Czas czytania: 5 min
21 gru 2023
Łysienie u psa polega na nadmiernej utracie włosów, która prowadzi do znacznego przerzedzenia się sierści i odsłonięcia skóry. Na nagiej skórze pojawiać się mogą zmiany zapalne, zrogowacenia lub przebarwienia.
Gubienie sierści u psa może mieć wiele przyczyn. Zalicza się do nich między innymi inwazje pasożytów skórnych, alergie, zaburzenia hormonalne, infekcje bakteryjne i grzybicze, a także choroby genetyczne.
U psów występować może łysienie plackowate, symetryczne, rozsiane i miejscowe. Lokalizacja wyłysień może być pomocna przy stawianiu diagnozy, jednak konieczne będzie także wykonanie psu szczegółowych badań zaleconych przez lekarza weterynarii.
Leczenie łysienia u psa zależne będzie od przyczyny i może obejmować stosowanie antybiotyków, specjalistycznej diety, leków hormonalnych lub preparatów przeciwpasożytniczych.
Sierść u psa może odrastać nawet do 3 miesięcy. W tym okresie zwierzaka warto wspomagać suplementami na sierść i skórę.
Sezonowe wypadanie sierści u psa to całkowicie naturalne zjawisko. Letnie lub zimowe linienie służy wymianie podszerstka, który w zależności od nadchodzącej pory roku staje się gęstszy lub bardziej przewiewny. Często podczas takiego linienia pies gubi sierść nierównomiernie – opiekun może zaobserwować wtedy wystające kępki podszerstka, które da się łatwo wyciągnąć palcami.
Jednak nie każda utrata sierści będzie zdrowym, normalnym objawem. Nadmierne wypadanie włosów okrywowych, tworzenie się łysych plam na skórze, swędzenie i łupież u psa mogą być spowodowane rozmaitymi problemami zdrowotnymi, które będą wymagać dłuższego lub krótszego leczenia. Jakie mogą być przyczyny łysienia u psa i kiedy zgłosić się po pomoc do specjalisty?
Najczęstszą przyczyną łysienia u psa są zakażenia i choroby powodujące uporczywe drapanie się prowadzące do uszkodzeń skóry. Nadmierne gubienie sierści może być też spowodowane zapaleniem mieszków włosowych na tle bakteryjnym, grzybiczym lub pasożytniczym.
Wyłysienia u psa mogą mieć również charakter niezapalny. Łysienie niezapalne polega na powolnym przerzedzaniu się sierści na dużych obszarach ciała psa. Przebiega zazwyczaj bez świądu, natomiast pojawić się może wyraźne przesuszenie skóry, jej rogowacenie i zmiana koloru na ciemniejszy. Takie łysienie u psa jest najczęściej związane z zaburzeniami hormonalnymi i chorobami genetycznymi.
Do bezpośrednich przyczyn łysienia u psa zaliczyć można między innymi:
alergię pokarmową lub kontaktową,
niedoczynność tarczycy,
nadczynność kory nadnerczy (choroba Cushinga),
cukrzycę,
nużycę,
świerzb,
zapchlenie,
malassezjozę,
genetyczne dysplazje mieszków włosowych,
łysienie X,
nowotwory skóry i układu rozrodczego,
karłowatość przysadkowa.
Choroby skóry u psa będące przyczyną łysienia mogą być także następstwem niedoborów pokarmowych lub stosowania leków sterydowych, które osłabiają barierę skóry chroniącą ją przed patogenami. Wyłysienia mogą też pojawić się na skutek stresu i zaburzeń behawioralnych powodujących kompulsywne drapanie się, wylizywanie lub wygryzanie sierści.
Gubienie sierści u psa może prowadzić do powstawania wyłysień w różnych miejscach na ciele psa. Rodzaj łysienia u psa może pomóc w rozpoznaniu przyczyny problemu i postawieniu wstępnej diagnozy, na podstawie której lekarz weterynarii zleci badania niezbędne do wprowadzenia odpowiedniego leczenia.
Łysienie plackowate u psa polega na utracie włosów na ściśle odgraniczonych obszarach ciała. Często pojawiają się one na głowie lub kończynach, a następnie rozprzestrzeniają się na resztę ciała zwierzaka. Wyłysiałe obszary pojawiać się mogą w przebiegu wielu chorób skóry – zarówno przy zakażeniach, jak i nowotworach skóry czy alergiach.
Łysienie symetryczne u psa może mieć kilka przyczyn. Powolne pojawianie się nieswędzących, suchych wyłysień na bokach klatki piersiowej i brzucha typowe jest przede wszystkim dla zaburzeń hormonalnych (niedoczynność tarczycy, nadczynność kory nadnerczy). Chorobom tym towarzyszy często niechęć do ruchu, rozdrażnienie, zwiększony apetyt i szybkie przybieranie na wadze.
Symetryczne łysienie na grzbiecie, tylnej powierzchni ud i ogonie może być spowodowane genetyczną chorobą o nazwie łysienie X, która jest typowa dla takich ras, jak pudle miniaturowe, husky, malamut i szpic miniaturowy. Natomiast symetryczne, swędzące wyłysienia zapalne mogą być skutkiem alergii pokarmowej lub uczulenia na jad pcheł. W przebiegu inwazji świerzbowca obserwuje się za to łysienie uszu i łokci.
Łysienie wokół oczu u psa to typowy objaw nużycy. Charakterystyczne zmiany okularowe pojawiają się zazwyczaj u młodych psów i nie powodują świądu, o ile nie rozwinie się wtórne zakażenie skóry. Miejscowa postać nużycy u szczeniąt w większości przypadków ustępuje samoczynnie w ciągu 2 miesięcy.
Sezonowe łysienie boków u psa polega na okresowych utratach włosów, najczęściej w okresie zimowym. Choroba ta ma prawdopodobnie podłoże genetyczne, gdyż spotykana najczęściej u określonych ras psów – w tym bokserów, sznaucerów, buldogów angielskich i border collie. Wyłysienia na bokach psa pojawiają się szybko i nie są swędzące.
Leczenie łysienia u psa zależeć będzie od przyczyny nadmiernego wypadania sierści. Aby ją rozpoznać, konieczne będzie wykonanie zwierzakowi badań zaleconych przez lekarza weterynarii.
Diagnostyka obejmować może:
podstawowe badania krwi,
oznaczenie poziomu hormonów tarczycy,
badanie mikroskopowe włosów i zeskrobiny,
przeprowadzenie diety eliminacyjnej,
badanie histopatologiczne skóry.
Na podstawie wyników badań, wyglądu skóry psa i ewentualnych dodatkowych objawów lekarz weterynarii zaleci odpowiednie leczenie. Może ono obejmować zastosowanie środków zwalczających pasożyty skórne, kąpiele lecznicze, podawanie antybiotyków, leków hormonalnych lub hipoalergicznej diety.
Niektóre przyczyny łysienia, szczególnie te o podłożu genetycznym, nie są możliwe do wyleczenia, a opiekun już do końca życia będzie musiał szczególnie dbać o skórę swojego pupila.
Tempo odrastania sierści u psa po zakończonym leczeniu zależy przede wszystkim od przyczyny łysienia. Przerzedzenia spowodowane stanami zapalnymi zaczynają się zarastać w ciągu dwóch tygodni, natomiast odrastanie sierści wywołane łysieniem niezapalnym trwać będzie znacznie dłużej – nawet do trzech miesięcy. W tym okresie organizm zwierzaka warto wspierać, podając psu suplementy na sierść i skórę (biotyna, cynk, kwasy tłuszczowe omega-3) oraz zapewniając wysokiej jakości zbilansowaną dietę.
