bezpieczną i wygodną alternatywą dla gotowania psu mogą być posiłki przygotowywane przez PsiBufet – katering dla psów. Złożone wyłącznie ze składników najwyższej jakości jedzenie od PsiBufet jest lekkostrawne i starannie zbilansowane, dlatego sprawdza się w przypadku psów z wrażliwym układem trawiennym.
Dobrze opisany skład oparty na jednym źródle białka zwierzęcego i brak wypełniaczy pozwala opiekunowi wybrać odpowiednią dietę dla uczulonego psiaka, co znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia objawów alergii i związanych z nią problemów skórnych.
Około 20-25% bokserów rodzi się w białym umaszczeniu. Nie są to albinosy – u psów tej rasy biel stanowi dużą łatę obejmującą większość ciała. Boksery, u których biel przekracza 1/3 powierzchni skóry, są eliminowane z dalszej hodowli, gdyż takie umaszczenie wiąże się z bardzo dużym ryzykiem jednostronnej lub obustronnej głuchoty. Jeszcze do niedawna takie psy były usypiane tuż po urodzeniu, obecnie odchodzi się od tej praktyki.
Aby nadać bokserom groźnego wyglądu, kopiowano i stawiano im uszy oraz skracano ogon. Obcinanie uszu i ogona psom zostało zakazane w wielu krajach, a kopiowane psy nie mogą brać udziału w wystawach.
Jeśli planujesz zostać opiekunem boksera, na te pytania warto znać odpowiedzi!
Ile żyje bokser? Średnia długość życia psa tej rasy wynosi 10-11 lat. To, ile żyje bokser, zależy przede wszystkim od genów przekazanych mu przez rodziców, a także od opieki weterynaryjnej i sposobu żywienia.
Czy bokser może mieszkać na dworze? Bokser to pies o krótkiej sierści pozbawionej podszerstka i skróconej kufie. Sprawia to, że bokser nie może mieszkać na dworze – nie jest odporny ani na chłód i wiatr, ani na upały. Ponadto pies tej rasy bardzo przywiązuje się do opiekunów, a odizolowany od domowników stanie się po prostu nieszczęśliwy.
Czy boksery są agresywne? Boksery to z natury łagodne i zrównoważone psy, które nie wykazują zbędnej agresji. Bywają jednak nieufne w stosunku do obcych osób i mogą być podejrzliwe wobec gości. Dlatego psu tej rasy należy zapewnić odpowiednią socjalizację w wieku szczenięcym.
Ile kosztuje pies bokser? Cena szczeniaka tej rasy wynosi około 6000 zł. To, ile kosztuje bokser, zależeć będzie głównie od stanu zdrowia rodziców miotu i ich rodowodu, a także od renomy hodowcy.
Jak wychować boksera? Bokser to pies bardzo oddany opiekunowi i dość łatwy w wychowaniu. Może mieć jednak skłonność do ekscytacji i rozpraszania się, dlatego treningi powinny odbywać się w spokojnych miejscach. W stosunku do psa tej rasy nie należy używać przemocy – najlepiej sprawdzają się metody oparte na nagradzaniu psa za prawidłowe zachowanie.